Του Ιφικράτους Αμυρά
Αρκετοί σχολιαστές θεωρούν ότι
το διαδίκτυο τούς δίνει την ευκαιρία να λένε ό,τι θέλουν χωρίς κόστος(δεν
υπονοώ ποινικές και αστικές ευθύνες). Εννοώ ότι δεν διαισθάνονται την ανάγκη να
γράψουν σε μία παράγραφο τις βασικές παραδοχές πάνω στις οποίες στηρίζουν τις
απόψεις τους.
Νομίζουν ότι όταν εμπλέκονται στο
νήμα μίας συζητήσεως, δικαιούνται να πατήσουν τα κουμπιά του πληκτρολογίου και
να εξωτερικεύσουν όποια σκέψη τούς κατέβει στο κεφάλι, χωρίς να την
αιτιολογούν.
Η σκέψη τους εμπεριέχει σιωπηρές
παραδοχές τις οποίες ουδέποτε φροντίζουν να εξωτερικεύσουν.
Άλλοι επαναλαμβάνουν σαν αυτιστικά
άτομα την γνωστή επωδό, "ας μην διχαζόμαστε" ή ότι "οι Έλληνες
εκχριστιανίστηκαν αυτοβούλως", κλπ. Άλλοι έχουν το θράσος να χρησιμοποιούν
τον όρο "ειδωλολάτρες" στο ιστολόγιό μου.
Υπενθυμίζουμε δύο στοιχειώδεις
κανόνες διαλόγου και επιχειρηματολογίας των Ελλήνων Προγόνων. Τονίζω
το "Ελλήνων", και όχι των χριστιανών απολογητών.
Ορίζουμε τις
έννοιες εις βάθος και εις πλάτος. Επιπλέον αναφέρουμε ρητώς και κατηγορηματικώς
τις βασικές παραδοχέςπου κάνουμε. Πχ η παραδοχή "είμαστε
ρωμιοί", αυτομάτως καθορίζει ένα πλαίσιο διαλόγου. Οπότε η δική μου
απάντηση θα είναι ότι, "βεβαίως και υποχρεούμαι να σέβωμαι τους ρωμιούς ως
άτομα, αλλά δεν ανήκω σε αυτούς καθότι Έλλην".
Με την ίδια λογική αναφέρω τις
βασικές παραδοχές που κάνω εγώ, και οι οποίες διέπουν όλες τις αναρτήσεις μου.
Ως Έλληνα ορίζω τον άνθρωπο που
συγκεντρώνει όλα ή τουλάχιστον τα περισσότερα εκ των ακολούθων
στοιχείων:
τον κατά τα Πάτρια Ειωθότα
θρησκευόμενο, ήτοι τον λάτρην των Πατρώων Θεών,
τον έχοντα Ελληνική εθνοφυλετική
καταγωγή,
τον αποδεχόμενο την Αρχαία Ελληνική
Γλώσσα ως την ενδεδειγμένη γλώσσα για την ιστορική συνέχεια του
Ελληνισμού,
τον υπέρμαχο της απελευθερώσεως των
σκλαβωμένων Πατρίδων του Ελληνισμού(Ιωνία, Σικελία, Κύπρο, Πόντο, Ανατολική και
Βόρεια Θράκη, κ.α.),
τον εφαρμόζοντα την Ελληνική
αλληλεγγύη σε καθημερινή βάση,
τον διαπνεόμενο από τον Ηρωικό τρόπο
ζωής, το έθος, και τον αξιακό κώδικα των Αρχαίων Ελλήνων,
τον υπακούοντα στους Ιερούς Νόμους
των Αρχαίων Ιεροφαντών του Ελληνισμού,
τον υπέρμαχο ενός ανεξαρτήτου
Ελληνικού έθνους-κράτους και της Μεγάλης Ελλάδος,
τον πολέμιο της μονοθεϊστικής
λαίλαπος που κατέστρεψε το Έθνος μας και απειλεί να το καταστρέψει πάλι,
τον υποστηρικτή μίας
μονοπολιτισμικής, μονοεθνικής, μονοφυλετικής Ελληνικής Πολιτείας,
τον λάτρην της Αρχαίας Ελληνικής
αισθητικής και τεχνοτροπίας,
τον ενεργό υπερασπιστή του
αυθεντικού Ελληνισμού σε όλες του τις εκφάνσεις - από το Ελληνικό
νόμισμα(Δραχμή) και την Αρχαία Γλώσσα, μέχρι την Φιλοσοφία, την Ελληνική
Θρησκεία, και την ελληνική τεχνολογία. Χωρίς ιδεολογικές εκπτώσεις.
Με αυτή την μικρή παράγραφο ήτις
ορίζει τις βασικές παραδοχές πάνω στις οποίες εδράζονται οι αναλύσεις μου,
είναι προφανές ότι με αρκετούς σχολιαστές που γράφουν σχόλια στον ιστολόγιό μου
άνευ σοβαράς προεργασίας, διαφέρουμε στα εξής:
Πρώτον, ορίζουμε διαφορετικώς τον
Έλληνα.
Δεύτερον, έχουμε διαφορετικά
γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά οράματα.
Τρίτον, έχουμε διαφορετικούς
πολιτικούς στόχους καθότι ορίζουμε διαφορετικώς το τί εστί έθνος.
Τέταρτον, έχουμε διαφορετικό αξιακό
κώδικα.
Πέμπτον, υπακούμε σε διαφορετικούς
διαχρονικούς Νόμους.
Έκτον, ακολουθούμε εκ διαμέτρου
αντίθετη ιστορική ανάγνωση.
Έβδομον, ανήκουμε σε διαφορετικό
έθνος καθότι υμνούμε διαφορετικούς Ήρωες, διαφορετικούς Προγόνους, και
διαφορετικούς Θεούς.
Όγδοον, έχουμε διαφορετική
αισθητική.
Ένατον, έχουμε διαφορετικούς Ιερούς
Τόπους.
Δέκατον, έχουμε διαφορετική αντίληψη
για το παρελθόν και το μέλλον.
Ενδέκατον, έχουμε διαφορετικά
γεωπολιτισμικά συμφέροντα, και ως εκ τούτου βλέπουμε τα πράγματα από
διαφορετικές οπτικές γωνίες.
Συνεπώς αρκετά αρνητικά σχόλια που
εμφανίζονται κατά καιρούς στο ιστολόγιο, πάσχουν από τον ιό της αφροσύνης και
στερούνται σοβαράς επιχειρηματολογίας.
Αν κάποιος θέλει να σχολιάσει
αρνητικώς τις αναρτήσεις, ασφαλώς μπορεί να το πράξει. Αρκεί να δηλώνει
ευθαρσώς τις βασικές του παραδοχές, όπως έπραξα εγώ πιό πάνω.
No comments:
Post a Comment