Στρατηγικά και τακτικά λάθη των δυτικών χωρών στον πόλεμο κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας

Σκοπός της αναλύσεώς μας είναι να μάθουμε από τα λάθη των δυτικών κρατών και όχι να υπονοήσουμε ότι ταυτιζόμαστε ως χώρα με τα συμφέροντα του ευρωατλαντικού συνασπισμού. Κύριο μέλημά μας είναι να ξεκινήσει στην Ελλάδα η συγγραφή μελετών για την αντιμετώπιση ιδεολογιών όπως το ισλάμ.

Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει στην Ελλάδα σοβαρή βιβλιογραφία για το πώς αντιμετωπίζουμε την ισλαμική τρομοκρατία. Στις ΗΠΑ έχουν γραφτεί αρκετές μελέτες, αλλά η συντριπτική τους πλειοψηφία εμπεριέχει ένα βασικό ελάττωμα, δεν αντιμετωπίζει την ισλαμική ιδεολογία.

Έχοντας μελετήσει αρκετά δοκίμια αμερικανικών δεξαμενών σκέψεως, καταλήγουν στο ότι υπάρχει ένα μετριοπαθές και ένα ακραίο ισλάμ, ή ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με το ισλάμ αλλά με λίγους τρομοκράτες που διαστρεβλώνουν το ειρηνικό μήνυμα του κορανίου. Οι ίδιες ανοησίες αναπαράγονται στην Ελλάδα, και το διαπιστώσαμε προσφάτως με την τρομοκρατική ενέργεια που έγινε στην γαλλική σατυρική εφημερίδα στο Παρίσι.

Προσφάτως οι Ταλιμπάν αυτοανακηρύχθηκαν νικητές του πολέμου στο Αφγανιστάν, μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων. Και έχουν δίκιο οι Ταλιμπάν, είναι νικητές διότι σε έναν πόλεμο σημασία έχει και η διάρκεια, όχι μόνον οι προσωρινές νίκες. Οι Ταλιμπάν άντεξαν επί 13 χρόνια σε έναν σκληρό ανταρτοπόλεμο χωρίς να εξαφανιστούν. Υποχώρησαν αλλά δεν ηττήθηκαν. Αν προσθέσουμε το γεγονός ότι η ισλαμική οργάνωση ISIS έχει στείλει μαχητές στο Αφγανιστάν ώστε να ανοίξει και άλλο μέτωπο μετά την Συρία και το Ιράκ, οι πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου Ομπάμα ότι τάχα το Αφγανιστάν είναι πιό ασφαλές μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, έχουν τόση αξία όσο αυτές που έκανε το 2011 για το πόσο ασφαλές είναι το Ιράκ μετά την αποχώρηση των δυτικών στρατευμάτων.

Εντοπίζουμε την ήττα των αμερικανών στα τεράστια στρατηγικά λάθη που κάνουν, στις λανθασμένες παραδοχές, στις ιδεολογικές εμμονές, στις φοβίες, στην ασταθή πολιτισμική τους ταυτότητα, στην κουλτούρα τους ήτις δεν διαθέτει επιμονή παρά μόνον quick fix solutions, στα λόμπυ-στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα που τους πουλά όπλα, στον πολυπολιτισμό και την αποστροφή τους για την μελέτη των φυλών και των θρησκειών η οποία τους τυφλώνει πολιτικώς, στην τάση των πολιτικών και των δεξαμενών σκέψεως για γρήγορες και αναίμακτες νίκες.

Τα δυτικά κράτη χάνουν την μάχη διότι αναμένουν οι ισλαμιστές να πολεμήσουν με τις ίδιες ηθικές αρχές και τους ίδιους κανόνες που πολεμούν αυτοί. Ειδικώς οι αμερικανοί δεν προσαρμόζονται στις ανάγκες του πολέμου 4ης γενεάς διότι πάει κόντρα στις ηθικές τους αξίες. Αν αντιγράψουμε τον τρόπο σκέψεως των δυτικών κρατών, θα αφανιστούμε.

1. Ενώ πρέπει να κτυπηθεί η ισλαμική ιδεολογία, αρνούνται να την κτυπήσουν. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να αλλάξουν το θρήσκευμα των μουσουλμανικών λαών. Αφού δεν το πράττουν, χάνουν την σημαντικότερη μάχη, την μεταφυσική μάχη στους Ουρανούς. Η ισλαμική οντολογία είναι το βασικό πρόβλημα, αλλά αρνούνται να την αγγίξουν. Σε όσες περιπτώσεις οι αμερικανοί εισβάλλουν σε ένα μουσουλμανικό κράτος δεν αγγίζουν τις ισλαμικές υποδομές. Μετά από λίγο, όπως είναι φυσικό, διαπιστώνουν ότι η αντίσταση αποκτά θεολογικά χαρακτηριστικά. Μία υψηλή στρατηγική κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνει την δημιουργία μίας νέας θεολογίας-οντολογίας.

Πρέπει να διεξάγουμε την δική μας θρησκευτική εξέγερση κατά της ισλαμικής καθεστηκυίας τάξεως.

2. Όπου επικρατεί το ισλάμ επιβάλλει δια της βίας τον προσηλυτισμό, ενώ οι δυτικές χώρες αρνούνται να μεταλλάξουν τους πληθυσμούς σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, και αλλού, αντικαθιστώντας το ισλάμ με άλλη θρησκευτική ιδεολογία. Αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο θρησκευτικό και πολιτισμικό έλλειμμα στο ιδεολογικό ισοζύγιο των δυτικών χωρών. Οι στρατιωτικές νίκες των δυτικών δεν αποφέρουν μόνιμα αποτελέσματα.

Ακόμη και αν το ισλάμ δεν διεξήγαγε ένοπλο αγώνα, μόνο και μόνο επειδή τα δυτικά κράτη του επιτρέπουν να προσηλυτίζει μάζες στα δυτικά εδάφη χωρίς κανένα περιορισμό, σε μερικές δεκαετίες θα έχει εξισλαμιστεί σημαντικό κομμάτι της Δύσεως και δεν θα χρειαστεί ένοπλος αγών για την κατάληψη των δυτικών κρατών. 

3. Οι αμερικανοί στρατιωτικοί χρησιμοποιούν το δόγμα του full spectrum dominance, αλλά στην πράξη περιορίζουν το εύρος των στόχων. Αντιθέτως το ισλάμ διεξάγει ολοκληρωτικό πόλεμο, και στην θρησκεία, και στην πολιτική, και στην οικονομία, και στον πολιτισμό, και στο δημογραφικό πεδίο, ενώ ΗΠΑ και Δύση διεξάγουν έναν περιορισμένο πόλεμο. Λόγω της πολιτικής ορθότητος που έχει επικρατήσει στην Δύση, οι δυτικοί διεξάγουν έναν πολιτικώς ορθό πόλεμο υπό τον διαρκή φόβο για παράπλευρες απώλειες και προσβολή των συναισθημάτων των μουσουλμάνων. Ως αποτέλεσμα αυτής της αντιλήψεως τα στρατιωτικά τους εγχειρίδια δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους παράγοντες θρησκεία, φυλή, εθνικότητα, πολιτισμός, παρά μόνον ως ανασταλτικό παράγοντα ως προς το εύρος των στρατιωτικών επιχειρήσεων.

4. Οι δυτικοί δεν έχουν σταθερότητα και σχεδιασμό για να τελειώσουν έναν πόλεμο. Τον αρχίζουν και μετά δεν ξέρουν πώς να τον τελειώσουν. Πολλοί δυτικοί στρατηγοί έχουν μείνει πολύ πίσω σκεπτόμενοι με όρους Κλαούζεβιτς, χρησιμοποιώντας όρους νευτωνικής μηχανικής (ισορροπία δυνάμεων, κέντρο βάρους, κλπ), αντί να σκέπτωνται με χαοτικούς όρους και τακτικές επιθετικής ασυμμετρίας.

5. Αντιμετωπίζουν τον ισλαμικό εχθρό από μακριά, κυρίως με τεχνολογικά μέσα(drones), τα οποία θεωρούν ότι λύουν όλα τα πολεμικά προβλήματα, αντί με στρατιώτες στο έδαφος. Αυτό σημαίνει ότι δειλιάζουν μπροστά στην πιθανή απώλεια δικών τους στρατιωτών. Προτιμούν μία ηθική ήττα από το να προσβάλλουν τα συναισθήματα του εχθρού.

6. Σε αρκετές περιπτώσεις οι δυτικοί αξιωματούχοι υπερασπίζουν την παλαιά τάξη πραγμάτων όπως έγινε και στο συνέδριο της Βιέννης το 1815. Αν δεν υπήρχε η καταστρεπτική πολιτική μυωπία των ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν θα μπορούσαν να είχαν κατακερματιστεί σε μικρότερα και αλληλοσπαρασσόμενα κρατίδια, εδώ και πολύ καιρό.  

7. Δεν δημιουργούν νέες ισλαμικές αιρέσεις ώστε να προκληθούν εσωτερικές έριδες και εμφύλιοι στο ισλαμικό στρατόπεδο. Η δημιουργία ισλαμικών εχθρών στα μετόπισθεν του ισλάμ δεν υφίσταται ως στρατηγική παράμετρος στα σχέδια των δυτικών. Τουναντίον, χρηματοδοτούν ισλαμιστές για να ανατρέψουν κοσμικά, ή σοσιαλιστικά, ή εθνικιστικά αραβικά καθεστώτα.

8. Όταν οι δυτικοί καταλαμβάνουν μία ισλαμική πόλη δεν ελέγχουν το ρεύμα, το νερό, τις τηλεπικοινωνίες, τα τρόφιμα, τα φάρμακα, τα σχολεία, τα τζαμιά, τα βιβλία, το νόμισμα. Δεν εκτοπίζουν τους εχθρικούς πληθυσμούς, ούτε διαχωρίζουν τον πληθυσμό από τους ισλαμιστές. Αφήνουν τους ισλαμιστές να χρησιμοποιούν τον πληθυσμό και την πόλη ως φρούριο και να κρύβωνται ανάμεσά τους.

9. Οι αμερικανοί όταν εισβάλλουν σε μία ισλαμική χώρα μιλάνε για state-building, ή για nation-building αλλά ξεχνούν το religion-building. Αφού δεν διαθέτουν το στοιχείο του προσηλυτισμού στην στρατηγική τους περιορίζονται στο να προωθούν την δημοκρατία στο Ιρακ και το Αφγανιστάν με ταυτόχρονη ανοχή ή και υποστήριξη της Σαρία! Θεωρούν την κοινοβουλευτική δημοκρατία υποκατάστατο του ισλάμ.

10. Χρησιμοποιούν χειρουργικούς βομβαρδισμούς ενώ οι πόλεμοι κερδίζονται με καταστρεπτικούς βομβαρδισμούς που ισοπεδώνουν τα πάντα, προξενώντας τρόμο στον εχθρό. Σε πολλές περιπτώσεις διεξάγουν αστυνομικές επιχειρήσεις και όχι ολοκληρωτικό πόλεμο κατά του ισλάμ. Πολεμούν με αντίληψη συμβατικού πολέμου ενώ πρόκειται για ανορθόδοξο πόλεμο.

11. Χαρακτηριστικό και επαναλαμβανόμενο λάθος είναι ότι οι δυτικοί ενημερώνουν με λεπτομέρειες για τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις και αναλαμβάνουν την ευθύνη για το πότε και πού βομβάρδισαν τους ισλαμιστές, δίνοντας έτσι στον εχθρό την ευκαιρία να ξέρει ποιός τον έπληξε και με ποιά μέθοδο.

Αν εμείς οι Έλληνες βρεθούμε σε αντίστοιχη κατάσταση, ούτε κηρύσσουμε πόλεμο ανοικτά, ούτε το ανακοινώνουμε, ούτε προειδοποιούμε τον εχθρό-οι αμερικανοί κάνουν το αντίθετο. Χαρακτηριστική περίπτωση η εκτέλεση του Οσάμα Μπιν Λάντεν, όπου οι αμερικανοί αξιωματούχοι έδωσαν στην δημοσιότητα όλες τις λεπτομέρειες της επιχειρήσεως, μέχρι και το όνομα της μονάδος SEALS που έφερε εις πέρας την αποστολή. 

12. Οι δυτικοί στο όνομα της δημοκρατίας δεν εξουδετερώνουν την εσωτερική αντιπολίτευση που καταστρέφει τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις και επιβάλλει τους πολιτικώς ορθούς κανόνες εμπλοκής στον πόλεμο κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Θεωρούν δημοκρατικό δικαίωμα εν καιρώ πολέμου να υπάρχουν κινήματα που να εναντιώνονται στον πόλεμο. Επιτρέπουν στα αμερικανικά μμε υστερικές αντιδράσεις ενάντια στους στρατιώτες για ο,τιδήποτε πάει στραβά, όπως στο Αμπού Γκράιμπ, μετατρέποντας τις λαϊκές αντιδράσεις σε προπαγανδιστικό όφελος υπέρ των ισλαμιστών.

Φθάνουν στο σημείο να αναπαράγουν τα ψεύδη του εχθρού για να αυξήσουν την τηλεθέαση. Τα δυτικά μμε έχουν απελευθερωθεί από κάθε ευθύνη υπέρ της πατρίδος. Έτσι χάνουν τον επικοινωνιακό πόλεμο παρά τις νίκες στο στρατιωτικό πεδίο της μάχης. Δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν τα μμε σε περιόδους πολέμου, σε αντίθεση με τους τζιχαντιστές. Οι αμερικανοί επιτρέπουν στα μμε να διαχειρίζωνται την πραγματικότητα.

13. Οι αμερικανοί αξιωματούχοι καθορίζουν την στρατηγική τους με βάση τα όπλα που αγοράζουν, όχι το αντίστροφο. Αντί πρώτα να καθορίσουν την στρατηγική τους και μετά να αγοράσουν τα κατάλληλα όπλα, αγοράζουν πανάκριβα αεροπλάνα όπως το F-35 τα οποία δεν συμβάλλουν στον πόλεμο κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Αυτό γίνεται διότι έτσι απαιτούν οι λομπίστες του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος και οι εξωνημένοι πολιτικοί. Ενώ χρειάζονται επειγόντως κονδύλια οι πεζοναύτες για να εξοπλιστούν για τον πόλεμο 4^ης γενεάς και να αντιμετωπίσουν την ISIS στο έδαφος, οι αμερικανοί σπαταλούν δισεκατομμύρια σε στρατηγικά οπλικά συστήματα τα οποία δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουν. Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις χρειάζονται 10 με 15 χρόνια για να προμηθευτούν και να εντάξουν στην μάχη ένα νέο οπλικό σύστημα.

Οι δυτικοί ακολουθούν μία πολιτική καταστολής παρά μία πολιτική προλήψεως ενάντια στην ισλαμική τρομοκρατία. Μέχρι να δημιουργήσουν τεχνικές αντιμετωπίσεως της προηγουμένης ισλαμικής τρομοκρατικής επιθέσεως, οι ισλαμιστές έχουν δημιουργήσει νέα τεχνική επιθέσεως. Η Δύση πιστεύει πάρα πολύ στην τεχνολογία και πολύ λίγο στην ιδεολογία.

14. Θεωρούν αιχμαλώτους πολέμου τους φυλακισμένους τζιχαντιστές ενώ έπρεπε να τους εξοντώνουν χωρίς έλεος. Η πολιτική take-no-prisoners εφαρμόζεται επιτυχώς από την ISIS και μέχρι στιγμής της έχει αποφέρει τεράστια εδάφη και πολυάριθμους πληθυσμούς υπό την κατοχή της.  

15. Οι αμερικανοί δεν έχουν διάρκεια, ούτε αντοχή στις πολεμικές τους επιχειρήσεις. Πολύ εύκολα χάνουν τον πόλεμο σε πολιτικό επίπεδο παρ’ ό,τι τον έχουν κερδίσει στρατιωτικώς. Τους λείπει η προσαρμοστικότητα. Πολεμούν τις ισλαμικές εξεγέρσεις με ιστορικά ανάλογα άλλων εποχών και άλλων εξεγέρσεων οι οποίες δεν προσφέρουν απολύτως τίποτε στον σχεδιασμό επιχειρήσεων. Η κατάσταση αλλάζει από πόλη σε πόλη, όχι μόνον από εποχή σε εποχή. Επιβάλλουν ένα σωρό περιορισμούς στα στρατεύματά τους εις ό,τι αφορά την χρήση βίας στις περιοχές που πολεμούν τους ισλαμιστές αντάρτες. Καθυστερούν πολύ να πάρουν αποφάσεις, δείχνουν διστακτικότητα και επαμφοτερίζουσα στάση. Τους εμποδίζουν συνεχώς οι εκλογές και οι ψηφοφόροι.

16. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δυτικοί χρησιμοποιούν αντι-τρομοκρατικές μεθόδους και τεχνικές καταστολής ανταρτοπολέμου. Δεν περνά από το μυαλό τους να χρησιμοποιήσουν τεχνικές ανταρτοπολέμου για να διαλύσουν ισλαμικά καθεστώτα. Η τελευταία φορά που έγινε κάτι τέτοιο, ήταν η εξέγερση των Αράβων κατά των Οθωμανών με την βοήθεια του Λώρενς της Αραβία. Εφαρμόζουν δόγμα σταθεροποιητικών επιχειρήσεων όταν επιχειρούν κατά ισλαμιστών. Εμείς πρέπει να εφαρμόζουμε δόγμα αποσταθεροποιητικών επιχειρήσεων.

Οι μόνες αποσταθεροποιητικές επιχειρήσεις που έχουν διεγάξει οι δυτικοί είναι εναντίον κοσμικών καθεστώτων όπως του Καντάφι και του Άσσαντ δια ισλαμιστών αντιπροσώπων.

Οι Έλληνες πρέπει να εξασκούνται και στην διεξαγωγή ανταρτοπολέμου, και στην καταστολή ανταρτοπολέμου.

17. Οι αμερικανοί μετά την 11^η Σεπτεμβρίου 2001 διώκουν άτομα και ωρισμένες οργανώσεις. Ούτε θρησκείες, ούτε πολιτισμούς, ούτε λαούς, ούτε κράτη-υποστηρικτές της ισλαμικής τρομοκρατίας όπως η Σαουδική Αραβία, ούτε εδάφη. Δεν καίνε τα σπαρτά, ούτε αρπάζουν τα ζώα, ούτε επιβάλλουν εκτρώσεις στον εχθρό, ούτε εκτοπίσεις, ούτε απαγωγές, ούτε δημόσιες εκτελέσεις, ούτε αποεθνοποίηση, ούτε εποικισμό, ούτε εξάπλωση νοσημάτων. Στον ολοκληρωτικό πόλεμο που εφαρμόζει το ισλάμ, οι παραπάνω τακτικές θεωρούνται εκ των ων ουκ άνευ. Η πολιτικώς ορθή αντίληψη των δυτικών περί πολέμου δημιουργεί μεγάλο κόστος για τον εαυτό τους, και πολύ μικρό για τον εχθρό. Τα χρήματα που έχουν δαπανήσει οι ισλαμιστές στον πόλεμο κατά της Δύσεως είναι το ένα χιλιοστό αυτών που έχει δαπανήσει η Δύση εναντίον τους.

18. Οι ισλαμιστές εφαρμόζουν το open source jihad(κατά το open source software). Διαφημίζουν στο διαδίκτυο μαθήματα κατασκευής βομβών από υλικά του εμπορίου, και καλούν μοναχικούς ανθρώπους να οργανώσουν τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον αμάχου  πληθυσμού. Στηρίζονται στην δικτυακή οργάνωση χωρίς κάθετη ιεραρχία. Αυτό σημαίνει ότι η εκτέλεση ωρισμένων ηγετών του ισλαμικού τρομοκρατικού δικτύου δεν καταστρέφει το δίκτυο. Αντί να παραδεχθούν το λάθος στρατηγικής, από το 2001 και μετά οι ΗΠΑ δήλωναν ότι αν σκοτώσουν τον Μπιν Λάντεν θα μειωθεί η δύναμη της Αλ-Κάιντα. Σε πλήρη αντίθεση με τους ισλαμιστές, οι ΗΠΑ έχουν συγκεντρώσει στο Πεντάγωνο 5.000 στρατιωτικούς υπαλλήλους, όπου έτσι και σκάσει ένα «μανιτάρι» όλο το κέντρο ελέγχου και διοικήσεως των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων θα καταστραφεί σε ένα λεπτό.

Είναι εντελώς λάθος η προσέγγιση των δυτικών. Απέναντι στο δίκτυο του εχθρού, πρέπει να οργανώσουμε δικό μας δίκτυο χωρίς κάθετη ιεραρχία.

19. Όταν γίνεται μία τρομοκρατική ενέργεια από τους τζιχαντιστές εις βάρος της Δύσεως, αρκετοί δημοσιογράφοι αναπαράγουν τις δηλώσεις μουσουλμάνων ηγετών οι οποίοι καταδικάζουν τις τρομοκρατικές ενέργειες, εκλαμβάνοντες τις δηλώσεις τους ως αληθείς.

Πρώτον αυτό που δεν λένε στον κόσμο είναι ότι τα περισσότερα κράτη, έχουν τμήματα μυστικών υπηρεσιών που διεξάγουν τις λεγόμενες μαύρες επιχειρήσεις (black operations) με σκοπό να εξασφαλίσουν την δυνατότητα αποποιήσεως της ευθύνης για την τρομοκρατική ενέργεια (plausible deniability).

Δεύτερον οι περισσότερες ισλαμικές οργανώσεις έχουν πολιτική και στρατιωτική πτέρυγα. Η πολιτική πτέρυγα ποτέ δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της ενέργειας που διέπραξε η στρατιωτική πτέρυγα.

Τρίτον υπάρχει ο πόλεμος δια αντιπροσώπων. Αν ένα μουσουλμανικό κράτος καταδικάσει μία ισλαμική τρομοκρατική ενέργεια, δεν σημαίνει ότι δεν βοήθησε κάποια μη-κρατική οργάνωση να την διαπράξει.

Τέταρτον, πολλοί μουσουμάνοι ηγέτες καταδικάζουν την βίαιη μορφή κατοχής ενός κράτους όχι όμως και την μη-βίαιη πολεμική μορφή κατοχής, με προσηλυτισμό, λαθρομετανάστευση, και πολυγαμία.

Τέλος υπάρχει η οργάνωση του δικτύου με ομόκεντρους κύκλους. Για παράδειγμα οι μουσουλμάνοι ηγέτες στην Αυστραλία κατεδίκασαν την τρομοκρατική ενέργεια στην καφετέρια στις 15-12-2014, αλλά δεν έχουν καταδικάσει ποτέ την διάδοση του ισλάμ, ούτε τα δόγματά του, ούτε την Σαρία.

20. Το μεγαλύτερο έγκλημα στην Δύση δεν ήταν αυτό της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001 στους διδύμους πύργους, αλλά το ότι επιτρέπουν στο ισλάμ να προσηλυτίζει ελευθέρως τους αμερικανούς. Χωρίς κανέναν περιορισμό. Δημιουργώντας έτσι ένα τεράστιο έλλειμμα στο πολιτιστικό ισοζύγιο της χώρας, διευρύνωντας ταυτοχρόνως τα πολιτισμικά σύνορα του ισλάμ. Οι τρεις χιλιάδες νεκροί της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001 μπροστά στα εκατομμύρια που έσφαξε το ισλάμ ανά τους αιώνες δεν είναι τίποτε. Ασχολούνται με τους τρεις χιλιάδες νεκρούς αλλά επιτρέπουν στο ισλάμ να δολοφονεί καθημερινώς εκατομμύρια αμερικανικές ψυχές.

Όταν κάποιοι δυτικοί αναλυτές ισχυρίζονται ότι «ακραίοι είναι μόνον το 1% και το υπόλοιπο 99% είναι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι», δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν ότι το δηλητήριο έχει επιδράσει στο 1% του ψυχικού κόσμου των αμερικανών μουσουλμάνων. Έτσι αδιαφορούν για το ότι το ποσοστό πνευματικής τοξινώσεως αυξάνεται διαρκώς, και κάποια στιγμή θα είναι μη αναστρέψιμο. Το ότι το 99% των δυτικών μουσουλμάνων δεν θέλουν να αυτοανατιναχθούν δεν οφείλεται στα διδάγματα του ισλάμ. Οφείλεται στο ότι ακόμη διαθέτουν μεγάλα ποσοστά δυτικού πολιτισμού στον οργανισμό τους.

21. Με τις ανόητες δηλώσεις τους οι δυτικοί ηγέτες ισχυριζόμενοι ότι οι τρομοκράτες που σκότωσαν τους σκιτσογράφους στο Παρίσι δεν εκπροσωπούν το ισλάμ(επειδή είναι οι λίγοι) ενώ οι πολλοί μετριοπαθείς μουσουλμάνοι που δεν σκοτώνουν(ακόμη), αυτοί εκπροσωπούν το πραγματικό ισλάμ, το μόνο που καταφέρνουν είναι να δίνουν άλλοθι στο ισλάμ για να προσηλυτίσει και άλλους φανατικούς ισλαμιστές.

Όταν σκοτώνεις από ιδεολογικούς λόγους και ουδείς τολμά να κατηγορήσει την ιδεολογία σου, έχεις καταφέρει ένα θανατηφόρο πλήγμα στον εχθρό σου. Αντί οι δυτικοί πολιτικοί ηγέτες να δηλώσουν ότι όσοι μουσουλμάνοι δεν θέλουν να σκοτώσουν αλλοθρήσκους δεν εκπροσωπούν το ισλάμ, ενώ όσοι σκοτώνουν αλλοθρήσκους αυτοί εκπροσωπούν το ισλάμ, λένε το αντίθετο. Έτσι συνεχίζεται ατιμωρητί η στρατολόγηση εκατομμυρίων «μετριοπαθών» ισλαμιστών.

Αν  πείς ότι οι πολλοί, οι μετριοπαθείς, δεν εκπροσωπούν το ισλάμ, εννοείς ότι έχουν ακόμη υγιή εγκεφαλικά κύτταρα και μπορούν να απεγκλωβιστούν από την ισλαμική σκλαβιά, ενώ αν τους λές ότι αυτοί εκπροσωπούν το ισλάμ, τους χώνεις βαθύτερα στην ισλαμική πνευματική φυλακή.

Οι δέ «μετριοπαθείς» μουσουλμάνοι που διαφωνούν με τις σφαγές που διαπράττουν οι ισλαμικές οργανώσεις αρνούνται να αποκηρύξουν το ισλάμ. Κάθε έγκλημα που διαπράττουν οι ομόθρησκοί τους δεν τους ενοχλεί ιδεολογικώς, και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο άλλοθι που τους παρέχει η Δύση.  

Αυτές τις ανοησίες που λένε για το ισλάμ οι δυτικοί ηγέτες δεν τις έλεγαν ποτέ για τον κομμουνισμό. Δεν θα έλεγαν ποτέ ότι η 17Ν δεν έχει σχέση με τον κομμουνισμό, και ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κομμουνιστών είναι μετριοπαθείς και άρα δεν τρέχει τίποτε με τον κομμουνισμό. Ούτε θα έλεγαν ποτέ κάτι τέτοιο για τον ναζισμό. Ποτέ δεν διεχώριζαν τους μετριοπαθείς από τους ακραίους ναζί. Πάντοτε κτυπούσαν την ιδεολογία του κομμουνισμού και του ναζισμού.

Αλλά με το ισλάμ φοβούνται να το πράξουν. Δεν το θεωρούν εγκληματική  ιδεολογία, όπως θεωρούσαν τον ναζισμό και τον κομμουνισμό. Οι δυτικοί είναι τόσο ανόητοι που έτσι και υπήρχε μία θρησκεία-εκκλησία του προλεταριάτου και μία θρησκεία-εκκλησία του εθνικοσοσιαλισμού, θα τις άφηναν να κατακτήσουν την Δύση αμαχητί. Αν δηλαδή ο κομμουνισμός και ο ναζισμός επαρουσιάζοντο ως θρησκείες θα ετύγχαναν μεγαλύτερης ανοχής στην Δύση.  

22. Το ότι δεν αποκόπτουν τις ιδεολογικές-ισλαμικές γραμμές ανεφοδιασμού των ανταρτών, είναι ένα εκ των βασικών λαθών της στρατηγικής των δυτικών κρατών. Οι δυτικοί στρατιωτικοί θεωρούν απολύτως φυσιολογικό να κτυπούν τις γραμμές ανεφοδιασμού (τρόφιμα, καύσιμα, πολεμοφόδια, χρήματα) του εχθρού, αλλά αφύσικο το να κτυπήσουν τον ανεφοδιασμό των ανταρτών από την ισλαμική ιδεολογία.

Οι λόγοι που συμπεριφέρονται έτσι οι δυτικοί αξιωματούχοι είναι πολλοί αλλά κυρίως δύο. Πρώτον, φοβούνται ότι θα διευρύνουν το εχθρικό μέτωπο αν παραδεχθούν ότι το πρόβλημα είναι το ισλάμ και όχι η Αλ-Κάιντα. Και δεύτερον, εφ’ όσον παραδεχθούν ότι το πρόβλημα είναι η ισλαμική ιδεολογία, θα πρέπει να κάνουν κάτι, ήτοι να αναλάβουν δράση. Έτσι αποσιωπούν το πρόβλημα για να μην αναλάβουν κινδύνους και ευθύνες.

Άλλοι λόγοι είναι η θεολογική άγνοια και η ενοχική σχέση των δυτικών με τις αβρααμικές θρησκείες. Εφ’ όσον το ισλάμ θεωρείται μία από τις τρεις αβρααμικές θρησκείες, δεν μπορεί να περάσει από το μυαλό των δυτικών ότι πρέπει να εξαλείψουν το ισλάμ. Προς την ίδια κατεύθυνση συντείνει η διάβρωση λόγω πολυπολιτισμού και αντιρατσισμού, η κοινοβουλευτική αντίληψη και ο χρονικός ορίζοντας των δυτικών πολιτικών που φθάνει συνήθως μέχρι τις επόμενες εκλογές.

23. Why not victory?, ήταν το σύνθημα του Barry Goldwater, ρεπουμπλικανού υποψηφίου για την προεδρία των ΗΠΑ το 1964. Είχε γράψει και το ομώνυμο βιβλίο «Why not victory?: A fresh look at American foreign policy». Ο Barry Goldwater έκανε μία έξοχη ανάλυση πάνω στο ζήτημα της αντιμετωπίσεως του κομμουνισμού. Εκείνο τον καιρό οι ΗΠΑ ευρίσκοντο υπό την ιδεολογική ηγεμονία της στρατηγικής της ανασχέσεως(deterrence), ήτοι αρκούντο στο να εμποδίσουν την Σοβιετική Ένωση και τον κομμουνισμό να επεκταθεί περαιτέρω στον υπόλοιπο κόσμο.

Ο Barry Goldwater όμως είχε άλλη αντίληψη: «Γιατί όχι Νίκη;» ανεφώνησε. Εννοώντας ότι οι ΗΠΑ πρέπει να βγούν εκτός του στρατηγικού πλαισίου της ανασχέσεως το οποίο προϋποθέτει συνύπαρξη με τον κομμουνισμό, και να μετατοπιστούν στο στρατηγικό πλαίσιο της νίκης, όπου δεν θα υπάρχει κομμουνισμός. Η έξοχη ανάλυσή του όφειλε να αποτελεί οδηγό για τους σημερινούς δυτικούς στρατηγούς.

Η σημερινή στρατηγική της Δύσεως έναντι του ισλάμ δεν ισοδυναμεί καν με την στρατηγική της ανασχέσεως που ίσχυε επί κομμουνισμού. Ισοδυναμεί με την λογική του ηττοπαθούς ραγιά, ο οποίος αναμένει την σφαγή του χωρίς διαμαρτυρίες.

Η Ελλάς πρέπει να υιοθετήσει το στρατηγικό πλαίσιο της Νίκης, ήτοι να φανταζόμαστε έναν κόσμο χωρίς το ισλάμ.

24. Άλλη μία εξήγηση της αδυναμίας της Δύσεως να προβάλλει σθεναρή αντίσταση στην ισλαμική επέλαση είναι ότι έχουν κτισθεί ολόκληρηρες καρριέρες και περιουσίες από την βιομηχανία του αντιρατσισμού. Πώς να παραδεχθούν οι επαγγελματίες αντιρατσιστές ότι έκαναν λάθος τόσα χρόνια που υπεστήριζαν τα ανοιχτά σύνορα και τον πολυπολιτισμό; Θα είναι σαν να υπογράφουν την απόλυσή τους και την προσωπική τους καταδίκη.

Χωρίς το κατά φαντασίαν «μετριοπαθές» ισλάμ δεν υπάρχουν μουσουλμανικοί ψήφοι για τα αντιρατσιστικά κόμματα. Αν παραδεχθούν ότι το ισλάμ αποτελεί κίνδυνο για την Δύση θα επανεμφανιστούν τα εθνικά σύνορα και οι εθνικισμοί. Θα αναδυθούν άλλες αντιλήψεις. Γι’ αυτό οι επαγγελματίες αντιρατσιστές χρειάζονται να κατασκευάσουν και να πιστέψουν στο ανύπαρκτο μετριοπαθές ισλάμ.

Ψήφοι, χρήματα, αντιρατσιστική και πολυπολιτισμική ιδεολογία, willful blindness, δειλία, αδιαφορία, συντείνουν στην αδράνεια των δυτικών κρατών έναντι της ισλαμικής εισβολής.

25. Οι δυτικοί στρατηγοί βασίζουν τα κτυπήματά τους κατά των ισλαμιστών τρομοκρατών σε signature behaviours, π.χ. αγορά εμπρηστικών υλών, τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, αποστολή χρημάτων, κλπ, αλλά δεν πράττουν το ίδιο για την ισλαμική ιδεολογία. Δεν έχουν καταγράψει το modus operandi μίας εγκληματικής ιδεολογίας. Γι’ αυτό αρκετές φορές βλέπουμε να σκοτώνουν έναν ισλαμιστή επειδή κατασκεύαζε βόμβες, αλλά όχι τους ιδεολόγους που κάνουν κήρυγμα υπέρ του ισλάμ. Όλες οι βασικές παραδοχές των δυτικών αξιωματούχων περί μικρής μειονότητος φανατικών που δεν έχει σχέση με το ισλάμ, αποτελεί εκλογίκευση της ηττοπάθειας.

26. Με εξαίρεση την οικονομία και τον κοινοβουλευτισμό, τα περισσότερα κράτη στην Δύση έχουν καταστεί ουδέτερα θρησκευτικώς, πολιτισμικώς, δημογραφικώς, εθνολογικώς. Το κακό ξεκινά από την Γαλλική επανάσταση, όπου ετέθη το δόγμα «δεν μας ενδιαφέρει ούτε η φυλή σου, ούτε η θρησκεία σου, ούτε η εθνική σου καταγωγή, αρκεί ως άτομο να ασπάζεσαι τις αξίες της Γαλλικής Δημοκρατίας».

Για τους Γάλλους η ιδιότητα του πολίτου και δημοκράτου, υπερίσχυε της φυλής, της θρησκείας, του πολιτισμού, της εθνικής καταγωγής. Με αποτέλεσμα η άγνοια της ιστορίας, της επιστήμης, και της πραγματικότητος να αποτελεί τεράστιο εμπόδιο στο να εξελιχθεί η σκέψη των δυτικών αξιωματούχων.

27. Αφήνοντας το ισλάμ να κτίζει υποδομές μέσα στην Δύση, όπως τζαμιά που στην ουσία αποτελούν στρατιωτικές βάσεις του ισλάμ, δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσουμε την ισλαμική τρομοκρατία. Οι δυτικοί αξιωματούχοι αφήνουν να εκκολαφθεί το φίδι, να εισχωρήσει στην Δύση, να κυκλοφορεί ελεύθερο, να μπει σε ένα σχολείο, και τότε προσπαθούν να το σταματήσουν.

Η σωστή προσέγγιση είναι να μην ριζώσει το κακό. Αν ριζώσει, αρχίζεις και σκοτώνεις. Εκείνη την στιγμή είναι αδύνατον να διαχωρίσεις ποιός είναι αθώος ή ένοχος και σε τί βαθμό.

Οι βασικές παραδοχές που πρέπει να διέπουν μία νικηφόρο στρατηγική είναι ότι θα αλλάξουν όλοι οι μουσουλμάνοι την θρησκεία τους, ότι θα τους βοηθήσουμε να απελευθερωθούν από την ισλαμική σκλαβιά, ότι δεν γίνεται διαχωρισμός της θρησκεία τους σε καλό και κακό ισλάμ, ούτε σε μετριοπαθή και εξτρεμιστή μουσουλμάνο.

28. Το θεμελιώδες λάθος στον δυτικό τρόπο σκέψεως είναι ότι έχουν αποδεχθεί ως φυσιολογικό ότι οι μουσουλμάνοι δικαιούνται να προσηλυτίζουν, και οι δυτικοί να περιορίζωνται στην άμυνα. Πρόκειται για ένα είδος θρησκευτικού catenaccio. Αυτή η αμυντική συμπεριφορά θα αποδειχθεί θανατηφόρος αν δεν αντιστραφεί.

Το θεμελιώδες δόγμα της Ελληνικής στρατηγικής πρέπει να είναι ότι εμείς θα τους προσηλυτίσουμε και αυτοί θα απαγορεύεται να προσηλυτίσουν εμάς. Αυτό οδηγεί σε νίκη μακροχρονίως. Ο πόλεμος γίνεται για ψυχικά εδάφη. Και τα δυτικά ψυχικά εδάφη διαρκώς συρρικνώνονται, ασχέτως γεωγραφικών συνόρων. Οι δυτικοί δεν αναγνωρίζουν την κήρυξη πολέμου από το ισλάμ εναντίον της Δύσεως και της ανθρωπότητος, άρα πώς να πολεμήσουν τον εχθρό αφού δεν θεωρούν ότι υπάρχει πόλεμος;

29. Οι πολιτικοί της Δύσεως είναι θρησκευτικώς αγράμματοι. Ο κατευνασμός του ισλάμ χρησιμοποιώντας ευφημισμούς αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητος. Χρειαζόμαστε δομική ασφάλεια και όχι συγκυριακή, ήτοι «δεν επιτρέπουμε καν στο ισλάμ να υπάρχει στα εδάφη μας». Σε πλήρη αντίθεση με εμάς, η Δύση υιοθετεί την συγκυριακή ασφάλεια, η οποία συμπυκνώνεται στο «αν και όταν συλλάβουμε τους ισλαμιστές τρομοκράτες».