Όταν πρόκειται να εκστομίσουμε μία γεωπολιτική άποψη, κοιτάμε πάντα τον χάρτη της περιοχής μας. Η Πατρίδα μας δεν έχει κανέναν λόγο να βλέπει την Ευρώπη μέσα από τα μάτια της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Οι δύο ισχυρές ηπειρωτικές δυνάμεις πάντα ήθελαν την Ελλάδα ως προτεκτοράτο, διότι μέσα από τα δικά τους μάτια η Ελλάδα ανήκει στην περιφέρεια της Ευρώπης. Η περιφέρεια αποτελεί γι’ αυτές ζωτικό χώρο, τον οποίο θέλουν να ελέγχουν.
Η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, εν μέρει η Τουρκία, και οι Βαλκανικές χώρες έχουν αποδεχτεί ότι ανήκουν γεωπολιτικώς στην περιφέρεια της Ευρώπης. Η γεωπολιτική τους συμπεριφορά αποτελεί αντίληψη ραγιάδων. Η ηπειρωτική Ευρώπη τούς θέλει προτεκτοράτο και αυτοί το αποδέχονται. Όχι όμως η Ελλάδα.
Οι Έλληνες πρέπει να κοιτάζουν τον χάρτη. Η Μεσόγειος είναι ο άμεσος ζωτικός μας χώρος, και σε αυτόν έχει το θράσος να μας ανταγωνίζεται η Ευρώπη. Δεν πρέπει να λησμονούμε ποτέ την Αφρική και την Ασία στις διεθνείς μας σχέσεις.
Τα Στενά του Ελλησπόντου, η διώρυγα του Σουέζ, και οι Ηράκλειες Στήλες(Γιβραλτάρ) είναι τρία γεωστρατηγικά σημεία τεραστίας σημασίας για τον Ελληνισμό, τα οποία δεν πρέπει να αφήνουμε τους ευρωπαίους να τα ελέγχουν.
Αν βλέπουμε τον εαυτό μας ως ευρωπαϊκή χώρα, δεν πρόκειται ποτέ να διεκδικήσουμε Ελληνικά εδάφη τα οποία τώρα κατέχονται από ευρωπαίους. Όσο δηλώνουμε ευρωπαίοι, δεν πρόκειται να απελευθερώσουμε την Σικελία και τις περιοχές της Κάτω Ιταλίας. Με ποιά λογική διεκδικούμε την Βόρειο Ήπειρο αλλά όχι την Σικελία;
Με τί κίνητρα θα ενσωματώσουμε στην Ελλάδα την Βόρειο Μακεδονία(σημερινά Σκόπια) αν θεωρούμε ότι η Χώρα μας ταυτίζεται με την Ευρώπη; Αν σκεπτόμαστε με υπερεθνικούς όρους, δεν έχουμε καμμία τύχη στο διεθνές πολιτικό σκάκι.
Με την λογική του «είμαστε ευρωπαίοι», διαγράφουμε την Βόρειο Θράκη(σημερινή Νότια Βουλγαρία) από τις διεκδικήσεις μας, διότι τώρα εμείς και οι Βούλγαροι θεωρούμαστε ευρωπαίοι.
Η Ελλάδα πρέπει να συμμετέχει σε Ασιατικούς και Αφρικανικούς διεθνείς οργανισμούς, αντί να προσκολλάται στην Ευρώπη. Πρέπει να πράττει το αντίστοιχο αλλά αντίστροφο απ’ ό,τι πράττει το Ισραήλ.
Το Ισραήλ ενώ δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα, εν τούτοις συμμετέχει στην γιουροβίζιον και με τις αθλητικές του ομάδες συμμετέχει στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Ως χώρα προσπαθεί να αποκτήσει δεσμούς με την Ευρώπη και αποφεύγει να ενσωματωθεί στην Μέση Ανατολή. Γιατί; Διότι οι στρατηγικοί αναλυτές του Ισραήλ βλέπουν τον χάρτη και κατανοούν ότι περιβάλλονται από εκατομμύρια Αράβων και μουσουλμάνων. Αν το Ισραήλ ταυτιστεί με την Μέση Ανατολή, οι όμορες χώρες θα το αφομοιώσουν και θα το αφανίσουν.
Οι σιωνιστές δεν είναι τόσο βλάκες όσο οι ελληνόφωνοι εθνικιστές που μιλούν για την "Ευρώπη των εθνών". Δεν είναι τόσο ηλίθιοι ώστε να μιλούν για την "Μέση Ανατολή των εθνών". Ξέρουν πολύ καλά τί σημαίνει η λέξη αφομοίωση. Διαισθάνονται ορθώς τον κίνδυνο αφομοιώσεως από τις όμορες μεσανατολικές χώρες, και ποτέ δεν βλέπουν τον εαυτό τους ως ταυτόσημη οντότητα με τους Σημιτικούς λαούς. Φροντίζουν να διαχωρίζωνται, ακόμη και στις αθλητικές εκδηλώσεις.
Το Ισραήλ κατανοεί πλήρως τί θα πάθει από την Μέση Ανατολή. Ό,τι ακριβώς θα πάθει η Ελλάδα από την Ευρώπη.
Εμείς πρέπει να πράττουμε το αντίστοιχο αλλά αντίστροφο απ’ ό,τι πράττει το Ισραήλ. Οι εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου, καλαθοσφαιρίσεως κλπ, πρέπει να συμμετέχουν σε ασιατικά και αφρικανικά πρωταθλήματα. Οι καλλιτέχνες μας πρέπει να συμμετέχουν σε ασιατικούς και αφρικανικούς διαγωνισμούς, ώστε να συνηθίσουμε ως Χώρα ότι είμαστε πολιτική οντότητα εντελώς ξεχωριστή από την Ευρώπη.
Έτσι και αλλιώς από γεωγραφικής και ιστορικής απόψεως η Ελλάδα δεν συνορεύει μόνον με την Ευρώπη. Οφείλουμε να βλέπουμε την Χώρα μας ως αφρο-ασιατο-ευρωπαϊκή πολιτική οντότητα. Η απόσταση της Κρήτης από την Αφρική είναι μικρότερη από την απόσταση με το Βερολίνο. Η απόσταση της Κύπρου από την Ασία είναι μικρότερη από την απόσταση με το Παρίσι.
Έτσι και αλλιώς η Ευρώπη είναι κατακτητής και ανταγωνιστής της Ελλάδος αφού πρέπει να απελευθερώσουμε Ελληνικά εδάφη τα οποία κατέχουν ευρωπαίοι.
Ας δούμε το μέλλον και ας κάνουμε μία υπόθεση εργασίας. Ας υποθέσουμε ότι μετά από κάποια χρόνια καταφέρνουμε να απελευθερώσουμε την Μικρά Ασία από την νεοθωμανική κατοχή. Αν κοιτάξουμε τον χάρτη, τότε θα συνορεύουμε με τον Καύκασο. Μήπως και τότε θα συνεχίζουν οι εθνικές μας ομάδες να παίζουν αποκλειστικώς στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα;
Πώς θα γαλουχηθεί μία γενιά Ελλήνων η οποία θα φτάσει να απελευθερώσει την Μικρά Ασία αν βλέπουμε τον εαυτό μας προσκολημμένο στην Ευρώπη;
Από τώρα οι εθνικές μας ομάδες πρέπει να συμμετέχουν στα διεθνή πρωταθλήματα της Ασίας με αντιπάλους το Αφγανιστάν, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν κ.α.. Το ίδιο και οι καλλιτέχνες μας. Ενώ τώρα οι Έλληνες καλλιτέχνες προσπαθούν να γίνουν γνωστοί μόνον στην Δύση, πρέπει να καταβάλουν προσπάθειες να γίνουν γνωστοί στην Ασία και στην Αφρική.
Όσο ταυτιζόμαστε με την Ευρώπη, τόσο θα συρρικνωνόμαστε ως χώρα, ως έθνος, και ως πολιτισμός.
No comments:
Post a Comment