Η αριστοκρατική διαδικασία αναδείξεως Αρχόντων

Η Φυσική Αριστοκρατία πρεσβεύει ότι η εξουσία πρέπει να ασκείται από άτομα αποκλειστικώς βάσει των προτερημάτων και των ικανοτήτων τους. Η αξιοκρατική προαγωγή βασίζεται στην μετρηθείσα απόδοση μέσω εξετάσεων και στην αποδεδειγμένη επιτυχία στο πεδίο που εφαρμόζεται.

Η αριστοκρατική ανάδειξη Αρχόντων βασίζεται στην αξιοκρατία, και στην επιλογή μέσω δοκιμασιών. Η εξουσία απονέμεται βάσει διανοητικών ικανοτήτων και βάσει κατορθωμάτων του υποψηφίου πολιτικού αξιωματούχου.

Οι διανοητικές ικανότητες αποδεικνύονται μετά από διαδοχικές εξετάσεις προκειμένου ο πολιτικός να ανεβεί σκαλοπάτι στην κοινωνική ιεραρχία. Τα κατορθώματα αποδεικνύονται μετά από ανάληψη καθηκόντων, και μετά από διαγωνισμούς στους οποίους ο υποψήφιος ανταγωνίζεται άλλους αξιωματούχους για την επίτευξη αποτελεσμάτων. 

Η αξιοκρατία δεν ορίζεται περιοριστικώς στους πνευματικούς άθλους. Αφορά διαφορετικούς τομείς, πχ ένας πολύτεκνος σε σχέση με έναν εκ πεποιθήσεως άτεκνο, υπερτερεί, και ανήκει στην Φυσική Αριστοκρατία.

Η επιτυχία, άρα η αξιοκρατία, άρα η Φυσική Αριστοκρατία, εμφανίζεται σε διαφορετικούς τομείς. Μπορεί να αφορά την αναπαραγωγική επιτυχία, πχ μία Ελληνίδα πολύτεκνη αγρότισσα, μπορεί να αφορά τις οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες, μπορεί να αφορά την ρητορική δεινότητα, μπορεί να αφορά τις αθλητικές επιδόσεις, μπορεί να αφορά τις επιστημονικές και τεχνικές ικανότητες, μπορεί να αφορά την κοινωνική νοημοσύνη.

Οι αριστοκρατικές εξετάσεις για την ανάδειξη πολιτικών ηγετών μετρούν ικανότητες, ευφυία, πρωτοβουλία, αποτελέσματα προσπαθειών.

Οι υπό δοκιμήν Άρχοντες καθημερινώς αξιολογούνται και βαθμολογούνται από ανωτέρους, από συναδέλφους, από υφισταμένους, και από το κοινό.

Στην αριστοκρατική ανάδειξη ηγετών, οι αξιωματούχοι συνομιλούν απευθείας με τον Λαό, σε ζωντανή μετάδοση, σε ανοιχτό διάλογο, όπου κατατίθενται προτάσεις, αιτήματα, καταγγελίες, ερωτήσεις. Ύστερα ο αξιωματούχος θα αναλάβει πρωτοβουλία, και θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.

Το κοινό βαθμολογεί σε ανοικτό διάλογο την ποιότητα των υπηρεσιών που λαμβάνει από τον αξιωματούχο, και καταθέτει τις δικές του προτάσεις.

Αξιολογείται η ταχύτης αντιδράσεως του αξιωματούχου, η γνώση του προβλήματος, η αντίληψη περί του προβλήματος, οι προτεινόμενες λύσεις, η στρατηγική, ο στόχος, οι εναλλακτικές λύσεις, η ύπαρξη βρόχου ανατροφοδοτήσεως πληροφοριών, η διαδραστικότητα του αξιωματούχου με το κοινό, ο βαθμός ευθύνης, η ικανότητα στην ηγεσία και την οργάνωση, τα αποτελέσματα των προσπαθειών, το κόστος σε σχέση με το όφελος, και οι διδακτικές ικανότητες του αξιωματούχου ώστε να αποκτήσει και ο Λαός επιπλέον ικανότητες.

Η αξιολόγηση και ανάδειξη των αξιωματούχων περιλαμβάνει πολλά στάδια και διαφορετικούς μηχανισμούς. Πχ ρητορικοί και αθλητικοί αγώνες. Ατομικές εργασίες πχ πάνω στην μελέτη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας. Διοίκηση μικρών ομάδων πχ εξωραϊστικών συλλόγων. Ανάληψη ευθυνών και δύσκολων εγχειρημάτων.

Οι μηχανισμοί γνωστοποιήσεως της δραστηριότητος του κάθε αξιωματούχου είναι το ατομικό του δελτίο επιτυχιών και αποτυχιών, η συμμετοχή του σε διαγωνισμούς, η συμμετοχή στην διοίκηση οικονομικών επιχειρήσεων, η συμμετοχή του σε επιμορφωτικά σεμινάρια δια βίου μαθήσεως.

Η αριστοκρατική ανάδειξη Αρχόντων στηρίζεται στην ανέλιξη δια φυσικής επιλογής. Οι αξιωματούχοι συναγωνίζονται επί καθημερινής βάσεως για να επιτύχουν στόχους και καλύτερα αποτελέσματα. Τα κριτήρια επιτυχίας μπορεί να διαφέρουν ανά τόπο και εποχή, αλλά ο μηχανισμός αριστοκρατικής αναδείξεως προστατεύει την κοινωνία από την προαγωγή ανικάνων και απατεώνων που βασίζονται είτε στην κλήρωση, είτε  στην ψηφοφορία, είτε στην κληρονομική διαδοχή, είτε στον πλούτο. 

Η αριστοκρατική ανάδειξη Αρχόντων δια φυσικής επιλογής μέσω δοκιμασιών υπό δύσκολες συνθήκες, είτε σε ομαδικά είτε σε ατομικά εγχειρήματα, δημιουργεί ηθικούς χαρακτήρες, οίτινες ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες του Έθνους. Βασίζεται στη φυσική ανισότητα, στον σεβασμό της ιεραρχίας, στον επαγγελματισμό των στελεχών, στην διαρκή εκπαίδευση, στις σκληρές δοκιμασίες, στην σταδιακή άνοδο στις βαθμίδες της εξουσίας, στην ποιοτική διαλογή των ανθρώπων. 

Η φυσική ανισότητα διαχέει τον πνευματικό πλούτο, ενώ η τεχνητή ισότητα αναδιανέμει την πνευματική πτώχεια εξισώνουσα τους πολίτες προς τα κάτω. Η αριστοκρατική ανάδειξη Αρχόντων είναι εχθρός της μετριοκρατίας.

Ο αριστοκρατικός μηχανισμός ενσωματώνει την εξελικτική προοπτική της κοινωνίας και του ατόμου. Ασπάζεται τον ανταγωνισμό για την ανάδειξη του ικανοτέρου ως μηχανισμό αυτοβελτιώσεως της κοινωνίας.

Η αριστοκρατική αντίληψη περί αναδείξεως Αρχόντων εκτείνεται σε τρεις εξελικτικές διαδικασίες. Αγωνίζεται να επιτύχει τρεις ταυτόχρονες εξελίξεις: φυλετική, κοινωνική, και πολιτισμική.

Αντιθέτως η τεχνητή ισότητα απορρίπτει την φυλετική, κοινωνική, και πολιτισμική εξέλιξη. Αδιαφορεί για την συσσωρευμένη φυλετική και πνευματική εξέλιξη που κληρονομείται στις επόμενες γενεές. Οι εξισωτικές θεωρίες απορρίπτουν την ευγονική, επειδή η ευγονική δημιουργεί κίνητρα για την εξέλιξη και βελτίωση του πληθυσμού.

Οι υποστηρικτές της τεχνητής ισότητος ακόμη και αν δεχτούν ότι οι άνθρωποι γεννώνται με άνισες δυνατότητες, τους αποδίδουν ίσα δικαιώματα, ασχέτως εμφύτων δυνατοτήτων. Δι’ αυτού του τρόπου θεσμοθετούν αντικίνητρα για την εξέλιξη των πολιτισμών, των φυλών, και των κοινωνιών.

Η Φυσική Αριστοκρατία δημιουργείται εκ της πεποιθήσεως ότι υπάρχουν άτομα που είτε λόγω ικανοτήτων, είτε λόγω ευφυίας, είτε λόγω εμπειρίας, είτε λόγω εξειδικεύσεως, είτε λόγω ψυχοσυνθέσεως, είτε λόγω κράσεως, είτε λόγω εκπαιδεύσεως, είτε λόγω γνώσεων, είτε λόγω εργατικότητος, είτε άλλων διακριτικών χαρακτηριστικών, αποκτούν μεγαλύτερη επιρροή και εξουσία από τον μέσο πολίτη. Οι απόψεις των έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος από τον μέσο πολίτη.

Βεβαίως δεν αρκούν οι ικανότητες για να θεωρηθεί κάποιος άξιος να κυβερνήσει. Μετρά και το τί αντιλήψεις έχει, πχ εθνοκεντρικές, κοσμοπολίτικες, μονοθεϊστικές, κλπ. Ο αριστοκρατικός μηχανισμός αναδείξεως Αρχόντων δεν εξασφαλίζει το πόσο πατριώτης θα είναι ο αξιωματούχος. Εξασφαλίζει ότι δεν θα είναι μέτριος.