Η φορολογία είναι κλοπή

Η παρασιτική καθεστηκυία τάξη, προσπαθεί δια της πλύσεως εγκεφάλου να ενοχοποιήσει τον Ελληνικό Λαό, για να τον καταληστέψει. Καθημερινώς τον βομβαρδίζει με κατηγορίες περί φοροδιαφυγής. Διάφοροι γελοίοι καθηγητές εμφανίζονται για να πούν στον Ελληνικό Λαό ότι αν πλήρωνε τους φόρους του δεν θα φτάναμε σε αυτό το χάλι.

Εγώ λέω ότι φθάσαμε σε αυτό το χάλι επειδή ακριβώς πληρώναμε φόρους. Επειδή η φορολογία είναι κλοπή.

Ο Λαός έχει επιδείξει γενναιότητα και εφευρετικότητα στο να αντιμετωπίζει τις κρατικές ληστοσυμμορίες. Αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμη να τις συντρίψει. Απαιτείται όλοι οι Έλληνες να βοηθήσουν στον ιδεολογικό πόλεμο για να τις εξολοθρεύσουμε.  

Όταν ο κρατικός μηχανισμός θεωρεί ότι τα κύρια έσοδά του θα προέρχωνται από την ληστεία των πολιτών, είναι φυσικό επακόλουθο να στοιχειοθετεί ένα αδίκημα που το ονομάζει «φοροδιαφυγή», και να καταδιώκει τους πολίτες. Ο κρατικός αξιωματούχος εμποτίζεται με το δόγμα «φόρος=φαγητό για τα παιδιά μου».

Γύρω από τα λάφυρα της φορολογίας συστοιχίζεται ένας εσμός παρασιτικών συμφερόντων, όπου όλοι μαζί τραγουδούν τον ίδιο σκοπό: «πόσο ανήθικοι είναι όσοι δεν κάθονται να τους ληστέψουμε οικειοθελώς». Που σε απλά ελληνικά σημαίνει, «δώστε μας κι άλλα χρήματα, κορόιδα».

Η φορολογία είναι κλοπή. Το κράτος μπορεί να αυτοχρηματοδοτηθεί με πολλούς τρόπους.

Μπορεί να τυπώσει το δικό του χαρτονόμισμα, αγοράζοντας ό,τι χρειάζεται από την εγχώρια αγορά.

Παρέχοντας δάνεια σε επιχειρήσεις, μπορεί ως αντάλλαγμα να συμμετέχει ως μέτοχος στα κέρδη αλλά και στις ζημίες ιδιωτικών επιχειρήσεων. Όχι ως φοροσυλλέκτης.

Μπορεί να ιδρύσει ένα κρατικό επενδυτικό κεφάλαιο(sovereign wealth fund) και να επενδύει σε ξένες μετοχές, ομόλογα, εμπορεύματα, πολύτιμα μέταλλα, πετρέλαιο, κ.α.

Οι Έλληνες κρατικοί αξιωματούχοι πρέπει να συνδέουν την αμοιβή τους με την διεύρυνση της παραγωγικής βάσεως της Ελλάδος και με τις Ελληνικές εξαγωγές.

Χωρίς αύξηση της παραγωγής και εξαγωγές, απλώς δεν θα πληρωθούν και θα απολυθούν. Τόσο απλά. Και αυτό θα ισχύει για όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας, ειδικώς για τον πρωθυπουργό.

Αν φέτος δεν πωληθούν τα ελληνικά ροδάκινα, το ελληνικό μέλι, τα ελληνικά μέταλλα, ή αν κλείσουν ελληνικά ναυπηγεία, κλωϋστοφαντουργεία, απλώς ο πρωθυπουργός δεν θα πληρωθεί τις μηνιαίες του αποδοχές. Θα πληρώσει μάλιστα και πρόστιμο.

Έχοντας ενστερνιστεί αυτή την αντίληψη, φανταστείτε έναν ανήσυχο εφοριακό ο οποίος θα παίρνει τηλέφωνο καθημερινώς τους επιτηδευματίες της περιοχής του, για να διαπιστώσει αν πηγαίνουν καλά οι δουλειές τους. Θα ανησυχεί επειδή αν κλείσουν οι βιοτεχνίες ενδυμάτων στην περιοχή του, αυτός δεν θα έχει έσοδα για να θρέψει τα παιδιά του.

Σήμερα όταν κλείνουν οι βιοτεχνίες ενδυμάτων, οι Έλληνες εφοριακοί δεν υφίστανται συνέπειες. Δεν υπόκεινται σε καμμία ποινή. Αντιθέτως αδιαφορούν. Διότι έχουν συνδέσει τον βιοπορισμό τους με την ληστεία των παραγωγών πλούτου.

Δεν πρόκειται να μειωθεί ο μισθός τους επειδή κλείνουν επιχειρήσεις. Ίσα-ίσα που οι προϊστάμενοι τους διατάσσουν να ληστέψουν όσο περισσότερα χρήματα μπορούν από τους επιτηδευματίες.

Οι πολιτικοί είναι καταναλωτές φόρων, οι πολίτες παραγωγοί φόρων. Κάθε συζήτηση περί φορολογικής μεταρρύθμισης, είναι μια συζήτηση μεταξύ κλεπτών ή συνηγόρων της κλοπής. Δεν ενδιαφέρονται για την κοινωνική δικαιοσύνη. Τους ενδιαφέρει όμως η μαζική κλοπή.

Οι Έλληνες πολίτες έχουν αφήσει τους εχθρούς να καθορίζουν μονομερώς το περιεχόμενο των λέξεων «χρήμα», «πλούτος», «δημόσια έσοδα», «εισφορά».

Δεν υπάρχει κανένας λόγος η συνεισφορά των πολιτών στο κοινό ταμείο να είναι σε χαρτονόμισμα. Επιτέλους, είμαστε απόγονοι πνευματικών γιγάντων που αμφισβητούσαν τα πάντα.

Μία Ελληνική Πολιτεία μπορεί να ορίσει ως συνεισφορά των Ελλήνων στο κοινό ταμείο την δημογραφική αύξηση του πληθυσμού. Το να κάνουν τα Ελληνικά ζευγάρια πολλά παιδιά. Το να μάθουν οι Έλληνες την αρχαία Ελληνική γλώσσα. Θα μπορούσε η Ελληνική Πολιτεία να πει ότι όλοι οι Έλληνες υποχρεούνται να μάθουν την χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών και του διαδικτύου. Ή να μάθουν να οδηγούν καλύτερα ώστε να μειωθούν τα τροχαία δυστηχήματα. Ή να επιστρέψουν στην Μεσογειακή διατροφή ώστε να βελτιωθεί η υγεία τους.

Μία Ελληνική Πολιτεία μπορεί να «φορολογήσει» την φαιά ουσία των Ελλήνων. Πώς; Καλώντας τους Έλληνες να κάνουν επιστημονικές και τεχνικές εφευρέσεις.

Υπάρχουν ένα σωρό τρόποι να ζητήσεις από τον Ελληνικό Λαό να αυτοβελτιωθεί, να αυξήσει τις τεχνικές και φιλοσοφικές του γνώσεις. Ο συνολικός πλούτος της Πατρίδος δεν μετράται με τον όγκο του χαρτονομίσματος στα κρατικά ταμεία, αλλά με ένα σωρό εθνικούς παράγοντες, όπως για παράδειγμα η φιλοπατρία.  

Αρκεί να υπάρχουν οι εξής προϋποθέσεις: α)Η Πολιτεία να μην ταυτίζει την έννοια του πλούτου με το χρήμα. β) Η Πολιτεία να μην ταυτίζει την έννοια των δημοσίων εσόδων με τα κρατικά έσοδα. γ) Η Πολιτεία να μην ταυτίζει την έννοια της φορολογίας με τον όρο κρατικά έσοδα.

Μία Ελληνική Πολιτεία με πολίτες μορφωμένους, υγιείς, χωρίς προβλήματα υπογεννητικότητος, με υψηλό τεχνικό πολιτισμό, είναι πλούσια, ασχέτως αν ο πλούτος διαχέεται στην κοινωνία αντί να συσσωρεύεται στο κρατικό ταμείο. Μία κοινωνία μπορεί να είναι πλούσια και το κράτος να είναι πτωχό.

Μία Ελληνική Πολιτεία οφείλει να καταργήσει όλους τους φόρους, ώστε να αυξάνονται τα δημόσια έσοδα της κοινωνίας. Η κοινωνία πρέπει να πλουτίζει από την παραγωγική διαδικασία, όχι ο κρατικός μηχανισμός.

Είναι αδιανόητο να ακούμε στις ειδήσεις ότι έρχονται στην Ελλάδα ειδικοί της IRS(αμερικανική εφορία) για να μας διδάξουν οικονομική ηθική. Δηλαδή το πώς να μάθουν οι Έλληνες εφοριακοί νέες μεθόδους κοινωνικής ληστείας.

Ποιοί θα μας διδάξουν οικονομική ηθική; Αυτοί που δεν υπηρετούν υποχρεωτικώς στον στρατό της πατρίδος τους; Οι αμερικανοί θεωρούν ότι η φοροδιαφυγή είναι μεγαλύτερο αδίκημα από το να είσαι φυγόστρατος. Αυτή είναι η ηθική του αμερικανικού κρατικού μηχανισμού. Δεν χρειαζόμαστε μαθήματα ηθικής από ανηθίκους.

Ένα άλλο τραγικό λάθος που κάνουν αρκετοί συμπολίτες μας είναι ότι παραχωρούν τον μονομερή καθορισμό της εννοίας «φοροδιαφυγή» στην κρατική ληστοσυμμορία. Όταν κάποιος πολίτης προστατεύσει τον πλούτο του από την κρατική ληστοσυμμορία αποκρύπτοντάς τον, πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος. Και να βροντοφωνάζει ότι φορολόγησε το κράτος.

Είναι λάθος να θεωρούμε ότι ο όρος φορολογία πρέπει να έχει ως αφετηρία το κράτος και ως υποκείμενο τους πολίτες. Είναι καθήκον μας να φορολογούμε το κράτος.

Οφείλουμε να ενημερώσουμε τους συμπολίτες μας ότι έχουμε το δικαίωμα και την υποχρέωση να διενεργούμε φορολογικούς ελέγχους στο κράτος. Και να το φορολογούμε.

Το κράτος πρέπει να πληρώνει φόρους στους Έλληνες πολίτες διότι του κάνουμε την τιμή να είμαστε πολίτες του. Και όχι να πληρώνουμε εμείς φόρους στο κράτος.

Η φορολογία των πολιτών προς το κράτος εισπράττεται με την μορφή μερίσματος από τα κέρδη που έχει το κράτος είτε από τον ορυκτό πλούτο της χώρας, είτε από το κρατικό επενδυτικό κεφάλαιο, είτε με την μορφή ατόκων δανείων για παραγωγικούς σκοπούς.

Το κράτος πρέπει να δίνει κίνητρα στους πολίτες για να εργαστούν και να παράγουν περισσότερο.

Η κρατική φορολογία είναι αντικίνητρο στην παραγωγή διότι ο παραγωγός δεν έχει κίνητρο πλουτισμού. Η συσσώρευση πλούτου αποθαρρύνεται αφού οι πολίτες νοιώθουν ότι θα έρθει ο κρατικός ληστοσυμμορίτης με την ταμπέλα του εφοριακού για να τον εξαναγκάσει να παραδώσει τον πλούτο του.

Σκοπός της Ελληνικής Πολιτείας οφείλει να είναι η σύνδεσή της με την παραγωγή και όχι με την φορολογία. Συγχρόνως να αποδεχτεί ότι αύξηση των δημοσίων εσόδων σημαίνει αύξηση των γνώσεων, του ρυθμού γεννήσεων, βελτίωση της υγεία των πολιτών, αύξηση του αριθμού των εφευρέσεων.

Αν όλοι οι πολίτες στην Ελλάδα μελετήσουν την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, το κράτος θα είναι πολύ πιό πλούσιο. Ας μην έχει ούτε ένα ευρώ στα ταμεία του. Ο πλούτος δεν είναι συνώνυμος του ευρωχαρτονομίσματος. Μπορεί να αποτυπωθεί σε ό,τι μονάδα επιλέξουμε εμείς.

Είναι έγκλημα καθοσιώσεως να πληρώνουμε φόρο στους ληστές. Επιπλέον, δεν έχουμε το δικαίωμα να τους αφήνουμε να καθορίζουν τί σημαίνει ο όρος δημόσια έσοδα, σε τί μορφή θα πληρωθούν, από ποιούς και προς όφελος ποίων.