Οι νομοθετικές απάτες της κυνοβουλευτικής δειμοκρατίας

Αποτελεί όνειδος γιά μία Πολιτεία να χρησιμοποιεί απατηλές νομοθετικές μεθόδους για να προβάλλει έναν κατ’ επίφασιν δημοκρατικό μανδύα. Βεβαίως κάποιοι πλατωνικοί αντιδημοκράτες θα επιχειρηματολογούσαν ότι αυτή είναι η ουσία της δημοκρατίας, ένα τυρρανικό καθεστώς. 

Η δική μας κριτική στην νομοθετική λειτουργία εστιάζει στην ποιότητα και όχι στον τύπο του πολιτεύματος. Η κυνοβουλευτική δειμοκρατία με ένα σωρό απάτες και τεχνάσματα απαγορεύει στον Λαό να έχει την δυνατότητα να συνδιαμορφώνει ή τουλάχιστον να ενημερώνεται για την άσκηση της νομοθετικής εξουσίας.

Αποτελεί όνειδος σε οιονδήποτε τύπο πολιτεύματος να συμβαίνουν τα ακόλουθα:

Η κυνοβουλετική δειμοκρατία χρησιμοποιεί κατά κόρον την διαδικασία του κατεπείγοντος ώστε να περιορίζεται η συζήτηση σε μία συνεδρίαση, και άρα να μην διατίθεται αρκετός χρόνος για να ενημερωθεί ο Λαός για τις συνέπειες του νομοσχεδίου.

Ένα δεύτερο τέχνασμα είναι η συμπύκνωση ενός νόμου σε ένα άρθρο, ώστε οι βουλευτές να μην έχουν την δυνατότητα να καταψηφίσουν κάποια άρθρα και να υπερψηφίσουν κάποια άλλα. Όποιος καταψηφίσει το ένα και μοναδικό άρθρο, καταψηφίζει όλο το νομοσχέδιο.

Τρίτο τέχνασμα. Ψηφίζονται νομοσχέδια μετά τα μεσάνυχτα όταν ο περισσότερος κόσμος κοιμάται για να πάει την επομένη μέρα στην εργασία του, οπότε δεν έχει την δυνατότητα να παρακολουθήσει την διαδικασία συζητήσεως και ψηφίσεως του νομοσχεδίου.   

Πολλές φορές το τελικό κείμενο του νομοσχεδίου δίδεται στους βουλευτές 48 ώρες πριν την έναρξη της συζητήσεως στο κυνοβούλιο, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι βουλευτές να μην το έχουν διαβάσει και να ψηφίζουν στα τυφλά. Πρόκειται για φαλκίδευση βασικής λειτουργίας της νομοθετικής εξουσίας που είναι η ανάγνωση των νομοσχεδίων. 

Απο τους υπουργούς εισάγονται τροπολογίες της τελευταίας στιγμής οι οποίες δεν έχουν συμφωνηθεί με τους κοινωνικούς φορείς, παρά το ότι έχουν προηγηθεί μακρές διαπραγματεύσεις, με αποτέλεσμα οι παραγωγικές τάξεις να τίθενται προ τετελεσμένων γεγονότων, και να ακυρώνεται η συμβολή τους στο νομοθετικό έργο του κυνοβουλίου.

Μία άλλη πληγή της νομοθετικής σχιζοφρένειας της κυνοβουλευτικής δειμοκρατίας είναι οι ερμηνευτικές εγκύκλιοι. Ακόμη και αν ένα νομοσχέδιο ψηφιστεί όπως το θέλουν οι κοινωνικοί και παραγωγικοί φορείς, ομάδες γραφειοκρατών στα υπουργεία εκδίδουν ερμηνευτικές εγκυκλίους οι οποίες ίστανται υπεράνω του νόμου. Οι δημόσιες  υπηρεσίες υποχρεούνται να υπακούν στην ερμηνευτική εγκύκλιο, η οποία πολλάκις διαστρέφει πλήρως το γράμμα και την ουσία του ψηφισθέντος νόμου.

Η γνωστή απειλή διαγραφής στους διαφωνούντας (κομματική πειθαρχία κατ’ ευφημισμόν), αποτελεί την δαμόκλειο σπάθη δια της οποίας αλλοιώνονται οι συνειδήσεις βουλευτών. Επομένως οι βουλευτές δεν ψηφίζουν αυτό που θέλουν, ούτε αυτό που ζητούν οι ψηφοφόροι των, αλλά αυτό που απαιτεί ο αρχηγός του κόμματος.

Τα περισσότερα νομοσχέδια στην κυνοβουλευτική δειμοκρατία ψηφίζονται με πλειοψηφία παρόντων βουλευτών, χωρίς ελάχιστο όριο παρόντων, με αποτέλεσμα 30-40 χαχόλοι να αποφασίζουν για το μέλλον του Ελληνικού Λαού, εντελώς «δημοκρατικά».   

Η συχνή αλλαγή νόμων, όπως στα φορολογικά νομοσχέδια, ισοδυναμεί με διοικητικό χάος. Αλλά το χειρότερο είναι ότι δι’ αυτού του τεχνάσματος αφ’ ενός η κυνοβουλευτική δειμοκρατία αποκτά μία επιλεκτική πελατεία που θέλει να ξεμπερδέψει με την εφορία, αφ’ ετέρου μία ολόκληρη κοινωνία καθίσταται όμηρος μίας πολιτικής συμμορίας που εκβιάζει τον Λαό δια απειλών φυλακίσεως και κατασχέσεως. Οι χιλιάδες νόμοι δημιουργούν νομικές αντιφάσεις και ταλαιπωρία για τους πολλούς, νομικά «παράθυρα» για λίγους, και αδικαιολόγητο πλουτισμό σε μία στρατιά κρατικών υπαλλήλων η οποία εμπλέκεται με τον φορολογικό μηχανισμό. 

Ένα άλλο τέχνασμα δημιουργίας νομικών «παραθύρων» και ιδιοτελούς γραφειοκρατίας είναι τα ογκώδη νομοσχέδια 200-300 σελίδων. Ουδείς τα διαβάζει, ουδείς τα κατανοεί, ουδείς μπορεί να τα εφαρμόσει. Έπειτα από λίγο το ένα νομικό έκτρωμα αντικαθίσταται από άλλο νομικό έκτρωμα. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι πολίτες εθίζονται στην απείθεια και στην διαφθορά αφού δεν υπάρχει ούτε λογική ούτε συνέπεια στην νομοθετική εξουσία.  

Οι φωτογραφικές διατάξεις στα νομοσχέδια είναι άλλο ένα τέχνασμα ώστε να εξυπηρετούνται ημέτεροι αποκλείοντας τον υγιή ανταγωνισμό και την ισονομία.

Η κατάχρηση των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου ισοδυναμεί με οριστική κατάργηση της νομοθετικής εξουσίας, αφού στην ουσία νομοθετεί η εκτελεστική εξουσία αδιαφορώντας για τις κυνοβουλευτικές δειμοκρατικές διαδικασίες. Η νομοθετική εξουσία άγεται και φέρεται από μία μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Η ψήφιση αντισυνταγματικών νόμων αποτελεί μόνιμη πρακτική της κυνοβουλευτικής δειμοκρατίας. Όπως και η ύπαρξη καταφανώς αντισυνταγματικών άρθρων μέσα στο σύνταγμα της κυνοβουλευτικής δειμοκρατίας(ίδε άρθρα 27 και 86 του ισχύοντος συντάγματος τα οποία θέτουν σε κίνδυνο την εδαφική επικράτεια και καταργούν την ισονομία των πολιτών).

Τέλος η άναρχη νομοπαρασκευστική λειτουργία οδηγεί στην εσκεμμένη επικάλυψη αρμοδιοτήτων στις δημόσιες υπηρεσίες, η οποία με την σειρά της οδηγεί στην πλήρη ανευθυνότητα των κρατικών υπαλλήλων. Η ανευθυνότης των κρατικών αξιωματούχων είναι η πιό στυγνή δικτατορία που μπορεί να εφαρμοστεί σε μία Πολιτεία. Η δικτατορία των ανευθύνων ηλιθίων.