Η Ελληνική ιθαγένεια δεν αποτελεί δικαίωμα. Είναι προνόμιο

Αρκετοί καλοπροαίρετοι πολίτες μου θέτουν το ερώτημα για το αν είναι Έλλην κάποιος συμπολίτης μας με μητέρα ή πατέρα αλλόφυλο.

Η Καλλιόπη Ίρις με συνάντησε στην πρόσφατη ομιλία μου στον Πειραιά, και μου έθεσε τα εξής ερωτήματα:

Αν κάποιος πρόγονος μίας Ελληνίδος ήταν ξένος πριν από 6-7 γενεές, αυτό επηρεάζει το αν είναι «καθαρή» Ελληνίδα; Αν κάποια Ελληνίδα έχει ερωτική σχέση με έναν ξένο προδίδει την Ελλάδα; Αν ένας Ελληνογάλλος πανέξυπνος εφευρέτης ήθελε να χαρίσει τις εφευρέσεις του στην Ελλάδα θα έπρεπε να το αρνηθούμε; Τέλος με ρωτά αν θα απαγόρευα να έχουν οι Έλληνες ερωτικές σχέσεις με αλλοφύλους, εφ’ όσον κατέχω την εξουσία.

Επειδή τέτοιου είδους ερωτήματα αναφύονται συνεχώς, οφείλω να ξεκαθαρίσω την θέση μου.

Όποιος επιχειρηματολογεί όπως η Καλλιόπη, σιωπηρώς χρησιμοποιεί το άτομο και το παρόν ως στοιχεία Ελληνικότητος. Δηλαδή εστιάζει στο άτομο και όχι στο σύνολο. Στο παρόν, και όχι στο παρελθόν και το μέλλον. 

Εγώ θα επιχειρηματολογήσω με βάση το κοινωνικό σύνολο, ατενίζων το παρελθόν και το μέλλον του Ελληνικού Έθνους. 

1. Η Ελληνική ιθαγένεια δεν είναι σημαία ευκαιρίας. Δεν είμαστε ανώνυμη εφοπλιστική εταιρεία όπου εν μία νυκτί τα πλοία αλλάζουν σημαία. 

Για να έχουμε μέλλον ως έθνος, πρέπει να ξέρουμε ποιοί είμαστε, από πού καταγόμαστε, και πού στοχεύουμε. 

Αν ονομάζουμε Έλληνα όποιον έτυχε να γεννηθεί στην Ελλάδα, τότε υιοθετούμε το δίκαιον εδάφους, και μετατρέπουμε την χώρα μας σε πολυφυλετική, πολυεθνική, και πολυπολιτισμική χωματερή σκουπιδιών. 

2. Έθνος υφίσταται όταν ένα σύνολο ανθρώπων έχει κοινές βιολογικές και πολιτιστικές ρίζες, στοιχεία που οδηγούν σε κοινή εθνική συνείδηση. Όταν διασπαστούν αυτοί οι δεσμοί ή όταν αφομοιώνονται αλλόφυλοι, τότε δημιουργούνται κρατικά μορφώματα όπως η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αυτές οι χώρες χρησιμοποιούν τον όρο έθνος, αλλά δεν είναι έθνη. Είναι κρατικά μορφώματα που προσπαθούν να δημιουργήσουν μία τεχνητή εθνότητα. 

3. Εμείς ως Έλληνες δεν θέλουμε να αφομοιώσουμε ξένους λαούς και πολιτισμούς. Ούτε να αφομοιωθούμε από ξένους λαούς και πολιτισμούς. 

Αν αποδεχτούμε την αφομοίωση αλλοφύλων επειδή δηλώνουν πατριώτες, τότε θα αποδεχτούμε και την αφομοίωση Ελλήνων ομογενών στο εξωτερικό επειδή δηλώνουν εκεί πατριώτες. Εμείς δεν θέλουμε να αφομοιωθούν οι αδελφοί μας που ζουν στο εξωτερικό. 

Θα υιοθετήσουμε τον εθνοφυλετικό μας ακρωτηριασμό ως επίσημη εξωτερική πολιτική προκειμένου να ικανοποιηθούν κάποιοι αλλόφυλοι που δηλώνουν Έλληνες;

Το μεγάλο έγκλημα που θα διαπραχθεί εις βάρος του Έθνους μας αν υιοθετήσουμε το δίκαιον εδάφους, δεν σταματά μόνον στο ότι αλλόφυλοι θα λάβουν Ελληνική ιθαγένεια. Το χειρότερο είναι ότι όσοι Έλληνες ομογενείς ζουν στο εξωτερικό θα θεωρούνται ξένοι, βάσει του δικαίου εδάφους. Οι ΒορειοΗπειρώτες αδελφοί μας θεωρούνται Αλβανοί από το προδοτικό μισελληνικό κράτος.

4. Η φυλετική επιμειξία δημιουργεί προβλήματα ζωτικότητος και νοημοσύνης στο Ελληνικό Έθνος. Οι Έλληνες αντικειμενικώς και ιστορικώς θεωρούνται υψηλής νοημοσύνης λαός. Αν επιτρέψουμε την επιμειξία με αλλοφύλους εκτός από την Ελληνική διαφορετικότητα, θα καταστραφεί και η Ελληνική πνευματική και φυλετική υπεροχή.

Είναι προφανές ότι όσοι λένε, «και αν ο προπάππους μου ήταν ξένος, τί πειράζει;», δεν έχουν κατανοήσει το ζήτημα της βιολογικής και πολιτιστικής διαφορετικότητος κάθε λαού. Και προφανώς δεν δέχονται ότι υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες φυλές, κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την Φύση και την επιστήμη. 

5. Ας υποθέσουμε ότι ένας Έλλην κάνει παιδί με μία ξένη γυναίκα. Όταν μεγαλώσει το παιδί, δεν θα έχει πρόβλημα να αναμειχθεί με έναν αλλόφυλο και να φέρει στον κόσμο ένα παιδί. Ο εγγονός/εγγονή του αρχικού Έλληνος, τώρα θα έχει στις φλέβες του 25% Ελληνικό αίμα. Αν συνεχιστεί η επιμειξία και αν γίνεται σε μεγάλους αριθμούς, δεν θα μείνει ίχνος από την Ελληνική Φυλή. 

Στο επιχείρημα, «μα ο τάδε είναι μεν ξένος αλλά πολύ καλύτερος πατριώτης από πολλούς Έλληνες», απαντώ ότι αυτό δεν μας εξασφαλίζει με ποιόν/ποιά θα τεκνοποιήσει στο μέλλον. Ένας Ελληνοπολωνός για παράδειγμα, γιατί να έχει την τάση να διαφυλάξει τα Ελληνικά βιολογικά και πολιτιστικά στοιχεία από την στιγμή που προέρχεται από επιμειξία; 

Το πιθανότερο είναι να αναμειχθεί με μία αλλόφυλη γυναίκα. Ουδείς μπορεί να μας πείσει ότι ένας πχ Ελληνοκινέζος, από πατέρα Έλληνα και μητέρα Κινέζα, θα ενδιαφερθεί να διατηρηθεί η Ελληνική Φυλή. Ούτε θα ενδιαφερθεί για την συνέχεια του Ελληνικού Πολιτισμού. Μπορεί να σέβεται τον Ελληνικό Πολιτισμό αλλά ως μουσειακό είδος. Πάντα θα έχει μέσα του κατά 50% τον κινεζικό πολιτισμό. 

Οπότε ο όρος Έλλην για τους μιγάδες αποκτά γεωγραφικό και κοσμοπολιτικό προσδιορισμό.   

Για να διασωθεί ο Ελληνισμός από τέτοια επιμειξία, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι υπάρχει πολιτικό καθεστώς το οποίο θα απαγορεύει στον μιγά που πήρε Ελληνική ιθαγένεια/υπηκοότητα να τεκνοποιήσει με αλλόφυλο. Ώστε μετά από 4-5 γενεές να έχει μειωθεί το ποσοστό του ξένου αίματος στους απογόνους. 

Πολύ αμφιβάλλω αν όσοι μου θέτουν το ερώτημα, «μα ο τάδε ξένος είναι καλός πατριώτης, γιατί να μην του δώσουμε ιθαγένεια;», θα υπέγραφαν νόμο που να υποχρεώνει τον μιγά να μην αναμειχθεί με αλλοφύλους επ’ απειλή απωλείας της αποκτηθείσης ιθαγενείας/υπηκοότητος.  

Και πώς θα ήταν δυνατόν άλλωστε; Αυτός που μου ζητά να δίνω ιθαγένεια σε αλλοφύλους, να δεχθεί ότι ο αλλόφυλος ή ο μιγάς θα υποχρεωθεί να σεβαστεί την Ελληνική ενδογαμία. 

Προφανώς θα υποστηρίξει το να αναμειγνύεται ερωτικώς ο κάθε Έλλην με όποιον/όποια θέλει.

6. Δεν υπάρχει καμμία στατιστική απόδειξη ότι ο μισός ξένος-μισός Έλλην θα αποκτήσει Ελληνική συνείδηση. Μπορεί κάλλιστα να αποκτήσει ξένη συνείδηση. Αν η μητέρα ενός συμπολίτου μας ήταν τουρκάλα και ο πατέρας Έλλην, πώς ξέρουμε ότι θα αποκτήσει Ελληνική πατριωτική συνείδηση αντί για τουρκική; Και γιατί να μπούμε στην διαδικασία να του δώσουμε ιθαγένεια και ύστερα να τον υποψιαζόμαστε;

7. Ως Έλληνες το γένος, κάνουμε συνεχώς αναφορές στους Προγόνους μας. Είτε μιλάμε για τον Μέγα Αλέξανδρο, είτε για τον Ηράκλειτο, είτε για τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, είτε για τον Παύλο Μελά. Τους τιμούμε. Θέλουμε να τους μοιάσουμε. 

Σε ποιούς προγόνους θα αποδίδει τιμές ο ελληνοποιημένος αλλόφυλος; Σε ποιούς προγόνους θα θέλει να μοιάσει ένας Ελληνορουμάνος;

Κάποιοι συμπολίτες μας αντιμετωπίζουν τα εθνικά ζητήματα τελείως επιφανειακά. Αν θεωρήσουμε Έλληνα κάποιον από πατέρα Βούλγαρο και μητέρα Ελληνίδα, θα του επιτρέψουμε να εισαχθεί στην σχολή Ευελπίδων και να υπηρετήσει στην Θράκη; Θα του επιτρέψουμε να καταταγεί στις Ελληνικές μυστικές υπηρεσίες; 

Αν το επιτρέψουμε, ενεργοποιούμε μία ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του Ελληνικού Έθνους. Αν δεν το επιτρέψουμε, έχοντας δώσει ιθαγένεια σε αλλοφύλους, τότε δημιουργούμε πολίτες δεύτερης κατηγορίας, χωρίς ίσα δικαιώματα. 

Δηλαδή μπαίνουμε σε περιπέτειες επειδή κάποιοι αντιμετωπίζουν το ζήτημα της ιθαγενείας επιπόλαια.  

8. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι κάποιοι με έναν γονέα Έλληνα γίνονται καλοί πατριώτες, τίθεται ζήτημα αριθμών. Σε πόσους μιγάδες θα δώσουμε ιθαγένεια; Θα θέσουμε κάποιο αριθμητικό όριο, ή θα προάγουμε την φυλετική επιμειξία όπως γίνεται στις Η.Π.Α.; 

Η ιστορία διδάσκει ότι σε μία χώρα όταν υπάρχει σημαντικό ποσοστό αλλοφύλων, είναι επιρρεπές σε ξένες πολιτικές παρεμβάσεις. Δηλαδή δημιουργούμε από το πουθενά ζήτημα μειονοτήτων, και άρα δικαίωμα στρατιωτικής επεμβάσεως από ξένες χώρες. 

Αν οι αλλόφυλοι με Ελληνική ιθαγένεια/υπηκοότητα προέρχονται από όμορα κράτη, και αν μάλιστα κατοικούν στην παραμεθόριο, τότε τίθεται σοβαρότατο ζήτημα Εθνικής Ασφαλείας. 

Επομένως όσοι επιχειρηματολογούν με βάση το, «έχω έναν παιδικό φίλο από ξένη μητέρα αλλά είναι καλός πατριώτης», προφανώς δεν έχουν επαφή με την γεωπολιτική επιστήμη και την ιστορία. 

9. Μία από τις λανθασμένες σιωπηρές παραδοχές όσων αδιαφορούν για ζητήματα φυλετικής καταγωγής, είναι ότι οι ξένοι που έρχονται στην Ελλάδα και δηλώνουν πατριώτες, θα αφομοιωθούν και θα γίνουν καλοί Έλληνες. 

Η περίπτωση να αφομοιωθούμε εμείς σε αυτούς, δεν περνά από το μυαλό τους. 

Η ιστορία διδάσκει ότι υπάρχουν κοινότητες που όχι μόνον δεν αφομοιώνονται, αλλά αντιθέτως προσπαθούν να αφομοιώσουν την περιρρέουσα πλειοψηφία. Τέτοιες κοινότητες είναι σήμερα οι ισλαμικές. 

Υπάρχει ζήτημα πολιτισμικής ασυμβατότητος. Άλλο ένα πρόβλημα που δεν φαίνεται να ενδιαφέρει όσους υποστηρίζουν τους ξένους που θέλουν να πάρουν Ελληνική ιθαγένεια. Θα γίνουν Έλληνες με βάση τους δικούς μας όρους, ή με τους δικούς τους; Διότι μέχρι στιγμής γίνονται «Έλληνες» με βάση τους δικούς τους όρους. 

10. Το ποινικό μητρώο και το ιατρικό ιστορικό όσων λαθροεποίκων εισέβαλαν στην Ελλάδα δεν φαίνεται να πολυενδιαφέρει όσους υποστηρίζουν την απόκτηση ιθαγενείας από αλλοφύλους. 

Ούτε τους ενδιαφέρει η ανεργία που προκαλούν στους Έλληνες. Ούτε αν τους θέλει ο Έλλην στην πατρίδα του. Το κέντρο βάρους της συζητήσεως μέχρι τώρα ήταν το τί θέλει ο ξένος. Αν ο ξένος θέλει να πάρει ιθαγένεια/υπηκοότητα, ο Έλλην έπρεπε να το δεχθεί. Ποτέ δεν ρωτούσαν αν θέλει ο Έλλην τον ξένο στην Ελλάδα. 

Τότε μιλάμε για εποικισμό και όχι για απόκτηση ιθαγένειας/υπηκοότητος από αλλοφύλους «Έλληνες» πατριώτες.

11. Θα μπορούσε να μου αντιτάξει κάποιος ότι θα γίνεται επιλογή. Και ότι δεν θα γίνει μαζική ελληνοποίηση ξένων. Πρόκειται περί κωμικού επιχειρήματος διότι για να κάνεις επιλογή ξένων σημαίνει ότι ως Πολιτεία εφαρμόζεις στοιχειώδεις κανόνες ευγονικής. Όπως δείκτη νοημοσύνης, εθνοφυλετική καταγωγή, κατάσταση υγείας, πολιτισμική συμβατότητα, επίπεδο μορφώσεως, ηλικία αιτούντος.   

Εφ’ όσον το προδοτικό καθεστώς στο οποίο ζούμε δεν εφαρμόζει κανόνες ευγονικής στους Έλληνες, αποκλείεται να εφαρμόσει στους ξένους που ζητούν Ελληνική ιθαγένεια/υπηκοότητα. Δεν μπορούν να μας πείσουν ότι θα κάνουν επιλογή ποιοτικών ξένων, όταν δεν εφαρμόζουν την ευγονική μεταξύ Ελλήνων.  

12. Άλλο πράγμα η υπηκοότητα, και άλλο η ιθαγένεια. Όσοι επιχειρηματολογούν υπέρ των ξένων, απαλείφουν αυτήν την σημαντική διαφορά. Θέμα ιθαγενείας δεν τίθεται καν διότι συνδέεται με το Αίμα. Αν ταυτίσουμε την ιθαγένεια με την υπηκοότητα αλλάζει ο ορισμός του Έλληνος και ταυτίζεται μόνον με το έδαφος. 

Φυλή, πρόγονοι, ψυχή, θρήσκευμα, ιστορία, πολιτισμός, όλα διαγράφονται για να ικανοποιηθεί ο αλλόφυλος αιτών την Ελληνική ιθαγένεια. Οποία ύβρις!

Λαθροεποικισμός, ποσότητα, ποιότητα, πολιτισμική συμβατότητα, ποινικό μητρώο, ιατρικό ιστορικό, καταγωγή από όμορα κράτη των αλλοφύλων, είναι ζητήματα που δεν απασχολούν όσους θέλουν να δίδεται η Ελληνική ιθαγένεια/υπηκοότητα στους ξένους.

13. Για να αποκαλείται κάποιος Έλλην έχει απαιτηθεί εξελικτική προσπάθεια χιλιάδων ετών από τους Προγόνους μας. Δεν φτάνει μία ζωή. Οι Έλληνες Πρόγονοι διατηρούσαν την ψυχή και το αίμα τους καθαρά επί αιώνες, για να έχουν το δικαίωμα οι επόμενες γενεές να αποκαλούνται Έλληνες.

Δεν επιτρέπεται οι Έλληνες να προωθούν την Ευρώπη των εθνών, διότι έτσι εξισώνουν το Ελληνικό Έθνος με τα μη-Ελληνικά έθνη. Το Ελληνικό Έθνος τέθηκε από τους Θεούς καθοδηγητής και όχι ουραγός των εθνών. Υπερέχει των άλλων εθνών. Ξεχωρίζει. Είναι μοναδικό και έχει αποκλειστικά προνόμια. Για αυτό οφείλει να στέκεται διαχωρισμένο από τα άλλα έθνη.

Η Ελληνική Ιθαγένεια είναι προνόμιο και όχι δικαίωμα. 

Παρέθεσα την στάση μου για την απόκτηση Ελληνικής Ιθαγενείας. Θεωρώ ύβρι το να δίδεται σε αλλοφύλους. Στα ερωτήματα που μου έθεσε η Καλλιόπη Ίρις, απαντώ ότι όποιος Έλλην κάνει παιδιά με αλλοφύλους καταστρέφει την Ελληνική βιολογική και πολιτιστική ιδιαιτερότητα. Όταν έχω την εξουσία, θα μετατρέψω την φυλετική επιμειξία σε ποινικό αδίκημα σε βαθμό κακουργήματος. 

Αν κάποιος Ελληνογάλλος εφευρέτης θέλει να δώσει τις εφευρέσεις του στο Ελληνικό κράτος, μπορεί να το πράξει έναντι οικονομικού τιμήματος. Δεν σκοπεύω να καταστήσω την Ελληνική ιθαγένεια αντικείμενο συναλλαγής. Αν αξίζει ως πολίτης, μπορεί να πάρει την Ελληνική υπηκοότητα. Ποτέ την Ελληνική ιθαγένεια.

Αν κάποιος Έλλην/Ελληνίδα είχε κάποιον ξένο πρόγονο κάποιες γενεές πίσω, όπως φαίνεται και από την ανάλυσή μου, θα εξεταστεί ως ατομικό ζήτημα. Αλλά επ’ ουδενί λόγω δεν επιτρέπεται να πηγαίνουμε από το μερικό στο γενικό. Αν δηλαδή αποκτηθεί η Ελληνική ιθαγένεια/υπηκοότητα από ένα άτομο με ξένο πρόγονο, δεν θα αποτελεί δεδικασμένο για όλες τις περιπτώσεις. 

Όμως σε ό,τι αφορά το Ελληνικό Ιερατείο των Πατρώων Θεών δεν επιτρέπεται να υπάρχει ξένος πρόγονος. Πρέπει να τηρείται λεπτομερές γενεαλογικό δέντρο και η καταγωγή των Ιερέων και Ιερειών μας να είναι αμόλυντη. 

Ιφικράτης Αμυράς