Εννοιολογικό πλαίσιο και στρατηγική ανατροπής της κατοχικής κυβερνήσεως

Είμαστε υπό κατοχή. Ναί, αλλά τί σημαίνει ο όρος κατοχή για τους πολιτικούς ηγέτες και τον Ελληνικό Λαό; Πώς γίνεται ωρισμένοι πατριώτες να ζητούν εκλογές σε κατοχική περίοδο, προκειμένου να ανατραπούν οι τύραννοι; Δεν υπάρχει περιθώριο για ασάφειες στην χρήση των λέξεων. Η πολιτική ασάφεια συγχύζει την συνείδηση του Λαού και αμβλύνει την διάθεσή του για Επανάσταση.

Ακούστηκε από ανίδεους περί τα πολιτικά πατριώτες ότι ο Λαός είναι ανόητος. Γι’ αυτό ψηφίζει τους …προδότες. Αλλά το πρόβλημα έγκειται στο ότι οι πολιτικοί ηγέτες που θέλουν να αλλάξουν την παρούσα κατάσταση δεν έχουν τις κατάλληλες γνώσεις.

Ο Λαός δεν φταίει σε τίποτε αν εμφανίζονται πατριώτες οι οποίοι δεν προσδιορίζουν ένα διαφορετικό εννοιολογικό πλαίσιο και δεν κατέχουν μία στρατηγική θεωρία.

Ο ΥΠΕΞ των Τούρκων Αχμέτ Νταβούτογλου στην εισαγωγή του βιβλίου του «Στρατηγικό βάθος» ομιλεί συνεχώς για τον καθορισμό ενός εννοιολογικού πλαισίου, χωρίς το οποίο δεν νοείται η ανάπτυξη μίας τουρκικής στρατηγικής θεωρίας.

Χαρακτηριστικώς αναφέρει το παράδειγμα ενός ανθρώπου ευρισκομένου μέσα σε ένα ποτάμι. Το ποτάμι ρέει και ο παρατηρητής προσπαθεί να ερμηνεύσει τί γίνεται εκτός του ποταμού όπου εκδηλώνονται δυναμικές καταστάσεις, ενώ συγχρόνως ο ίδιος κινείται μέσα στην ροή του ποταμού. Ο Νταβούτογλου αντιδιαστέλλει αυτή την εικόνα με έναν παρατηρητή εκτός ποταμού, ο οποίος σχηματίζει διαφορετική αντίληψη για τα τεκταινόμενα μέσα στο ποτάμι.

Ο Νταβούτογλου δεν ανεκάλυψε τον τροχό. Ο Λένιν το «1905» στην πρώτη ρωσσική επανάσταση στο έργο του «Δύο τακτικές της σοσιαλδημοκρατίας στην δημοκρατική επανάσταση», κατηγορεί την μενσεβικική πτέρυγα επειδή δεν προβάλει το σύνθημα της επαναστατικής-σοσιαλιστικής κυβερνήσεως αλλά το παθητικό σύνθημα της τοπικής αυτο-κυβερνήσεως. Διέβλεπε ότι το σύνθημα αυτο-κυβέρνηση δεν σημαίνει τίποτε περισσότερο από μία παθητική αντίσταση, δεν έδινε ώθηση στον ρωσσικό λαό για την ανατροπή του τσαρικού καθεστώτος.

Μέχρι τον Ιούνιο του «1917» ο Λένιν εξαπέλυε το σύνθημα «όλη η εξουσία στα σοβιέτ», επειδή μέχρι τότε τα σοβιέτ ήταν κατά του μοναρχικού καθεστώτος. Αλλά όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Κερένσκυ, άρχισε να καταδιώκει τους Μπολσεβίκους του Λένιν.

Τότε, γράφει ο Λένιν, αμέσως απεσύραμε το σύνθημα «όλη η εξουσία στα σοβιέτ» διότι έκανε κακό στο κόμμα μας. 

Το πολιτικό σύνθημα πρέπει να εξαπολύεται για συγκεκριμένο χρόνο, σε συγκεκριμένη συναισθηματική διάθεση του λαού, με συγκεκριμένο συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων.

Απαιτείται διαύγεια σκέψεως και ακριβολογία στις πολιτικές ανακοινώσεις. Άλλως οι επαναστάτες εγείρουν νοητικά προσκώμματα, εμποδίζοντας τον Λαό να κατανοήσει τί πρέπει να πράξει για να απαλλαγεί από τους τυράννους.

Αν ένας Έλλην πατριώτης στο ερώτημα, «πώς θα καταλάβουμε την εξουσία;», απαντά «με εκλογές», η λέξη εκλογές ανακαλεί στην μνήμη ένα προϋπάρχον εννοιολογικό πλαίσιο, εν πολλοίς καθωρισμένο από τον εχθρό.

Στην Ελλάδα οι εκλογές μέχρι στιγμής διεξήγοντο μέσα από συγκεκριμένα τηλεοπτικά κανάλια διαπλεκόμενα με συγκεκριμένους εργολάβους, με προνομιακούς όρους χρηματοδοτήσεως των κομμάτων της εξουσίας, με εκλογικούς καταλόγους και περιφέρειες σχεδιασμένες από τον εχθρό, με εκλογικό νόμο στα μέτρα του εχθρού, με τα κρατικά ταμεία και τις δημόσιες θέσεις ελεγχόμενα από τον εχθρό. Ανά πάσα στιγμή ο εχθρός μπορεί να εξαγοράσει την ψήφο εκατομμυρίων λιμοκτονούντων ψηφοφόρων.

Δεν θα διεξάγουμε πολιτική μάχη εκεί που θέλουν οι τύραννοι, με τους όρους των τυράννων. Η νίκη θα επιτευχθεί με τους δικούς μας όρους.

Η στρατηγική της πολιτικής ανυπακοής σκιαγραφεί ένα ξεκάθαρο εννοιολογικό πλαίσιο μέσα από το οποίο δυνάμεθα να ερμηνεύσουμε τις πολιτικές εξελίξεις. Δεν χρειάζονται εκλογές για να ανακηρυχθούμε σε κυβέρνηση. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει νόμιμη Ελληνική κυβέρνηση. Δεν υπάρχει καν κυβέρνηση. Υπάρχει κενό εξουσίας. Κυριαρχεί το χάος.

Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα είναι να αυτοανακηρυχθούμε σε κυβέρνηση. Θα αναλάβουμε κυβερνητικά καθήκοντα διότι απλούστατα δεν υφίσταται κυβερνητικός μηχανισμός. Ένα παρακράτος λειτουργεί που καταστρέφει την Ελλάδα με μυστικές συμφωνίες πίσω από τις πλάτες των Ελλήνων. Αυτό που χρειάζεται ο Λαός είναι Ελληνική κυβέρνηση.

Δεν μας ανησυχεί το γεγονός ότι για ένα χρονικό διάστημα θα υφίσταται μία δυαδική εξουσία στην Ελλάδα. Το μεταπολιτευτικό καθεστώς καταρρέει από στιγμή σε στιγμή κάτω από βάρος των εξελίξεων, τις οποίες αδυνατεί να παρακολουθήσει.

Από την δική μας πλευρά χρειάζεται τόλμη. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, σε κάθε συνοικία, σε κάθε δήμο να δημιουργηθεί άμεσα μία Επαναστατική κυβερνητική επιτροπή η οποία θα εκδίδει διατάγματα για όλα τα ζητήματα που αφορούν τους Έλληνες, ασφάλεια, υγεία, οικονομία, παιδεία. Οι κατά τόπους επιτροπές θα συνδέωνται με δευτεροβάθμιες επιτροπές και στο τέλος με την κεντρική Επαναστατική Κυβέρνηση.

Εφ’ όσον το κοινοβούλιο έχει πάψει πιά να λειτουργεί επ’ ωφελεία των Ελλήνων, ούτε ζητά πιά την γνώμη των Ελλήνων, δεν υπάρχει λόγος να ζητούμε και εμείς την γνώμη του υπάρχοντος μοναδικού κοινοβουλίου. 

Στην Πολιτική Επιστήμη δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Άμεσα οφείλουμε να λειτουργήσουμε σε κάθε Ελληνικό νομό Εκκλησίες του Δήμου, οι οποίες θα αποφασίζουν συλλογικώς για τα τοπικά και εθνικά ζητήματα.

Υφιστάμεθα την καταπίεση μίας ανθελληνικής συμμορίας, ήτις αδιαφορεί για την γνώμη μας. Νομοθετεί στο κοινοβούλιο χωρίς να ρωτά κανέναν. Χωρίς να σεβαστεί ούτε μία προεκλογική δέσμευση. Οι πολιτικές συνέπειες της αδρανείας βαρύνουν εμάς, όχι αυτούς. 

Οφείλουμε να δημιουργήσουμε παράλληλα κοινοβούλια σε όλη την Ελλάδα, σπάζοντας το νομοθετικό μονοπώλιο της κατοχικής συμμορίας. Αρκεί να εξηγήσουμε στους συμπολίτες μας με υπομονή και επιμονή ότι έτσι διευκολύνουμε τον Σαμαρά να απαλλαγεί από ένα βάρος που δεν μπορεί και δεν θέλει να σηκώσει.

Επιμένω στο ζήτημα του συναισθηματικώς καλλιεργημένου λόγου. Διαβάζω στα Ελληνικά ιστολόγια κραυγές, «στο Γουδί οι προδότες», «στην αγχόνη». Επαναστατικές ιαχές έχουν κατακλύσει τις ραδιοφωνικές εκπομπές, αλλά η επαναστατικότητα των λόγων δεν μετράται με τον τόνο της κραυγής. Μετράται με το αν αυτό που λέμε ανατινάσσει τα θεμέλια του καθεστώτος.

Όταν το «1822» ο Γεώργιος Κάννινγκ ανέλαβε ΥΠΕΞ της Αγγλίας η αγγλική πολιτική ήταν αναφανδόν κατά της Ελληνικής Επαναστάσεως. Οι Έλληνες ήταν εξαγριωμένοι με την φιλο-οθωμανική πολιτική των Άγγλων. Δεν ανεγνώριζαν τον Αγώνα μας, και μας θεωρούσαν ιακωβίνους. Ζητούσαν από τον σουλτάνο να μας συντρίψει επαναλαμβάνοντες το γνωστό δόγμα περί ακεραιότητος της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Αλλά ο Κάννινγκ είχε άλλες απόψεις. Χωρίς τυμπανοκρουσίες σε μία επιστολή του ως ΥΠΕΞ έγραφε περίπου τα εξής: «Η Αγγλία παραμένει πιστή στην πολιτική της υπέρ της ακεραιότητος της οθωμανικής αυτοκρατορίας και ζητά από τα δύο εμπόλεμα μέρη να συζητήσουν ηρέμως τα προβλήματά τους».

Πολλοί Έλληνες τότε δεν κατάλαβαν το ανατρεπτικό νόημα της επιστολής. Ο Κάννινγκ ανεγνώριζε εμμέσως πλήν σαφώς νόμιμη ύπαρξη στους Έλληνες επαναστάτες και τους αναβάθμιζε σε επίπεδο ισότιμου συνομιλητού με τους οθωμανούς δυνάστες στο τραπέζι των διπλωματικών διαπραγματεύσεων. 

Ο Κάννινγκ είχε διαπράξει μία διπλωματική επανάσταση έναντι των υπολοίπων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, προς το καλύτερο, για την Ελλάδα.

Η φαινομενικώς αθώα φράση του Κάννινγκ, θυμίζει λίγο τα ήρεμα διαγγέλματα του ισλαμιστού Μπιν Λάντεν, που όταν εμφανιζόταν στην τηλεοπτική κάμερα μιλούσε εσκεμμένως με μειλίχιο ύφος, εκτοξεύοντας τις πιό τρομερές απειλές.

Κάτι ανάλογο διεπιστώσαμε στην δήλωση του φερομένου ως πρωθυπουργού της Ελλάδος Γ. Παπανδρέου, όταν συνομιλούσε με τον Ερντογάν. Μιλώντας ήρεμα, δήλωσε ότι «εμείς φοβόμαστε μήπως οι Τούρκοι καταλάβουν ένα Ελληνικό νησί. Αλλά και οι Τούρκοι ίσως να φοβούνται μήπως η Ελλάδα καταλάβει ένα τουρκικό νησί».

Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν τουρκικά νησιά. Μόνον Ελληνικά. Εμμέσως πλην σαφώς ο Παπανδρέου ανεγνώρισε στους Τούρκους το δικαίωμα να μιλούν για τουρκικά νησιά στο Αιγαίο, και να θεωρούν τα Ελληνικά νησιά ως τουρκικά νησιά. 

Η προδοτική ενέργεια επεκυρώθη μέσα από μία φαινομενικώς αθώα φράση. Σε αναλογία με τον Κάννινγκ, αυτό που έκανε ο Παπανδρέου ήταν μία διπλωματική επανάσταση, αλλά τώρα προς το χειρότερο, για την Ελλάδα.

Γι’ αυτό επιμένω ότι πρέπει πάντα να εξετάζουμε ενδελεχώς το εννοιολογικό πλαίσιο των πολιτικών αποφάσεων. Έχει άλλο ειδικό βάρος η διαμαρτυρία για την κατοχή της Πατρίδος από ομάδες απεργών, και άλλο ειδικό βάρος όταν εκδίδονται νομοθετικά διατάγματα από Εκκλησίες του Δήμου και αυτοανακηρυχθείσες Εθνοσυνελεύσεις οι οποίες καταργούν τα μνημόνια που υπογράφει ο κατοχικός πρωθυπουργός.

Αν κάποιος μου αντιπαραθέσει το επιχείρημα ότι τα διατάγματα δεν θα γίνουν αποδεκτά από την κατοχική κυβέρνηση, θα απαντήσω ότι ούτε και οι διαμαρτυρίες γίνονται σεβαστές από την κατοχική κυβέρνηση. Το ζήτημα είναι να δείξουμε στον Λαό ότι υπάρχει μία ανεξάρτητη Ελληνική κυβέρνηση η οποία υπακούει στις εντολές του Ελληνικού Λαού και αδιαφορεί τελείως για τις αποφάσεις των ξένων.

Οι πολιτικές εξελίξεις απαιτούν αποφασιστικό άνοιγμα στην Ελληνική κοινωνία μίας ανεξαρτήτου Ελληνικής κυβερνήσεως, τα μέλη της οποίας θα στρατολογηθούν από τους καθημερινούς Έλληνες βιοπαλαιστές.

Όποιος Έλλην διαθέτει τόλμη και αρετή, και αγαπά την Πατρίδα και την Ελευθερία, αναλαμβάνει άμεσα καθήκοντα τοπικού κυβερνητικού παράγοντος σε τομέα της επιλογής του, χωρίς πολλές διατυπώσεις.

Οι καλύτερες ανατρεπτικές ενέργειες δεν πλήττουν καίρια το κατοχικό καθεστώς, αν πρώτα δεν ανατρέψουμε το υπάρχον πολιτικό εννοιολογικό πλαίσιο.

Αν κάποιοι εξ υμών θεωρούν τις εκλογές ως μέσον ανατροπής των κατακτητών, εγκληματούν κατά του εαυτού τους.

Δεν έχει νόημα να συμμετέχουμε σε εκλογές, τους όρους των οποίων καθορίζει ο εχθρός. Η μαζική αποχή και η απονομιμοποίηση των εκλογών τους είναι βασικός όρος ανατροπής των κατακτητών. Δεν πρέπει να παίξουμε θέατρο σε ένα έργο με δικό τους σενάριο.

Πώς είναι δυνατόν κάποιοι αφελείς Έλληνες να αναμένουν ανατροπή της τυραννίας μέσω εκλογών, χωρίς πρώτα να έχει γίνει εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων από όλους τους ελληνοποιημένους εισβολείς; Χωρίς εκκαθάριση εκλογικών καταλόγων είναι αδιανόητο να συζητάμε για επικύρωση εκλογικών αποτελεσμάτων.

Πώς είναι δυνατόν να δημιουργούνται πατριωτικά κόμματα με στόχο την συμμετοχή σε εκλογές, χωρίς να έχει προηγηθεί αυστηρός έλεγχος όλων των πιστοποιητικών και εγγράφων που κατέχουν οι ξένοι κάτοικοι. Από βιβλιάρια υγείας, μέχρι ταυτότητες και διαβατήρια και άδειες οδηγήσεως. Χωρίς έλεγχο και ακύρωση των πλαστών εγγράφων δεν μπορεί να διεξαχθούν εκλογές.

Πώς είναι δυνατόν να επικυρώνουμε εκλογικά αποτελέσματα όταν οι μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί διαπλέκονται με το κατοχικό καθεστώς επειδή είναι καταχρεωμένοι; Οι δε εργολάβοι αναμένουν δημόσια έργα και άλλες εξυπηρετήσεις από το κατοχικό καθεστώς. Αν δεν σπάσει αυτό το απόστημα δεν υπάρχει ισότητα εκλογικών όπλων. Δεν μπορούμε να λαμβάνουμε μέρος σε εκλογές με σημαδεμένη τράπουλα.

Δεν μπορούμε να συμμετέχουμε σε κατοχικές εκλογές, χωρίς προηγουμένη αναδιαπραγμάτευση όλων των δανειακών και εργοληπτικών συμβάσεων με ξένους οργανισμούς. Ειδάλλως το κατοχικό καθεστώς θα μας κοροϊδεύει. Έχει εκποιήσει την δημόσια περιουσία και ως αντάλλαγμα λαμβάνει χρήμα και υποστήριξη από ξένες εταιρίες. 

Πρέπει πρώτα να καταργηθούν οι αποικιοκρατικές συμβάσεις για να κοπεί ο ομφάλιος λώρος μεταξύ των ξένων εταιριών και του κατοχικού καθεστώτος.

Είναι αδιανόητο να συμμετάσχουμε σε εκλογές με προδότες πολιτικούς αντιπάλους. Αν δεν ανοίξει προηγουμένως ο φάκελος της Κύπρου, αν δεν διαπομπευθούν έστω και μετά θάνατον οι προδότες του Κυπριακού(Καραμανλής, Αβέρωφ και σία), θα είναι σαν να παραγράφουμε την προδοσία και να κατεβαίνουμε σε εκλογές ως ισότιμοι πολιτευτές δίπλα στους προδότες.

Αν δεν εγερθούν ποινικές διώξεις για όλα τα οικονομικά σκάνδαλα από το «1974» και μετά, μη αναγνωρίζοντες την παραγραφή που ψήφισαν οι εχθροί του Έθνους, δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στις εκλογές τους. Χωρίς εκκαθάριση του πολιτικού τοπίου πριν την διεξαγωγή εκλογών, κινδυνεύουμε να συγχρωτιστούμε με τους προδότες.

Πρώτα θα εξαλειφθεί ο οχετός της μεταπολιτεύσεως και μετά θα συζητήσουμε για αξιοκρατία στην επιλογή κυβερνητικών αξιωματούχων. Αν αφήσουμε το υπάρχον πολιτικό σύστημα να διεξάγει εκλογές είναι σαν να δεχόμαστε ότι το Ελληνικό πολιτικό πρόβλημα έγκειται στην αλλαγή προσώπων, αντί στο ξήλωμα όλου του πολιτικού συστήματος.

Αν δεν αλλαχθούν όλοι οι κρατικοί αξιωματούχοι στις πιό σημαντικές θέσεις δεν επιτρέπεται να επικυρώσουμε τις κατοχικές εκλογές τους.

Εκτός από την πολιτική διάσταση υπάρχει και η πολιτιστική διάσταση. Το εκλογικό σώμα επί δεκαετίες βομβαρδίζεται με τηλεοπτικούς ρύπους. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα αναλφαβητισμού. Χωρίς προηγουμένη άνοδο του πολιτιστικού επιπέδου του Ελληνικού Λαού υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ένα σημαντικό ποσοστό να ξαναψηφίσει το σάπιο καθεστώς γιατί έχει διαφθαρεί η ψυχή των ψηφοφόρων.

Απαιτείται να καταργηθεί το δόγμα της ελαχίστου προσπαθείας στο σχολείο που επέβαλλε το μεταπολιτευτικό καθεστώς. Πρέπει να αποδομηθεί ο ατομισμός και η εγωιστική συμπεριφορά που απειλεί την συλλογική εθνική ταυτότητα. Χωρίς βαθείς ιδεολογικές τομές, δεν έχει νόημα η συμμετοχή στις κατοχικές εκλογές.

Όσο ο εχθρός κατέχει το όπλο του διορισμού ψηφοφόρων στο δημόσιο, την στιγμή που υπάρχει τρομακτική πτώχεια στον Λαό, μειονεκτεί υλικώς ένας πολιτικός ηγέτης, ο οποίος πρεσβεύει εθνικές ιδέες.

Αν δεν απαγορευθούν οι κομματικές προσλήψεις στο δημόσιο, είναι έγκλημα να συμμετέχουμε στις κατοχικές εκλογές τους. Αρκετοί πολίτες θα μας υποπτευθούν. Θα νομίζουν ότι και εμείς θέλουμε να διορίσουμε τους δικούς μας ψηφοφόρους.

Τώρα που ο Λαός ζητά πλήρη διακοπή των σχέσεων με το μεταπολιτευτικό καθεστώς, εμείς θα αγκιστρωνόμαστε πάνω του, λαμβάνοντες μέρος σε εκλογές-παρωδία; Έτσι απο-νομιμοποιούμε την επαναστατική μας πολιτική γραμμή. Αντί να διαφοροποιηθούμε από τους προδότες, ταυτιζόμαστε με τους προδότες.

Ας δούμε το πιό χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το μισελληνικό σύνταγμα της κατοχικής κυβερνήσεως έχει το άρθρο 28 που επιτρέπει την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας, δήθεν για λόγους εθνικού συμφέροντος. Και το άρθρο 86 που παρέχει ασυλία στους προδότες πολιτικούς για όσα εγκλήματα έχουν διαπράξει.

Αυτά τα άρθρα, λένε οι κατακτητές, δεν μπορούν να καταργηθούν διότι πρέπει να πάμε σε αναθεωρητική βουλή, και αυτό δεν μπορεί να γίνει τώρα. 

Είναι δυνατόν οι Έλληνες να αφήνουν την Πατρίδα να καταστρέφεται, επειδή οι προδότες έχουν ψηφίσει άρθρα που νομιμοποιούν την προδοσία και απαγορεύουν την δίωξή τους;

Τέτοιου είδους άρθρα θα τα καταργήσει ο Ελληνικός Λαός στο πεζοδρόμιο, χωρίς να ρωτήσει τους προδότες. Χωρίς την κατάργηση αυτών των άρθρων δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στις εκλογές τους.

Αν δεν καταργηθούν όλες οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι προδότες προς την ΕΕ και το ΔΝΤ, θα δώσουμε την εντύπωση ότι συμμετέχουμε σε εκλογές αλλαγής προσώπων. Για να αλλάξουν απλώς οι τοποτηρητές των Βρυξελλών και του ΔΝΤ.

Δεν μπορούμε να νομιμοποιήσουμε τις εκλογές τους την στιγμή που η κατοχική κυβέρνηση αρνείται να νομιμοποιήσει την Ελληνική Θρησκεία. Αλλιώς εμφανιζόμαστε να νομιμοποιούμε αυτούς που μας έθεσαν εκτός νόμου.

Δεν επιτρέπεται να λάβουμε μέρος στις εκλογές της κλεπτοκρατίας. Σε εκλογές ωργανωμένες από μισέλληνες, με παραποιημένους εκλογικούς καταλόγους, με εθνομηδενιστικό πλαίσιο.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε άμεσα είναι να οργανώσουμε Επαναστατική Ελληνική κυβέρνηση, να ιδρύσουμε Εκκλησίες του Δήμου σε κάθε Ελληνικό Νομό, και να αρχίσουμε άμεσα την παραγωγή κυβερνητικού έργου.

Μόνον όταν οι πολιτικές συνθήκες ωριμάσουν θα διεξάγουμε ανεξάρτητες εκλογές, με καθαρούς εκλογικούς καταλόγους, μέσα σε ένα Ελληνοκεντρικό πολιτικό πλαίσιο. 

Ιφικράτης Αμυράς