Βασικά στοιχεία στρατηγικής ενάντια στην ισλαμική τρομοκρατία(Ι)

Εκτιμώντας την επίθεση στο Παρίσι πέρα και πάνω από συναισθηματισμούς, διαπιστώνουμε μία σημαντική επιχειρησιακή αναβάθμιση των τζιχαντιστών στον τρόπο διεξαγωγής αντάρτικου πόλεων.

Έπληξαν έξι στόχους ταυτοχρόνως. Κάτι που δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί από έναν κλειστό πυρήνα τζιχαντιστών. Οι τζιχαντιστές εδώ και πολύ καιρό χρησιμοποιούν το open source jihad, αντίστοιχο με το open source software.

Δηλαδή ανεβάζουν υλικό στο διαδίκτυο για το πώς μπορεί κάποιος να διεξάγει αντάρτικο πόλεων και βελτιώνουν συνεχώς τις τεχνικές πολέμου, χωρίς να έχουν επαφή μεταξύ τους τα μέλη των πυρήνων με οργανώσεις τύπου ISIS. Απλώς αντιγράφουν και αναβαθμίζουν τις τρομοκρατικές μεθόδους.

Η ISIS κατά πάσα πιθανότητα θα αναλάβει την ευθύνη για την ενέργεια στο Παρίσι, αλλά αυτό κάνει πάντα είτε έχει σχέση είτε όχι με μία τρομοκρατική ενέργεια. Λειτουργεί περισσότερο ως brand name.

Οφείλουμε να καυτηριάσουμε την ιδέα που επικρατεί επί 15 ολόκληρα χρόνια στα επιτελεία των δυτικών υπηρεσιών ασφαλείας, ότι αν σκοτώσουν τους ηγέτες της Αλ-Κάιντα, θα κερδίσουν τον πόλεμο.

Η Αλ-Κάιντα και η ISIS λειτουργούν ως αποκεντρωμένα δίκτυα, και αρκετές φορές δεν έχουν σχέση με τα πλήγματα που τους αποδίδονται. Λειτουργούν ως franchise τρομοκρατίας παρέχοντας τεχνογνωσία και διασυνδέσεις, και λιγώτερο ως επιχειρησιακές μονάδες.

Με εξαίρεση το Ιράκ και την Συρία, σε πλήγματα εκτός Μέσης Ανατολής η ISIS δεν έχει άμεση σχέση. Απλώς αναλαμβάνει την ευθύνη για να στρατολογήσει νέους τζιχαντιστές λειτουργώντας ως οργανισμός-ομπρέλα.

Το συμπέρασμα από αυτή την ανάλυση είναι ότι η εξόντωση του ψευτοχαλίφη Abu Bakr al-Baghdadi, δεν θα φέρει κάποιο μακροχρόνιο αποτέλεσμα. Αν η Δύση συμπεριφερθεί όπως στην περίπτωση του Osama bin Laden, όπου κυνηγούσε ένα άτομο επί 14 χρόνια, θα χάσει χρόνο και χρήμα. Σπατάλησαν δισεκατομμύρια για την σύλληψη του Osama bin Laden ενώ το πρόβλημα είναι η ισλαμική ιδεολογία, όχι τόσο ο φορέας της ιδεολογίας.

Θετικά αποτελέσματα θα δούμε μόνον αν αποφασίσουμε να πλήξουμε την ισλαμική ιδεολογία-οντολογία, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις, και χωρίς διαχωρισμούς σε ακραίους και μετριοπαθείς ισλαμιστές.

Η στρατηγική κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας πρέπει να στηρίζεται στα εξής βασικά στοιχεία:

α) Ριζοσπαστική αποϊσλαμοποίηση των μουσουλμανικών λαών (radical de-islamification),

β) Ανακατάληψη ισλαμικών εδαφών και προσηλυτισμός μουσουλμανικών πληθυσμών στις προ-ισλαμικές εθνικές θρησκείες (rollback, reconquista),

γ) Απαγόρευση διαδόσεως του ισλάμ και ποινικοποίηση του προσηλυτισμού μη-μουσουλμάνων στο ισλάμ,

δ) Διάλυση και απαγόρευση όλων των ισλαμικών υποδομών εντός και εκτός Ευρώπης (τζαμιά, μμε, πολιτιστικά κέντρα, θεολογικές σχολές, ισλαμικές τράπεζες, σχολεία μαντράσα),

ε) Καταστροφή του ισλαμικού μιμηδίου δια της δημιουργίας και προωθήσεως κοσμικών κινημάτων και θρησκευτικών αιρέσεων, και δια της επανασυγγραφής της ισλαμικής ιστορίας και θεολογίας ώστε οι νέες γενεές να μην μιμούνται το γενοκτονικό ισλαμικό παρελθόν.

ζ) Μαζική απέλαση των μουσουλμανικών πληθυσμών από την Δύση.