Ήρθε η ώρα να αναστήσουμε το πνεύμα υπερηφανείας των Ελλήνων

Κολυμπάμε αντίθετα στο ρεύμα του διεθνιστικού ισοπεδωτισμού, ο οποίος μιλά για ίσα δικαιώματα και ίση μεταχείριση.  

Οι άλλοι λαοί ορίζουν την ελευθερία τους με όρους ατομικών δικαιωμάτων. Οι Έλληνες την ορίζουν με βάση τις υποχρεώσεις. Η υποχρέωση δημιουργεί ελευθερία, όχι το δικαίωμα. 

Έχουμε υποχρεώσεις έναντι του Λαού μας, έναντι των Προγόνων μας, έναντι των Απογόνων μας, έναντι των Θεών μας, έναντι του Έθνους μας, έναντι της Πατρίδος μας, έναντι του Πολιτισμού μας, έναντι της Φυλής μας.

Όταν εκπληρώνουμε στο ακέραιο τις υποχρεώσεις μας εξασφαλίζουμε την συλλογική ελευθερία, που δεν έχει καμμία σχέση με τα φληναφήματα περί ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών που παπαγαλίζουν οι άθεοι και οι κοσμικοί, δήθεν ανθρωπιστές.

Όταν οι μισέλληνες αρνούνται ότι είμαστε ανώτερος λαός και προτρέπουν να σταματήσει η αλαζονεία, οφείλουμε να τους κατακεραυνώνουμε. Τους καλούμε να σταματήσουν την διάδοση της αυτο-ταπεινώσεως και του αυτο-ευνουχισμού, αλλιώς θα αντιμετωπίσουν σκληρές τιμωρίες.

Η έλλειψη αυτοπεποιθήσεως στους Έλληνες προκαλεί έλλειψη αυτο-εκτιμήσεως. Και η έλλειψη αυτο-εκτιμήσεως προξενεί σοβαρή κρίση εθνικής ταυτότητος.

Μόνον όταν θέτουμε υψηλούς στόχους-είμαστε οι καλύτεροι, οι ανώτεροι στον κόσμο-μόνον τότε ωθούμε τους Έλληνες να προσπαθήσουν για το καλύτερο. Και μόνον τότε τους κάνουμε να αισθάνωνται υπερήφανοι για την εθνική τους ταυτότητα. Μόνον τότε θα αρνούνται να εξισωθούν και να αφομοιωθούν με τους άλλους λαούς.

Αλλιώς αν τους αφήσουμε να πιστεύουν ότι είναι ίσοι και ίδιοι με τους άλλους λαούς, τότε δεν έχουν κανέναν λόγο να διατηρήσουν την εθνική τους ταυτότητα.

Όταν πιστεύεις ότι ως Έλλην είσαι διαφορετικός και ανώτερος από τους άλλους λαούς, αυτομάτως αποκτάς εθνική ευθύνη, εκτός από εθνική συνείδηση. Εθνική ευθύνη να ηγηθείς του παγκοσμίου πολιτισμού. Αισθάνεσαι ότι οι άλλοι λαοί περιμένουν από σένα να αναλάβεις τις πιό δύσκολες αποστολές και να πραγματοποιήσεις τα πιό δύσκολα επιτεύγματα.

Ο ισοπεδωτισμός και η ερωτοτροπία των διεθνιστών με διεθνιστικούς οργανισμούς όπως η Ε.Ε. ο ΟΗΕ κ.α., η υστερία για τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικώς και αορίστως, ο εξισωτικός αντιφυλετισμός, η ίση μεταχείριση για τους ανικάνους, αποτελούν όπιο που καταστρέφει την συνείδηση των Ελλήνων διότι τους αποκόπτει από την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι ότι πρέπει να λαμβάνουν σκληρές αποφάσεις για να επιβιώσουν ως έθνος, αντιμετωπίζοντες ηθικά διλήμματα.

Πρέπει να καυτηριάσουμε την ιδέα της αενάου κριτικής της Ελληνικής Παραδόσεως, η οποία προτάσσει ότι για να βρεις την αντικειμενική αλήθεια θα πρέπει οπωσδήποτε να αποστασιοποιηθείς από την πολιτιστική, φυλετική, εθνική και θρησκευτική σου καταγωγή. Το μόνο που καταφέρνεις έτσι είναι να οδηγείσαι σε ένα ασφαλές και μη-ένοχο «πουθενά». Ένας τέτοιος διεθνιστικός ιδεαλισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά φθηνή δικαιολογία για αποποίηση ατομικών και συλλογικών ευθυνών.