Μία Μεγάλη Ελλάδα ποτέ δεν επιτρέπεται να ανεχθεί μία ενωμένη Ευρώπη

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων:

Όταν αναφέρομαι στην Ευρώπη με αρνητικό τρόπο, παντα χρησιμοποιώ ιστορικό ορίζοντα τουλάχιστον δύο χιλιάδων ετών.

Ουδέποτε υπενόησα ότι η αντίθεση μου με την Ευρώπη ξεκινά από το 1945 και εντεύθεν, ή από το 2010 και εντεύθεν.

Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις είχαν και έχουν συμφέρον να μην δημιουργηθεί ποτέ μία Μεγάλη Ελλάδα.

Δυστυχώς επειδή στην Χώρα μας δεν διδάσκεται η γεωπολιτική, αρκετοί Έλληνες αισθάνονται πολιτισμική συνάφεια με τους ευρωπαίους, με αποτέλεσμα να αδιαφορούν για τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος.

Ουδέποτε ή πολύ σπανίως, τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος συνέπεσαν με τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών κρατών. Πάντοτε μας ήθελαν ως προτεκτοράτο.

Όσοι νομίζουν ότι καταφέρομαι εναντίον της Ευρώπης με τόσο μένος λόγω μνημονίων και λαθρομεταναστεύσεως, ας κοιτάξουν καλύτερα το γιατί η Ιαπωνία και το Βιετνάμ, δύο χώρες με πολιτισμική και φυλετική συνάφεια με την Κίνα, κοιτάζουν προς τις ΗΠΑ προκειμένου να βρούν συμμάχους κατά της Κίνας.

Η εδαφική εγγύτης της Ελλάδος με την Ευρώπη την καθιστά αυτομάτως ανταγωνιστική προς τα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Η Αγγλία, η Γαλλία, και η Γερμανία, ουδέποτε θα ήθελαν να δούν μία Μεγάλη Ελλάδα να ηγεμονεύει στην Μεσόγειο και την Μικρά Ασία, διότι απλούστατα κάτι τέτοιο έρχεται σε σύγκρουση με τα δικά τους συμφέροντα.

Δεν είναι τυχαίο ότι επί αιώνες Άγγλοι, Γάλλοι, και Γερμανοί διπλωμάτες υπεστήριζαν με πάθος την εδαφική ακεραιότητα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, προκειμένου να αναχαιτίσουν την ρωσσική επεκτατικότητα. Τους ήταν παντελώς αδιάφορο αν αυτή η στρατηγική παρέτεινε τον μαρτυρικό ζυγό της δουλείας για τον Ελληνικό Λαό.

Βασική αρχή της γεωπολιτικής είναι ότι ένα μεγάλο και ισχυρό κράτος πάντα προσπαθεί να αφομοιώσει ή να αποδυναμώσει τα γειτονικά του κράτη και να τα μετατρέψει σε δορυφόρους. Ο γαλλογερμανικός άξων είναι εξ ορισμού εχθρικός προς τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος, όσο και αν προσπαθεί να συγκαλύψει τις ιμπεριαλιστικές του διαθέσεις με πομφόλυγες υπέρ της Ευρώπης των λαών.

Αυτό που έχουμε υποστεί τα τελευταία 190 χρόνια νεοελληνικού κράτους από τους Άγγλους, τους Γάλλους, και τους Γερμανούς, όλα τα μικρότερα ευρωπαϊκά κράτη το υπέστησαν από τον Καρλομάγνο, από την Αγγλική αυτοκρατορία, από την αυτοκρατορία των Αψβούργων, από την αυτοκρατορία του Ναπολέοντος, κοκ.

Να υπενθυμίσουμε τους επανειλημμένους διαμελισμούς που υπέστη η Πολωνία πολύ πριν τον τελευταίο διαμελισμό στα χρόνια του Χίτλερ και του Στάλιν.

Ο πρώτος διαμελισμός της Πολωνίας έγινε το 1772 από την Πρωσσία, την Αυστρία, και την Ρωσσία.

Μόνον ηλίθιοι Πολωνοί θα θεωρούσαν ότι η Ευρώπη είναι το σπίτι τους και μόνον πανηλίθιοι Πολωνοί θα θεωρούσαν την Γερμανία, την Ρωσσία, ή την Αυστρία, σύμμαχό τους. Εκτός και αν πάσχουν από ομαδικό Αλτσχάιμερ.

Επειδή οι περισσότερες ελίτ της Ευρώπης, είτε κομμουνιστικές, είτε φιλελεύθερες, είτε εθνικιστικές, έχουν υποταχθεί πλήρως στο ευρωπαϊκό όνειρο, αδιαφορώντας για την γεωπολιτική και στρατιωτική ιστορία της Ευρώπης, αυτό δεν σημαίνει ότι και οι Ελληνικές ελίτ πρέπει να αντιγράφουν τους αλλοεθνείς στην αμνησία που τους κατατρέχει.

Υπάρχει βεβαίως και μία άλλη εξήγηση. Οι ξένες εθνικές ελίτ δεν ενδιαφέρονται να εμπλακούν σε έναν ανταγωνισμό με την Ευρώπη ή με τις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες. Για αυτό αρκετοί εθνικιστές μιλούν υπέρ μίας άλλης Ευρώπης, μάλλον εθνικοσοσιαλιστικής. Για αυτό αρκετοί κομμουνιστές μιλούν υπέρ μίας άλλης Ευρώπης, μάλλον σοσιαλιστικής.

Ουδείς εξ αυτών μιλά για μία άλλη Ελλάδα, για ένα Ελληνικό Imperium. Ουδείς εξ αυτών μιλά για ένωση της Ελλάδος με την Κάτω Ιταλία, ήτοι απόσπαση εδαφών και πληθυσμών από την Ιταλία. Ουδείς εξ αυτών οραματίζεται την Γερμανία ως μελλοντικό προτεκτοράτο μίας Μεγάλης Ελλάδος.

Η μειονεκτική τους ψυχολογία τούς οδηγεί να βλέπουν την Ελλάδα ως μέρος της Ευρώπης, και ποτέ την Ευρώπη ως μέρος της Ελλάδος. Από την στιγμή που δεν έχουν επεκτατικές βλέψεις σε όλη την γηραιά ήπειρο και στην Μεσόγειο, λογικό είναι να εκστομίζουν τις ανοησίες περί Ευρώπης των λαών ή των εθνών.

Από την στιγμή που δεν οραματίζονται ένα Ελληνικό Imperium, λογικό είναι να θεωρούν ότι ανήκουμε στην λευκή ευρωπαϊκή ομοεθνία.

Το πρόβλημά μου με την Ευρώπη δεν ξεκίνησε το 2010 με το μνημόνιο, ούτε το 1945 με την επιβολή του αμερικανικού καπιταλισμού και του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.

Το πρόβλημά μου έχει ξεκινήσει από το -146, από τότε που η ρωμαϊκή αυτοκρατορία κατέκτησε την Ελλάδα. Από τότε που το ρωμαϊκό ιμπεριαλιστικό κράτος αμφισβήτησε το Ελληνικό Imperium στην Μεσόγειο.

Στην πορεία της Ιστορίας, η αντίθεσή μου με την Ευρώπη γίνεται θρησκευτική και πολιτισμική. Δεν έχω καμμία απολύτως διάθεση να περιβάλλωμαι από χριστιανικές χώρες στα βόρεια και δυτικά σύνορά μου. Δεν έχω καμμία απολύτως διάθεση να εισάγω πολιτισμικά πρότυπα απο την γηρασμένη, παρηκμασμένη, και διεφθαρμένη Ευρώπη.

Τέλος η αντίθεσή μου με την Ευρώπη αποκτά οικονομικά, πολιτικά, και στρατιωτικά χαρακτηριστικά διότι μας εκμεταλλεύεται οικονομικώς, μας υποτάσσει πολιτικώς, και εμποδίζει την Ελλάδα να επεκταθεί προς Ανατολάς, διότι μονίμως συμμαχεί με την Τουρκία.

Προς άρση λοιπόν των παρεξηγήσεων, η αντίθεσή μου με την Ευρώπη είναι πολυδιάστατου χαρακτήρος. Ειδικώς σήμερον είναι κυρίως γεωπολιτικού. Θέλω να συμμαχήσουμε με εξωευρωπαϊκές δυνάμεις και να ανοίξουμε τα φτερά μας στην οικουμένη.

Θέλω την Ελλάδα των ηπείρων, και όχι την Ευρώπη των λαών. Το Ελληνικό Imperium όχι μόνον δεν συνάδει με την ευρωπαϊκή καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, αλλά έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με το γαλλο-γερμανικό Imperium.

Μόνον ιστορικώς και γεωπολιτικώς αδαείς μιλούν υπέρ της Ευρώπης, είτε εθνικιστικής, είτε σοσιαλιστικής, είτε φιλελεύθερης.

Η Ελλάς λόγω γεωπολιτικής θέσεως πάντα θα αντιμετωπίζει τον ανταγωνισμό των ισχυρών ευρωπαϊκών κρατών για την απόκτηση επιρροής στην Μεσόγειο.

Επομένως μόνον ανόητοι θεωρούν ότι η Ευρώπη είναι το σπίτι μας, υπό την έννοια ότι έχουμε κοινά συμφέροντα. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι μετά από 200 χρόνια Ελληνικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής η Ευρώπη θα εδύνατο να γίνει προτεκτοράτο μας. Αυτό ναι, αλλά ποτέ δεν θα είναι το σπίτι μας. Ουδέποτε είχαμε κοινά συμφέροντα. Το απέδειξε η ιστορία αιώνων.

Το εθνικό συμφέρον της Ελλάδος είναι ο κατακερματισμός και οι ανταγωνισμοί μεταξύ ευρωπαϊκών κρατών, και όχι η ενωμένη Ευρώπη. Το εθνικό γεωπολιτικό μας συμφέρον επιτάσσει διαμελισμό των μεγάλων ευρωπαϊκών κρατών ώστε να αλλάξει η γεωστρατηγική ισορροπία στην Ευρώπη, υπέρ των μικρών κρατών όπως η Ελλάδα.

Ιφικράτης Αμυράς