Η τυραννία της πλειοψηφίας οδηγεί στην δικτατορία της μετριοκρατίας, ήτις εκπίπτει στην δικτατορία των ηλιθίων

Τα δημοκρατικά επαναστατικά συντάγματα και οι αντίστοιχες διακηρύξεις ανεξαρτησίας ξεκινούν με την φράση, «όλοι οι άνθρωποι γεννώνται ίσοι με αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα», τα οποία λαμβάνουν είτε από την Φύση, είτε από τον Θεό.

Σκοπός της συγκεκριμένης διατυπώσεως είναι να αποφευχθεί η απόδοση δικαιωμάτων στους πολίτες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ήτοι να μην εξαρτώνται τα δικαιώματα των πολιτών από τις διαθέσεις των κυβερνήσεων.

Αλλά το πρώτο δομικό ελάττωμα των δημοκρατικών συνταγμάτων είναι ότι δεν ξεκαθαρίζουν αν η Φύση ή ο Θεός επιτάσσει αναπόφευκτες υποχρεώσεις, καθότι δεν υφίστανται δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις. 

Το δεύτερο δομικό ελάττωμα της δημοκρατικής συνταγματικής τάξεως είναι ότι αρνείται την φυσική διαφοροποίηση που αναπτύσσεται σε κάθε κοινωνία μεταξύ πολιτών. Οι άνθρωποι εκ γεννετής έχουν διαφορετικές ικανότητες, και καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής των θα συνεχίσουν να διαφοροποιούνται.

Η δημοκρατία εξισώνει τους πολίτες, παρέχουσα ίσα δικαιώματα σε άτομα με άνισες ευθύνες, άνισες υποχρεώσεις, και άνισες ικανότητες. 

Εξ αιτίας του δόγματος περί ισότητος, η δημοκρατία επιλέγει αξιωματούχους με κλήρο ή με ψήφο, και λαμβάνει αποφάσεις με αριθμητική πλειοψηφία.

Ενώ στο επάγγελμα των ιατρών οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται με πλειοψηφία, και οι διευθυντές κλινικών δεν επιλέγονται δια κλήρου, εν τούτοις στο πολιτικό επάγγελμα αναγνωρίζεται η ισότης, η κλήρωση, και η ψηφοφορία.

Στους ιατρούς, μηχανικούς, δικηγόρους, κλπ, αναγνωρίζεται ο καλός, ο μέσος, ο κακός επαγγελματίας. Αλλά στην δημοκρατία δεν υπάρχει καλός, μέσος, κακός πολίτης. Όλοι είναι ίσοι και άρα μπορούν να κατέχουν ισοτίμως πολιτικά αξιώματα. Η φυσική, επαγγελματική, και κοινωνική διαφοροποίηση, δεν αναγνωρίζεται.

Η δημοκρατία δεν θέτει κανέναν περιορισμό στην συμμετοχή των πολιτών στα δημόσια αξιώματα, παρά μόνον αν είσαι αντιδημοκράτης. Όλοι οι άχρηστοι, οι ανίκανοι, οι δωσίλογοι, οι ηλίθιοι, οι άπειροι, οι μειονεκτικοί, οι μισέλληνες, οι ανελλήνιστοι, αποκτούν δικαίωμα προσβάσεως στην εξουσία. Η δημοκρατία παρέχει την ευκολία στον κάθε ανίκανο και αμόρφωτο να ανέλθει πολιτικώς.

Το τρίτο δομικό ελάττωμα είναι η τυραννία της πλειοψηφίας. Επειδή το βασικό στοιχείο της δημοκρατικής διαδικασίας λήψεως αποφάσεων είναι η πλειοψηφία, η δημοκρατία δεν εστιάζει στο τί ψηφίζει η πλειοψηφία και τί συνέπειες θα έχει για τον Λαό. Εστιάζει στο ότι η απόφαση πρέπει να ληφθεί δια πλειοψηφίας.

Η ιστορική εμπειρία έχει αποδείξει ότι η δημοκρατική αντίληψη οδηγεί τους πολίτες και τις ομάδες ειδικών συμφερόντων στο να κατασκευάζουν τεχνητές, μεταβατικές, και προσωρινές πλειοψηφίες, με εκλογικές απάτες.

Ψηφοφορίες μετά τα μεσάνυχτα, με λίγους βουλευτές, σε θερινά τμήματα του κοινοβουλίου με επιλεγμένους βουλευτές από το κόμμα, υπό την απειλή της κομματικής πειθαρχίας, συχνή αλλαγή εκλογικών νόμων, απαγόρευση προβολής μη-δημοκρατικών απόψεων, εξαγορά ψήφων με υποσχέσεις για λεηλασία των δημοσίων ταμείων σε περίπτωση εκλογικής νίκης, αλλαγή της εθνολογικής συνθέσεως του Λαού υπέρ αλλοφύλων προς άγραν ψήφων, καλπονοθευτικό σύστημα, υπερεθνική «πλειοψηφία» μεταξύ κρατών στην ΕΕ ενάντια στα εθνικά συμφέροντα της Χώρας, πλήρης ανευθυνότης των ψηφοφόρων για πράξεις, ψήφους, παραλείψεις, αποφάσεις, είναι ωρισμένα από τα πολιτικά εγκλήματα που απαρτίζουν το δημοκρατικό εκλογικό ρεπερτόριο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι υποστηρικτές της δημοκρατίας απαιτούν πολιτικά δικαιώματα ή τιμωρία ενόχων για πολιτικά αδικήματα, αλλά αποδέχονται ανερυθριάστως την μυστική ψηφοφορία. Η μυστική ψηφοφορία στην κάλπη αναπαράγει την ανευθυνότητα των ψηφοφόρων. Εξασφαλίζει ότι ουδέποτε θα τους ζητηθούν ποινικές ευθύνες για το τί και ποιόν ψήφισαν.

Η τυραννία της πλειοψηφίας οδηγεί στην δικτατορία της μετριοκρατίας. Το δημοκρατικό πολίτευμα δεν θέλει και δεν μπορεί να ξεχωρίσει το καλύτερο από το μέτριο ή το χειρότερο, ούτε το καλό από το κακό, ούτε το συμφέρον από την ζημία. Αρκεί οι αποφάσεις να λαμβάνωνται πλειοψηφικώς. Αρκεί οι άρχοντες να εκλέγωνται δημοκρατικώς.

Η δημοκρατία εγγενώς προάγει την μετριοκρατία, ήτις θέτει σε κίνηση μία καθοδική σπείρα υποβαθμίσεως των μέσων ικανοτήτων που διαθέτει ο Λαός. Η διαρκής υποβάθμιση των κριτηρίων αξιολογήσεως, και η εξίσωση προς τα κάτω των πολιτών, ενεργοποιεί τάσεις αντελίξεως της δημοκρατικής κοινωνίας, ήτις εκπίπτει στην δικτατορία των ηλιθίων.