Επανάσταση σημαίνει ιδεολογική κυριαρχία πλήρους φάσματος (full-spectrum ideological dominance)

Γιατί οι Έλληνες δεν έχουν επαναστατήσει ακόμη; Το μόνιμο κοινωνιολογικό ερώτημα.

Αν ερευνήσει κάποιος την ποιότητα της πνευματικής εργασίας που παρήχθη στην Ελλάδα από την επιβολή του πρώτου μνημονίου μέχρι σήμερα, θα διαπιστώσει ότι είναι κάτω του μετρίου.

Για να ανατραπεί το κατοχικό καθεστώς πρέπει να αμφισβητήσουμε όλες τις θεωρητικές του βάσεις.

Ο αναθεωρητισμός αποτελεί στάση ζωής και σχολή σκέψεως. Εκτός από τον ιστορικό αναθεωρητισμό, υπάρχει ο πολιτικός αναθεωρητισμός. Το αυτό ισχύει για τον θρησκευτικό, οικονομικό, φιλοσοφικό, γεωπολιτικό, και πολιτιστικό αναθεωρητισμό.

Πρέπει να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας σε όλο το φάσμα της επικρατούσης ιδεολογίας.

Πρέπει να αναθεωρήσουμε και να συντρίψουμε την επικρατούσα γαλλο-γερμανική ομοσπονδιακή αντίληψη. Να αναθεωρήσουμε την νομισματική πολιτική υπέρ του ευρώ. Να αναθεωρήσουμε την θρησκευτική αντίληψη υπέρ του χριστιανισμού. Να αναθεωρήσουμε τις επικρατούσες αντιφυλετικές απόψεις. Να αναθεωρήσουμε την επικρατούσα άποψη υπέρ των ανοικτών συνόρων και της λαθρομεταναστεύσεως. Να αναθεωρήσουμε την επικρατούσα γεωπολιτική άποψη του "Ανήκομεν εις την Δύσιν". Να αναθεωρήσουμε τις ιδεολογικές βάσεις του φεμινιστικού ρεύματος. Να αναθεωρήσουμε όλες τις φιλοσοφικές βάσεις του κυρίαρχου δυτικού φιλελευθερισμού. Να αναθεωρήσουμε τις επικρατούσες πολιτειολογικές απόψεις υπέρ της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Να αναθεωρήσουμε τις επικρατούσες απόψεις περί πολυπολιτισμού, και να χαράξουμε μία Ελληνική πολιτιστική στρατηγική. Να αναθεωρήσουμε την επίσημη ιστορία του ρωμέικου ψευδοκράτους. Να αναθεωρήσουμε την γλωσσική αντίληψη υπέρ της δημοτικής που επικρατεί στην κοινωνία.

Εν ολίγοις ο αναθεωρητισμός πρέπει να εισβάλλει σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής.

Αν δεν αμφισβητούμε το κατοχικό καθεστώς σε όλες του τις εκφάνσεις, από την θρησκεία μέχρι την οικονομία, και από την γεωπολιτική μέχρι την δημοκρατία, θα καταλήξουμε όπως κάποιοι "αγανακτισμένοι πολίτες" να περιοριζόμαστε σε διαμαρτυρίες για τους πενιχρούς μισθούς και τις μειωμένες συντάξεις. Με τόσο περιορισμένο ορίζοντα αμφισβητήσεως, δεν ανετράπη ποτέ κανένα καθεστώς.

Το μεγάλο πρόβλημα της επαναστατικής διαδικασίας που ζούμε είναι ότι ενώ το κατοχικό καθεστώς καταρρέει διότι πριονίζει όλα τα κοινωνικά του ερείσματα, εν τούτοις δεν έχει ηττηθεί ιδεολογικώς. Και η ευθύνη για αυτό το πρόβλημα ανήκει εξ ολοκλήρου στην επαναστατική διανόηση, η οποία μέχρι στιγμής περιορίζει την αναθεωρητική της στρατηγική στα μνημόνια και στο ευρώ. Ενώ έπρεπε να έχει εξαπλωθεί η αμφισβήτηση και η λαϊκή δυσαρέσκεια στον χριστιανισμό, στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, στον φιλελευθερισμό, στον αντιφυλετισμό, σε όλα τα ιδεολογικά θεμέλια του καθεστώτος.

Για περισσότερη ανάλυση προτείνουμε το σύγγραμμα: The Dimensions of Hegemony: Language, Culture and Politics in Revolutionary Russia - Craig Brandist