Γιατί η χρήση του όρου «Έλλην Εθνικός» είναι εγκληματικό λάθος

Όταν ξεκινά ένας αγών, μία σύγκρουση, ένα κίνημα, μία επανάσταση, οι αντίπαλες παρατάξεις αυτοπροσδιορίζονται για να περιχαρακώσουν τα στρατόπεδά τους. Οι όροι που θα επιλεγούν δημιουργούν μία διακριτή ταυτότητα. Αυτή η διακριτή ταυτότητα καθορίζει για τους αντιμαχομένους σύνορα, αποστάσεις, διαχωρισμούς, προνόμια, ποινικά αδικήματα.

Η χρήση του αυτοπροσδιορισμού «Έλλην Εθνικός» είναι εντελώς λανθασμένος από πολλές απόψεις. Δεν δημιουργεί ιστορικές αποστάσεις από τους ναζωραίους κατακτητές, ούτε στήνει βιολογικά οδοφράγματα για να αναχαιτισθεί η επιμειξία με αλλοφύλους και αλλοθρήσκους, ούτε παρέχει προνόμια στους Έλληνες, ούτε ποινικοποιεί τον εχθρό μας. 

Και αυτό διότι επιτρέπει στον εχθρό να αυτοπροσδιορίζεται ως «Έλλην χριστιανός». Αν εγκαταλείψουμε το μονοπώλιο του όρου Έλλην, αμέσως τον αρπάζει ο εχθρός μας. Και όταν σε κάποια στιγμή δυναμώσει, θα τον ταυτίσει πλήρως με τον όρο χριστιανός.

Ο αυτοπροσδιορισμός «Έλλην Εθνικός» χρησιμοποιεί την λέξη Έλλην ως εθνοφυλετική βάση, και την λέξη «Εθνικός» ως διακριτή θρησκευτική ταυτότητα. Κοινωνιολογικώς σε όλα τα έθνη υπάρχει μία φυλετική βάση και πάνω της επικάθεται μία συρραφή από πολιτιστικές ταυτότητες. Ναι, αλλά αν αποδεχθούμε τον όρο Έλλην ως φυλετική βάση, τότε πάνω της στέκονται ταυτότητες όπως Έλλην μουσουλμάνος, Έλλην χριστιανός, Έλλην κομμουνιστής, Έλλην βουδιστής, Έλλην ινδουιστής κ.ο.κ., και φυσικά Έλλην Εθνικός. Αυτό ακριβώς το λάθος πράττουν οι λαοί που οδεύουν προς εξαφάνιση. Αυτό το μέλλον θέλουν και οι «Εθνικοί» για το Ελληνικό Έθνος;

Σκοπός μας είναι να επεκτείνουμε την πολιτιστική ταυτότητα των Ελλήνων στο θρήσκευμα ώστε να ταυτίζεται πλήρως με την Ελληνική φυλετική βάση, και όχι να δίνουμε στους απίστους ερείσματα ώστε να παρουσιάζουν την πολιτιστική μας βάση συρρικνωμένη.

Με το να χρησιμοποιούν κάποιοι τον αυτοπροσδιορισμό «Έλλην Εθνικός», σημαίνει ότι παραχωρούν στους ναζωραίους μέρος του αυτοπροσδιορισμού «Έλλην». Όμως οι ναζωραίοι με την σειρά τους, ως γνήσιοι μισέλληνες, δίνουν Ελληνική υπηκοότητα σε κάθε αλλόφυλο και αλλόθρησκο. Οπότε κινέζοι, μαύροι, άραβες, μουσουλμάνοι, ινδουϊστές κλπ, λαμβάνουν την Ελληνική υπηκοότητα, και ύστερα από μερικές γενεές και την Ελληνική ιθαγένεια.

Από την στιγμή που εμείς οι Έλληνες, επιτρέπουμε να αποσυνδεθεί ο όρος Έλλην από το πολιτιστικό και θρησκευτικό του περιεχόμενο, τότε εύκολα οι ναζωραίοι τον αποσυνδέουν και από το εθνοφυλετικό του περιεχόμενο.

Ουδείς θα μπορεί στο μέλλον να κατηγορήσει τους ναζωραίους επειδή ελληνοποιούν αλλοφύλους, από την στιγμή που οι «Εθνικοί» αφελληνίζουν τον όρο Έλλην, αποσυνδέοντάς τον από το θρησκευτικό του περιεχόμενο. 

Με τον αυτοπροσδιορισμό «Έλλην Εθνικός», εκτός ότι αφήνεται να λεηλατεί ο χριστιανικός εχθρός την φυλετική μας βάση, εμφανιζόμαστε ως αδελφοί με τους «Έλληνες χριστιανούς». Ακόμη χειρότερα, τώρα με την εισβολή λαθρομεταναστών παίρνουν και Αλβανοί, Ρώσσοι, Αφρικανοί κλπ, τον αυτοπροσδιορισμό «Έλλην» και ονομάζονται Έλλην αλβανός, Έλλην σέρβος, Έλλην πακιστανός κλπ. Άρα έτσι αποκόπτεται ο όρος «Έλλην» από κάθε Ελληνική πολιτιστική, φυλετική και εθνική διάσταση. Μετατρέπεται σε ένα είδος διεθνιστικού και αποεθνικοποιημένου όρου.

Εμείς χρησιμοποιούμε τον όρο «Έλλην στο θρήσκευμα». Αυτό το κάναμε αρχικώς για να προσδώσουμε στον όρο «Έλλην» το Αρχαιοελληνικό του περιεχόμενο, που ήταν θρησκευτικό, και όχι μόνον φυλετικό. Αλλά ούτε και αυτός ο όρος είναι απολύτως σωστός. Διότι ναι μεν προσδίδει στην λέξη «Έλλην» θρησκευτικό περιεχόμενο, αλλά υπονοεί ότι υπάρχουν Έλληνες στο αίμα χωρίς να είναι Έλληνες στο θρήσκευμα.

Το σωστό είναι «Έλλην». Σκέτο «Έλλην». Ούτε Έλλην Εθνικός, ούτε Έλλην στο θρήσκευμα. Απόλυτη ταύτιση της φυλετικής με την θρησκευτική ταυτότητα του όρου «Έλλην».

Είναι λάθος να χρησιμοποιούμε τον όρο «Εθνικός» που προέρχεται από το «gentile». Είναι λάθος να χρησιμοποιούμε τους όρους και την φρασεολογία που μας επιβάλλει ο χριστιανικός εχθρός. Κάτι τέτοιο φανερώνει ιδεολογική ατροφία και πνευματική υποταγή στην εχθρική καθεστηκυία τάξη. Αν είναι έτσι, τότε να αυτοπροσδιοριζόμαστε και ως δωδεκαθεϊστές ή ως παγανιστές, όπως κάνουν μερικοί ανόητοι Έλληνες. Τότε γιατί όχι και ως ειδωλολάτρες;

Η απόλυτη ταύτιση και συγχώνευση της φυλετικής και θρησκευτικής διαστάσεως στον όρο Έλλην, θα τον διευρύνει σε πολιτιστικό όρο. Αντιθέτως, άθελά τους, οι «Εθνικοί» τον περιορίζουν σε καθαρώς φυλετικό όρο(στην καλυτέρα των περιπτώσεων), ή σε καθαρώς πολιτειακό και γεωγραφικό όρο(στην χειροτέρα των περιπτώσεων).

Αποτελεί εγκληματική ανοησία να υπάρχουν Έλληνες(στο θρήσκευμα) που να αναρωτώνται: «Και τί θα γίνει με τους άλλους Έλληνες; Πώς θα αποκαλούνται; Δεν είναι Έλληνες και αυτοί;».

Όχι, δεν είναι Έλληνες, απαντάμε. Γιατί να παραχωρούμε στους εχθρούς μας δικαιώματα που ποτέ δεν μας παραχώρησαν αυτοί; Κατά την διάρκεια της βυζαντινής αυτοκρατορίας όποιος αυτοπροσδιοριζόταν ως Έλλην, κατέληγε στην χριστιανική πυρά. Το όνομα Έλλην για τους ναζωραίους κατακτητές, ισοδυναμούσε με ποινικό αδίκημα. Μετά την επανάσταση του «1821» και την ίδρυση του νεοβυζαντινού ρωμέϊκου ψευτοκρατιδίου, οι ναζωραίοι ταύτισαν τον όρο Έλλην με τον όρο χριστιανός. Μέχρι και το ναζωραϊκό σύνταγμα του «1952» χρησιμοποιούσαν την φρασεολογία, «Έλλην είναι ο χριστιανός ορθόδοξος...».

Όταν λοιπόν στο βυζάντιο οι ναζωραίοι κατακτητές ήθελαν να μας εξοντώσουν βιολογικώς και πολιτιστικώς, τιμωρούσαν με θανατική ποινή τον αυτοπροσδιορισμό «Έλλην». 

Όμως όταν αργότερα ήθελαν να παρουσιαστούν ως οι νόμιμοι ιδιοκτήτες των περιοχών που κατέκτησαν, ανέσυραν τον αυτοπροσδιορισμό «Έλλην», αλλά τον ταύτισαν με τον όρο χριστιανός. Επιτέλους ας μάθουμε από τους εχθρούς μας, όπως έλεγε και ο ιστορικός Θουκυδίδης.

Οι αλλόφυλοι και αλλόθρησκοι ας πάρουν τον αυτοπροσδιορισμό ρωμιός, βυζαντινός, ναζωραίος, μουσουλμάνος, κλπ. Πάντως όχι τον αυτοπροσδιορισμό Έλλην. Ο όρος Έλλην είναι δικό μας μονοπώλιο. Απόλυτο και αποκλειστικό προνόμιο, του οποίου κατέχουμε όλα τα πνευματικά δικαιώματα.

Για να διαφοροποιηθούμε από τους απίστους, θα τους θέτουμε εκτός των ορίων του ονόματος Έλλην. Δεν θα δημιουργούμε υποδιαιρέσεις του ονόματος Έλλην, όπως ανοήτως πράττουν οι «Εθνικοί», για να υπογραμμίσουμε την διαφορετικότητά μας.

Η εγκληματική ανοησία των «Εθνικών» ισοδυναμεί με σχιζοφρένεια:  Ενώ για πολλούς αιώνες οι ναζωραίοι χρησιμοποιούσαν τον όρο Έλλην με καθαρώς θρησκευτική σημασία, έρχονται σήμερα οι Εθνικοί και του αφαιρούν την θρησκευτική σημασία!!! Σχιζοφρενικές καταστάσεις από σχιζοφρενείς εγκεφάλους.

Αν έχουμε τέτοιους φίλους, τί χρειαζόμαστε τους εχθρούς;

Πρέπει πάση θυσία να διαφυλάξουμε την μοναδικότητα και διαφορετικότητα του Ελληνικού Λαού. Αλλιώς υποβιβάζουμε τον όρο Έλλην σε περιοριστικώς φυλετικό όρο, ή ακόμη χειρότερα σε καθαρώς γεωγραφικό όρο, αν συμπεριλάβουμε και τους νομιμοποιημένους λαθρομετανάστες. Μα τότε θα πρέπει να αποκαλούμε Έλληνες και τους γενιτσάρους επί τουρκοκρατίας, διότι αρκετοί από αυτούς είχαν Ελληνικό αίμα. Και το χειρότερο όλων είναι ότι έτσι αφαιρούμε από το όρο Έλλην το θρησκευτικό του περιεχόμενο, και τον αφήνουμε να τον καρπωθούν οι ναζωραίοι κατακτητές.

Έχει τεραστία σημασία για τον Ιερό μας Αγώνα, η ομαδοποίηση των αντιπάλων παρατάξεων. Αν κάνουμε την ομαδοποίηση Έλλην Εθνικός-Έλλην χριστιανός, τότε υπονοούμε εμφύλια σύγκρουση, και όχι αγώνα εναντίον κατακτητών. Με τον όρο Έλλην Εθνικός διαγράφεται αυτομάτως η ομαδοποίηση «ξένοι κατακτητές εναντίον υποδούλων Ελλήνων». Επιπλέον ενώ οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι συνδέονται με τους αλλοφύλους ναζωραίους και τους θεωρούν αδελφούς, γιατί εμείς  να τους θεωρούμε δικούς μας αδελφούς;

Πρέπει να δημιουργηθεί κοινωνική απόσταση ώστε να μην διανοείται ο Έλλην να εγκαταλείψει την Ελληνική Θρησκεία. Και ταυτοχρόνως ο ελληνικής καταγωγής ναζωραίος που θέλει να προσηλυτιστεί στην Ελληνική Θρησκεία, να έλκεται από τον όρο Έλλην. Να μην θεωρεί ότι παραμένει Έλλην, όντας ναζωραίος.

Αν κάνουμε την παραχώρηση να τους αποκαλούμε Έλληνες χριστιανούς, δεν κερδίζουμε τίποτε. Αντιθέτως χάνουμε. Οι ναζωραίοι δεν ανταποδίδουν τέτοιες αβρότητες. Μας αποκαλούν «ειδωλολάτρες». Δεν μας διαχωρίζουν καν από τους αλλοφύλους «ειδωλολάτρες». Μας προσάπτουν μία γενική απαξιωτική ονομασία. Γιατί λοιπόν εμείς να παραδίδουμε κάτι στον εχθρό, το οποίο ο εχθρός μάς αρνείται; Γιατί εμείς να κάνουμε παραχωρήσεις χωρίς αντίκρυσμα;

Ξεχνούν τόσο εύκολα ωρισμένοι «Εθνικοί» ότι το σύνταγμα του «1952» ταύτιζε τον ναζωραίο με τον Έλληνα; Αυτό σημαίνει ότι όταν οι ναζωραίοι είχαν περισσότερη πολιτική δύναμη μάς ηρνούντο την Ελληνική εθνικότητα. Κάτι που σαφώς μπορεί να επαναληφθεί στο μέλλον. Άρα χάνουμε και τον όρο Έλλην(με την εθνική του σημασία), που βλακωδώς πάνε να μοιραστούν ωρισμένοι «Εθνικοί» με τους ναζωραίους.

Όποιος γίνεται Έλλην από ναζωραίος, πρέπει να αισθάνεται ότι αλλάζει εθνικότητα, και όχι απλώς το θρήσκευμα του.

Εξ άλλου για να γίνει κάποιος Έλλην από ναζωραίος, πρέπει να αλλάξει πολλά πράγματα στην ζωή του: όνομα, συμπεριφορά, πολιτικές απόψεις, αισθητική, γλώσσα, ήθη, έθιμα, κλπ. Αλλιώς ένας ναζωραίος που προσηλυτίζεται στην Ελληνική Θρησκεία θα νομίζει ότι απλώς αντί να λατρεύει τον Τζεσουά θα λατρεύει τον Δία και όλα μέλι-γάλα. Δεν τρέχει τίποτε. Έλλην ήταν και πριν, Έλλην είναι και τώρα.

Όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Όποιος από Έλλην γίνεται ναζωραίος αλλάζει έθνος και προγόνους. Ανήκει πιά στον διεθνιστικό χριστιανισμό με εβραίους προγόνους. Το αντίστροφο πρέπει να ισχύει όταν ακολουθείται η αντίθετη πορεία. Όταν ένας ναζωραίος γίνεται Έλλην, πρέπει να αλλάζει έθνος και προγόνους. Ανήκει πιά στο Ελληνικό Έθνος με Έλληνες Προγόνους.

Το βασικό πρόβλημα του Ελληνισμού είναι αυτό της αφομοιώσεως των Ελλήνων από ξένους λαούς και πολιτισμούς. Αυτό σημαίνει αφανισμό του Ελληνικού Έθνους. Η Ελληνική Θρησκεία, από αυτόν ακριβώς τον αφανισμό μας προστατεύει. Επιβάλλει δια πυρός και σιδήρου, την διατήρηση της εθνικής, φυλετικής και πολιτιστικής μας ταυτότητος, όταν τελούμε υπό ξένη κατοχή και όταν υφιστάμεθα διωγμούς.

Οι ναζωραίοι ελληνικής καταγωγής δεν αντιλαμβάνονται την διαφορετικότητα και την μοναδικότητα της Ελληνικής Φυλής. Ούτε το πεπρωμένο της. Δεν ακολουθούν τις στρατηγικές εθνοφυλετικής επιβιώσεως της Ελληνικής Θρησκείας. Οι ναζωραίοι ελληνικής καταγωγής, αναμειγνύονται φυλετικώς και πολιτιστικώς με ξένους λαούς, και έτσι χάνονται από την Ιστορία.

Επομένως δεν πρόκειται για μία απλή διαφωνία για την κυριότητα του ονόματος Έλλην. Είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Είναι ζήτημα περιχαρακώσεως της διαφορετικότητος και της μοναδικότητός μας. Είναι ζήτημα επιβιώσεως της Ελληνικής Φυλής. Είναι θεολογικό ζήτημα υψίστου σημασίας. 

Οι Πατρώοι Θεοί θέλουν να μάς διαχωρίζουν από τους απίστους. Πώς θα μας διαχωρίζουν από τους απίστους αν παίρνουμε ένα κοινό όνομα με τους αποστάτες και υβριστές των Πατρώων Θεών; Οι Θεοί των Ελλήνων δεν μπορούν να ευλογούν και τους πιστούς και τους απίστους. Δεν είναι δυνατόν να στέκωνται στο πλευρό αυτών που προσκυνούν τον Τζεσουά.

Οι Έλληνες έχουν διδαχθεί από την Ελληνική Παιδεία τους να μην αφομοιώνωνται. Έχουν μάθει να ανατρέπουν, να δολιοφθείρουν τις ξένες κατακτητικές κουλτούρες, να υποκινούν επαναστάσεις, να γκρεμίζουν αυτοκρατορίες, να συμμαχούν με τους πάντες εναντίον των πάντων προκειμένου να υπερασπιστούν τον Ελληνισμό. Συνεπώς δεν είναι πρέπον οι Έλληνες να διατηρούν ένα κοινό όνομα με ανθρώπους που δεν έχουν τίποτε κοινό μαζί τους, εκτός ίσως από τα γονίδια. Αν κάποιοι ναζωραίοι έχουν Ελληνικά γονίδια, αυτό θα τους βοηθήσει να προσηλυτιστούν στην Ελληνική Θρησκεία. Αλλά μέχρι τότε θα πληρώνουν το τίμημα της αποστασίας από τους Αθανάτους Πατρώους Θεούς και της προδοσίας τους εις βάρος του Ελληνικού Έθνους.

Αν αποδεχθούμε τις ταυτότητες «Έλλην Εθνικός» και «Έλλην χριστιανός», τότε διαγράφουμε από την Ελληνική Ιστορία το γεγονός ότι οι διώξεις από τους βυζαντινούς μισέλληνες ήταν γενοκτονία εις βάρος των Ελλήνων. Ότι αυτή η ωργανωμένη και προσχεδιασμένη γενοκτονία είχε ως στόχο την εθνική, φυλετική, και πολιτιστική μας ταυτότητα, και συγχρόνως δίδουμε ένα θρησκευτικό έρεισμα στους ναζωραίους κατακτητές να μας λένε ότι το όλο θέμα ήταν Τζεσουά ή Ζεύς, τίποτε περισσότερο.

Η αλήθεια που όλοι πια γνωρίζουν είναι ότι οι ναζωραίοι κατακτητές, με πρόσχημα το θεολογικό ζήτημα, ήθελαν και θέλουν να μας αφανίσουν ως φυλή, ως εθνότητα, ως πολιτισμό. Γι’ αυτό δεν επιτρέπεται να αποδεχόμαστε τον αυτοπροσδιορισμό «Έλληνες χριστιανοί». Διότι τότε διαγράφουμε από την Ελληνική Ιστορία το Ολοκαύτωμα και την Γενοκτονία των Ελλήνων από τους ναζωραίους.

Και αν υιοθετήσουμε βλακωδώς τον αυτοπροσδιορισμό «Έλληνες Εθνικοί», καταργούμε κάθε διαφορά με τους σφαγείς μας. Έτσι η διαφοροποίηση με τους ναζωραίους κατακτητές εμφανίζεται στα μάτια του Ελληνικού Λαού ως μικρής εμβελείας. Ενώ με την ομαδοποίηση «Έλληνες εναντίον ναζωραίων», διατυπώνεται ξεκάθαρα ότι οι Έλληνες αποτελούν άλλο έθνος, ξεχωριστό από το οικουμενικό έθνος των ναζωραίων.

Όσο αξιώνουμε περισσότερες και δυσκολότερες προϋποθέσεις για να είναι κάποιος Έλλην(θρησκεία, φυλή, γλώσσα, συνείδηση, ήθη, έθιμα κλπ), τόσο πιό δύσκολο κάνουμε σε αλλοφύλους και αλλοθρήσκους να αναμειγνύωνται μαζί μας. Τόσο πιό δύσκολη κάνουμε την αποστασία από το Ελληνικό Έθνος. Τόσο πιό απίθανη κάνουμε την αφομοίωση του Ελληνικού Λαού από ξένους λαούς και πολιτισμούς. Τόσο πιό αδύνατο καθιστούμε τον αφανισμό μας από την Παγκόσμια Ιστορία.

Αποδεχόμενοι τον όρο Έλλην, απισχνασμένο από θρησκευτικό και φυλετικό περιεχόμενο, αφήνουμε τους ναζωραίους να του προσδίδουν μη-φυλετικό και συγχρόνως χριστιανικό περιεχόμενο.

Αν λοιπόν αφήνουμε τους ναζωραίους να διαχειρίζωνται τον όρο Έλλην, και σε αυτόν να συμπεριλαμβάνουν Αλβανούς, Αφρικανούς, Ρώσσους, Πακιστανούς κλπ, εμείς τί θα λέμε σε λίγα χρόνια; Ότι όλοι αυτοί είναι αδελφοί μας, αλλά απλώς είναι χριστιανοί; Δηλαδή θα θεωρούμε αδελφούς μας τους αφρικανούς εκχριστιανισμένους και παρανόμως ελληνοποιημένους λαθρομετανάστες;

Αν οι «Εθνικοί», οι οποίοι προωθούν τους όρους «Έλλην Εθνικός» και «Έλλην χριστιανός», κάνουν τέτοιες παραχωρήσεις στους ναζωραίους ελληνικής καταγωγής, θα προβάλλουν αντίσταση στους αλλοφύλους ναζωραίους; Προφανώς όχι. Με την ανόητη τακτική τους θα αποδεχθούν και ότι ο όρος Έλλην δεν έχει φυλετικό περιεχόμενο, αφού ήδη απεδέχθησαν ότι δεν έχει θρησκευτικό περιεχόμενο, καθώς χρειάζονται τον πρόσθετο όρο «Εθνικός», για να του προσδώσουν θρησκευτικό περιεχόμενο.

Οι ναζωραίοι κατακτητές όχι μόνον αποσύνδεσαν τον όρο Έλλην από το θρησκευτικό του περιεχόμενο, αλλά τώρα τον αποσυνδέουν και από το φυλετικό του. Και εμείς αντί να τους πολεμήσουμε κατά μέτωπον, συναινούμε σε αυτό το έγκλημα με αποδοχή του όρου «Έλλην Εθνικός»;

Γιατί να αποδεχθούμε τις συλλογικές ταυτότητες «Έλλην χριστιανός» και «Έλλην Εθνικός», αφού δεν έχουμε καμμία πολιτιστική σχέση με τους ναζωραίους αλλά και καμμία φυλετική σχέση με τους αλλοφύλους που αποκτούν Ελληνική υπηκοότητα; Γιατί να αφήνουμε στους ναζωραίους να καρπώνωνται τον όρο Έλλην, αφού τον θέλουν μόνον για να τον μολύνουν και να τον εξευτελίσουν;

Αυτό μοιάζει σαν να έχουμε ένα ακριβό κόσμημα και για να μην μαλώσουμε με τους κλέφτες, το χωρίζουμε στην μέση και δίνουμε το μισό στους κλέφτες. Γιατί; Για να μην μας αποκαλέσουν φανατικούς οι μισέλληνες; Ναι, είμαστε φανατικοί Έλληνες. Στο θρήσκευμα και στην φυλή. Αλλόφυλοι και αλλόθρησκοι που μισούν τους Έλληνες δεν δικαιούνται να φέρουν έναν τίτλο που τον δικαιούνται μόνον όσοι είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για τα Όσια και Ιερά της Ελληνικής Φυλής.

Ένα αντίστοιχο έγκλημα μίας τέτοιας επιλογής ταυτοτήτων και προσδιορισμών, γίνεται σήμερα στην κατεχομένη Κύπρο. Ας παρατηρήσουν οι «Εθνικοί», τί ονομασία δίνουν οι τούρκοι εισβολείς στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, και ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ πλήρως το μισελληνικό χριστιανικό κατεστημένο. Μιλούν για τουρκοκυπρίους!!! 

Προφανώς δεν υπάρχουν τουρκοκύπριοι. Υπάρχουν τούρκοι κατακτητές και Κύπριοι υπόδουλοι. Δηλαδή με την αποδοχή αυτής της ομαδοποιήσεως οι ελληνόφωνοι ναζωραίοι ΑΠΑΛΕΙΦΟΥΝ το ζήτημα της εισβολής και κατοχής της Κύπρου από τους τούρκους, και στους υποδούλους Κυπρίους κολλάνε το συνθετικό τούρκο-κύπριοι. Συγχρόνως ο προσδιορισμός τουρκοκύπριοι, υιοθετείται από τους τούρκους κατακτητές για να υπονοήσουν ότι είναι νόμιμοι κάτοικοι του νησιού.

Τα ίδια κάνουν και οι ανόητοι «Εθνικοί». Απαλείφουν το ζήτημα της κατοχής, εισβολής και γενοκτονίας των Ελλήνων από τους ναζωραίους, αποδεχόμενοι τον προσδιορισμό «Έλλην Εθνικός» για να διαφοροποιηθούν από τους «Έλληνες χριστιανούς». Ωρισμένοι ίσως να αντιτάξουν ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, άρα πολλοί από αυτούς είναι ίδιοι με μάς.

Τους απαντάμε ότι στην μακραίωνη οθωμανική κατοχή, κάποιοι Έλληνες απέκτησαν τουρκικές συνήθειες και κάποιοι τούρκοι απέκτησαν ελληνικές συνήθειες. Τότε μήπως θα έπρεπε να υιοθετήσουμε τους όρους «τουρκο-Έλληνες» και «Ελληνο-τούρκοι», για τους Έλληνες και τούρκους αντιστοίχως, της περιόδου της οθωμανικής αυτοκρατορίας; Μόνο και μόνο επειδή ζούσαμε μαζί;

Ελληνόφωνοι ναζωραίοι και τούρκοι κατακτητές χρησιμοποιούν τον προσδιορισμό τουρκο-Κύπριοι. Οι μεν για να απαλείψουν την τουρκική κατοχή, και οι δέ για να εμφανιστούν ως νόμιμοι ιδιοκτήτες της κατεχομένης Κύπρου. Σε καμμία περίπτωση οι Έλληνες δεν πρέπει να αποδέχωνται τέτοιον όρο.

Αλλά τώρα ας δούμε πώς συμπεριφέρεται ένας άλλος μαχητικός λαός, όταν αντιμετωπίζει ανάλογα προβλήματα εθνικής ταυτότητος. Αξίζει να παραδειγματιστούμε από το ακόλουθο γεγονός της ευρωπαϊκής ιστορίας. 

Τον 15ο αιώνα(μ.α.χ.χ.) στην Ισπανία, η ισπανική ιερά εξέταση είχε εξαπολύσει διωγμούς κατά των Μαρράνος. Μαρράνος αποκαλούνται οι οικειοθελώς εκχριστιανισμένοι εβραίοι της Ισπανίας. Πιθανόν να υπήρχαν και ωρισμένοι βιαίως εκχριστιανισμένοι ανάμεσά τους, αλλά οι εβραϊκές αρχές θεωρούσαν την πλειοψηφία των Μαρράνος ως μη-εβραίους, και όχι ως κρυπτοεβραίους. Οι εβραϊκές κοινότητες αδιαφορούσαν για το ότι στις φλέβες των Μαρράνος κυκλοφορούσε εβραϊκό αίμα. Το ότι είχαν εκχριστιανιστεί, ήταν αρκετό για να τους θεωρούν ξένο σώμα μέσα στον εβραϊσμό.

Οι βασικές κατηγορίες των ισπανών ιεροεξεταστών ήταν ότι οι Μαρράνος συνέχιζαν να είναι κρυπτοεβραίοι παρά το χριστιανικό τους βάπτισμα, ότι ασπάσθηκαν τον χριστιανισμό για να διεισδύσουν στην χριστιανική κοινωνία, και ότι συνωμοτούν για να διαλύσουν την χριστιανική καθεστηκυία τάξη.

Όμως ο εβραίος πανεπιστημιακός καθηγητής Μπενζιόν Νετανιάχου στο ογκώδες σύγγραμμά του «The origins of theInquisition in fifteenth century Spain», απορρίπτει τελείως αυτό τον ισχυρισμό και παρουσιάζει ατράνταχτες αποδείξεις από έργα ραββίνων και εβραίων διανοουμένων της εποχής εκείνης. Στην σελίδα 930 του βιβλίου του, γράφει ότι αν τα πράγματα ήταν έτσι, αν δηλαδή οι Μαρράνος ήταν κρυπτοεβραίοι(και με αυτό εννοεί πιστοί στην εβραϊκή φυλή και θρησκεία), τότε οι αρχές των εβραϊκών κοινοτήτων δεν θα χαιρόντουσαν(!!!) όταν χιλιάδες Μαρράνος κατέληξαν στην χριστιανική πυρά.

Με έγγραφα της εποχής αποδεικνύει ότι οι εβραϊκές κοινότητες θεωρούσαν όσους εβραίους είχαν προσηλυτιστεί οικειοθελώς στον χριστιανισμό, ως εχθρούς και προδότες του εβραϊκού λαού. Όταν λοιπόν οι χριστιανοί ιεροεξεταστές με διάφορα προσχήματα άρχισαν να καίνε τους Μαρράνος στην πυρά, οι εβραίοι όχι μόνον δεν έκαναν τίποτε για να τους βοηθήσουν, αλλά δήλωναν ευθαρσώς ότι οι Μαρράνος έπαθαν αυτό που τους άξιζε(!!!), διότι πρόδωσαν και αποστάτησαν από την εβραϊκή φυλή και θρησκεία. Το μίσος των εβραίων κατά της ιεράς εξετάσεως επήγαζε από το ότι συγχρόνως κατεδίωκε και τους εβραίους στο θρήσκευμα, και όχι επειδή κατεδίωκε τους Μαρράνος.

Εμείς δεν πρόκειται να λύσουμε μετά τόσους αιώνες το ζήτημα αν οι Μαρράνος ήταν κρυπτοεβραίοι όπως τους κατηγορούσαν οι ισπανοί ιεροεξεταστές. Αυτό που μας προξενεί το ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός είναι ότι οι εβραϊκές κοινότητες χάρηκαν όταν οι Μαρράνος καιγόντουσαν στην πυρά. Και αυτό είναι αποδεδειγμένο γεγονός. Θεωρούσαν τους Μαρράνος αποκομμένους από τον εβραϊκό λαό. Εχθρούς του εβραϊκού λαού. Οι εβραίοι ραββίνοι δεν έκαναν εκπτώσεις στην εβραϊκή τους ταυτότητα. Δεν δήλωναν βλακωδώς ότι «εμείς είμαστε Εβραίοι Εθνικοί και αυτοί είναι Εβραίοι χριστιανοί, άρα είναι αδέλφια μας...».

Είχαν μίσος για τους Μαρράνος και χάρηκαν που πέθαναν στην χριστιανική πυρά, έστω και αν σύμφωνα με τους ισπανούς ιεροεξεταστές κάηκαν ως κρυπτοεβραίοι. Αυτό δεν συγκίνησε καθόλου την εβραϊκή ηγεσία. Αντιθέτως το χρησιμοποίησε ως παράδειγμα για τους υπολοίπους εβραίους για να τους απομακρύνει από τον χριστιανισμό, λέγοντας ότι «αυτά θα πάθετε και εσείς αν προσηλυτισθείτε στον χριστιανισμό». Αυτά δεν τα λέμε εμείς, αλλά ο εβραίος πανεπιστημιακός καθηγητής Μπενζιόν Νετανιάχου στο προαναφερθέν σύγγραμμά του.

Πόσες φορές έχει γίνει ακριβώς το ίδιο πράγμα με τους Έλληνες στο βυζάντιο; Πόσες φορές κάηκαν στην πυρά εκχριστιανισμένοι Έλληνες στο βυζάντιο; Οι χριστιανοί ηγέτες δεν ενδιαφερόντουσαν αν κάποιος Έλλην γινόταν χριστιανός για να γλυτώσει τις διώξεις. Αν γινόταν χριστιανός για να γλυτώσει τις διώξεις κατά της «ειδωλολατρίας», μετά τον έκαιγαν ως αιρετικό χριστιανό, ο οποίος δήθεν απεμακρύνθη από την ορθή πίστη. Ή τον έκαιγαν ζωντανό ως κρυπτοέλληνα. Οι χριστιανοί ηγέτες δεν κωλύονται μπροστά σε τέτοια μικροπροβλήματα.

Αυτά τα μαθήματα ιστορίας από δύο εντελώς διαφορετικούς λαούς, Έλληνες και εβραίους, ας προβληματίσουν τους άφρονες που έχουν ενστερνιστεί ακρίτως, τον αυτοπροσδιορισμό «Έλλην Εθνικός». 

Οι εβραίοι σήμερα, παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, έχουν διασώσει σε μεγαλύτερο βαθμό την φυλετική, θρησκευτική και εθνική τους ταυτότητα από τους Έλληνες. Και αυτό γίνεται μόνον με σκληρές αποφάσεις, όπως αυτή για τους Μαρράνος...