Οι υποστηριστικές του Δικαίου εδάφους(Jus soli) απαλείφουν και την βιολογική και την θρησκευτική πτυχή του όρου Έλλην, μετατρέποντας τον εθνοτικό μας προσδιορισμό σε διεθνιστικό όρο.
Από την άλλη μεριά οι εκχριστιανισμένοι δήθεν υπερασπιστές του Ελληνισμού προσπαθούν να μετατρέψουν τον όρο χριστιανός ορθόδοξος από διεθνιστικό σε εθνικό προσδιορισμό. Ωρισμένοι εξ αυτών μας κάνουν την χάρη να διατηρήσουν την βιολογική διάσταση του όρου Έλλην, αλλά απαλείφουν την θρησκευτική και πολιτισμική του διάσταση προκειμένου να ταυτίσουν τον όρο Έλλην με τον όρο χριστιανός ορθόδοξος.
Ο όρος Έλλην έχει πρώτιστα θρησκευτικό και πολιτισμικό περιεχόμενο, μαζί και βιολογικό. Μόνον η Ελληνική Θρησκεία ταυτίζεται με το Ελληνικό Έθνος, ουδεμία άλλη δοξασία δικαιούται να κάνει επίκληση εθνοτικής συσχετίσεως με τους Έλληνες.
Ο εδαφικός προσδιορισμός είναι απαράδεκτος καθότι αποκλείει όσους Έλληνες γεννήθηκαν εκτός ελληνικών εδαφών, και συγχρόνως αποδέχεται ως Έλληνες άτομα που δεν έχουν καμμία πολιτισμική και βιολογική σχέση με τον Ελληνισμό.
Ο εδαφικός προσδιορισμός είναι απαράδεκτος καθότι αποκλείει όσους Έλληνες γεννήθηκαν εκτός ελληνικών εδαφών, και συγχρόνως αποδέχεται ως Έλληνες άτομα που δεν έχουν καμμία πολιτισμική και βιολογική σχέση με τον Ελληνισμό.
Το Δίκαιον αίματος(Jus sanguinis) αποτελεί αναγκαία αλλά μη ικανή συνθήκη για να θεωρηθεί Έλλην κάποιο άτομο. Δεν αρκεί κάποιος να έχει ελληνική καταγωγή. Πρέπει να ασπάζεται την Ελληνική Κοσμοαντίληψη και το Ελληνικό Έθος.
Ο εδαφικός προσδιορισμός είναι άνευ ουσίας ούτως ή άλλως επειδή δεν υπάρχουν ελεύθερα ελληνικά εδάφη εκτός αν εννοείς τα εδάφη των βαρβάρων εν "Ελλάδι" και "Μακεδονίᾳ" επειδή καπηλεύονται τα ονόματά μας.
ReplyDelete