Αίτια για το έλλειμμα συγκρουσιακής ενέργειας στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο

Τα τελευταία επτά χρόνια αρκετές φορές είδαμε τον Λαό να οργανώνει διαδηλώσεις, να διαμαρτύρεται, να απεργεί, και μετά να εφησυχάζει. Να ξεθυμαίνει. Να σιωπά. Να υποκύπτει. Γιατί δεν υπάρχει κλιμάκωση της συγκρούσεως; Γιατί τόσο εύκολα αποπυροδοτείται η εξεγερτική διάθεση των Ελλήνων;

Η συντριπτική πλειοψηφία των άρθρων του αντιμνημονιακού στρατοπέδου είναι περιγραφικού ή καταγγελτικού χαρακτήρος: «Έρχονται νέα μέτρα», «Είναι προδότες», κλπ. Λίγα είναι τα άρθρα που προσπαθούν να αναλύσουν το γιατί το αντιμνημονιακό στρατόπεδο μέχρι στιγμής δεν έχει επιτύχει σημαντικές νίκες.

Η δική μας θέση είναι ότι υπάρχει σοβαρό έλλειμμα συγκρουσιακής ενέργειας. Για να συγκρουστούν μετωπικώς δύο ιδεολογικά στρατόπεδα θα πρέπει να υπάρχουν πολλοί λόγοι. Και στην περίπτωσή μας δεν αρκεί το οικονομικό ζήτημα. Θα πρέπει να υπάρχουν πολλαπλοί άξονες διαχωρισμού με το αντίπαλο στρατόπεδο και μεγάλα αποθέματα συγκρουσιακής ενέργειας.

Η σύγκρουση με τους μνημονιακούς εχθρούς μας μέχρι στιγμής δεν έχει λάβει την μορφή συλλογικής ταυτότητος. Ούτε διεξάγουμε πολέμους μνήμης (memory wars), ήτοι μάχες διαχειρίσεως της ιστορικής μνήμης. Ούτε έχουμε μεταφέρει τον πόλεμο σε επίπεδο αξιακού κώδικος και ηθικής.

Οι ευρωπαϊστές εχθροί της Ελλάδος εξωτερικεύουν μία συγκεκριμένη συλλογική ταυτότητα, αναπαράγουν μία συγκεκριμένη ερμηνεία της ιστορίας, και συμπεριφέρονται με έναν συγκεκριμένο κώδικα αξιών.

Υποτάσσονται δουλικώς στην ΕΕ διότι έτσι επιτάσσει η συλλογική τους ταυτότητα, δηλώνουν πάνω απ’ όλα ευρωπαίοι. Διότι έτσι ερμηνεύουν τα ιστορικά γεγονότα, θεωρούν ότι οι Άγγλοι, οι Γάλλοι, και οι Γερμανοί είναι φίλοι τους, και ποτέ εχθροί τους. Διότι στην κλίμακα των αξιών τους, θέτουν πάνω απ’ όλα την παρασιτική, ευρωπαϊκή, αστική, κοινοβουλευτική κουλτούρα.

Το μέγα λάθος του αντιμνημονιακού στρατοπέδου είναι ότι δεν έχει απογαλακτιστεί από το ευρωπαϊκό πολιτικό πλαίσιο. Μέχρι στιγμής δεν έχει αμφισβητήσει σθεναρώς την Ευρώπη στο σύνολό της. Όταν κάνει αναφορές στην «κακή» Ευρώπη, περιορίζει την κριτική του στα τελευταία 25 χρόνια. Σαν να ήταν καλή η Ευρώπη στα Μεσαιωνικά χρόνια ή στην περίοδο 1400-1990.

Δεν έχει αμφισβητηθεί σθεναρώς η συλλογική ταυτότης «ευρωπαίος». Λίγοι είναι οι αντιμνημονιακοί που λένε, «Είμαι Έλλην, όχι ευρωπαίος». Αν ξεκινάμε έναν πόλεμο εναντίον της Ευρώπης που μας γενοκτονεί, ισχυριζόμενοι ότι είμαστε ευρωπαίοι αλλά θέλουμε μία άλλη Ευρώπη, πυροβολούμε τα πόδια μας.

Η σύγκρουση μνημονίου-αντιμνημονίου έπρεπε εξ αρχής να λάβει την μορφή συγκρούσεως πολιτιστικών αξιών, και επ’ ουδενί λόγω να περιοριστεί στα οικονομικά ζητήματα (πόσους φόρους θα πληρώσουμε, αν θα γίνει κούρεμα του χρέους, κλπ).

Ο ελληνόφωνος ευρωπαϊστής έχει άλλο κώδικα αξιών. Γι’ αυτόν πάνω απ’ όλα ίστανται το ευρώ, η ΕΕ, ο δυτικός πολιτισμός, ο καταναλωτισμός, η χρηματιστική οικονομία, ο ατομισμός, ο αντιφυλετισμός, ο εξισωτικός ανθρωπισμός, και το μίσος κατά της Εθνικής Ανεξαρτησίας. Το αντιμνημονιακό στρατόπεδο πρέπει να απορρίψει πλήρως όλες αυτές τις ανθελληνικές αντιλήψεις.

Μέχρι στιγμής η σύγκρουση περιορίστηκε στο οικονομικό ζήτημα και στις αρνητικές επιπτώσεις που απορρέουν από τον νεοφιλελευθερισμό. Έχει φθάσει η ώρα να συγκρουστούμε σε ιστορικό, φιλοσοφικό, πολιτιστικό, εμπορικό, γεωστρατηγικό, και πολιτειακό επίπεδο με το μνημονιακό στρατόπεδο.

Ένα ιστορικό παράδειγμα για το τί εστί σύγκρουση αξιών και πόλεμοι μνήμης: Το 1944 αποχωρούν τα ναζιστικά στρατεύματα από την Ελλάδα και εισβάλλουν τα αγγλικά στρατεύματα. Απελευθερωνόμαστε από τον γερμανό κατακτητή και υποδουλωνόμαστε στον άγγλο κατακτητή. Αλλά οι ελληνόφωνοι ευρωπαϊστές θεωρούν τους άγγλους ως «απελευθερωτές».

Το αντιμνημονιακό στρατόπεδο πρέπει να καταδικάζει ανοικτά την εισβολή των Άγγλων κατακτητών στην Ελλάδα το 1944, πρέπει να απαγορεύσει την προτομή του αμερικανού στρατηγού Bαν Φλιτ, πρέπει να καταδικάζει ανοικτά την συμμετοχή στους δυτικούς διεθνείς οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι στιγμής το αντιμνημονιακό στρατόπεδο δεν έχει φθάσει στο σημείο να ζητά αποχώρηση της Ελλάδος από το ΔΝΤ, παρά τα εγκλήματα που διαπράττει εις βάρος μας το συγκεκριμένο ίδρυμα. Ούτε έχει ζητηθεί αποχώρηση από τον αμερικανοκρατούμενο ΠΟΕμπορίου.

Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει μία ημερίδα με θέμα για ποιό λόγο το αντιμνημονιακό στρατόπεδο στο δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου δεν προέβαλε γεωπολιτικά ζητήματα και ζητήματα συλλογικής ταυτότητος.

Όλοι θυμόμαστε ότι οι εχθροί μας δήλωναν συνέχεια, «Μένουμε Ευρώπη», ένα καθαρώς γεωπολιτικό σύνθημα. Μιλούσαν συνέχεια για την «ευρωπαϊκή πορεία της Χώρας», ένα καθαρώς ταυτοτικό σύνθημα, εννοώντας ότι πάνω απ’ όλα είναι ευρωπαίοι, και όχι Έλληνες. 

Γιατί το αντιμνημονιακό στρατόπεδο δεν παρουσιάστηκε με γεωπολιτικά συνθήματα όπως, «Έξω από την Ευρώπη», και ταυτοτικά συνθήματα όπως, «Είμαστε Έλληνες, όχι ευρωπαίοι»; Επειδή οι αντιμνημονιακοί ηγετίσκοι είναι πάνω απ’ όλα οικονομιστές. Ανάγουν τα πάντα στο στομάχι και στην τσέπη. Και φυσικά ο Λαός τους απαξιώνει εκλογικώς και καλώς πράττει.

Πώς να αντλήσει ενέργεια η ΕθνικοΑπελευθερωτική Επανάσταση όταν αφήνουμε το μνημονιακό στρατόπεδο να μονοπωλεί την ερμηνεία της ιστορίας, την γεωπολιτική θέση της Ελλάδος, και να καθορίζει μονομερώς τον αξιακό κώδικα που επικρατεί στην Ελληνική κοινωνία;

Η δυσαρέσκεια που προκαλούν οι μειώσεις των μισθών και οι αυξήσεις των φόρων, δεν αρκεί για να αντλήσουμε την απαραίτηση συγκρουσιακή ενέργεια ώστε να ωθήσουμε τους Έλληνες σε παλλαϊκή εξέγερση. Επτά χρόνια μνημονίων απέδειξαν ότι δεν αρκεί η οικονομική κατοχή για να εξεγερθεί ο Ελληνικός Λαός.

Πρέπει να τον διδάξουμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε σύμμαχοι με αυτούς που υποστηρίζουν τους μνημονιακούς εσωτερικούς εχθρούς μας. Πρέπει να τον διδάξουμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε σύμμαχοι με καθεστώτα και διεθνείς οργανισμούς(ΔΝΤ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΠΟΕ, κλπ) οι οποίοι υποστηρίζουν τους τζιχαντιστές στην Μέση Ανατολή.

Η Ελλάδα δεν πρέπει να λησμονήσει ποτέ και δεν πρέπει να συγχωρήσει ποτέ το έγκλημα του δυτικού συνασπισμού εις βάρος της Συρίας, του Ιράκ, και της Λιβύης.

Πρέπει να μεταφέρουμε τον πόλεμο με το μνημονιακό στρατόπεδο στο πεδίο των ηθικών αξιών, της διαχειρίσεως της ιστορικής μνήμης, και της συλλογικής ταυτότητος.

Πρέπει να ξεριζώσουμε τις δυτικές αντιλήψεις από τα σχολεία μας. Πρέπει να εξοβελίσουμε τις δυτικές αξίες από την κοινωνία μας. Πρέπει να απαγορεύσουμε την διάδοση της δυτικής παρασιτικής κουλτούρας, μολύνει ανεπανόρθωτα τον Λαό μας. Πρέπει να εξουδετερώσουμε την δυτική επιρροή στην Ελληνική πολιτική ζωή.