Η δημοκρατία δια της καθολικής, άμεσης, ίσης, και μυστικής ψηφοφορίας θεμελιώνει το ακαταλόγιστο

"κλήρωση είναι η ειδοποιός διαφορά της δημοκρατίας ενώ οι εκλογές η ειδοποιός διαφορά της ολιγαρχίας" - Αριστοτέλης

Ανέκυψε μία ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση σχετικώς με το απόσπασμα από τα Πολιτικά του Αριστοτέλους όπου κάποιοι δημοκράτες το αναφέρουν για να ισχυριστούν ότι η ψήφος είναι ολιγαρχικός θεσμός, ενώ η κλήρωση δημοκρατικός. Άρα δεν πρέπει να αποκαλούμε δημοκρατικό το σημερινό πολίτευμα.

Εις ό,τι αφορά το συγκεριμένο απόσπασμα από τα Πολιτικά του Αριστοτέλους βιβλίο 4ο, 1295b 7, έχει αποσπαστεί από το ιστορικό του πλαίσιο προκειμένου να ταυτιστεί η σημερινή δημοκρατία με την ολιγαρχία της αρχαίας εποχής.

Η αιρετότητα των ολιγαρχικών αρχόντων στην Αρχαία Ελλάδα σε καμμία περίπτωση δεν προσομοίαζε την σημερινή αιρετότητα δια της καθολικής ψήφου. Αιρετότητα αρχόντων υπήρχε και στην πόλη-κράτος της Βενετίας με τους Δόγηδες, αλλά μεταξύ κλειστού κύκλου επιφανών πολιτών.

Η καθολική, άμεση, ίση, και μυστική ψήφος, χωρίς περιουσιακά κριτήρια, είναι de facto δημοκρατική αντίληψη.

Καθολική ψήφος, άρα χωρίς ολιγαρχικούς αποκλεισμούς, και περιουσιακά κριτήρια όπως στην Αρχαία Ελλάδα.

Άμεση ψήφος, άρα οι άρχοντες δεν εκλέγονται εμμέσως από εκλέκτορες όπως στις ΗΠΑ.

Ίση ψήφος, μία ψήφος για κάθε άτομο, άρα δεν είναι ολιγαρχικός θεσμός όπως επί Τσάρου όπου οι ευγενείς κατείχαν μεγαλύτερο αριθμών ψήφων καίτοι λιγότεροι σε αριθμούς σε σχέση με τους αγρότες διότι η ψήφος ενός ευγενούς είχε μεγαλύτερη εκλογική βαρύτητα από την ψήφο ενός αγρότου. Στην σύγχρονη δημοκρατική Ελλάδα, μία ψήφο έχει ο πτωχός, μία ψήφο και ο πλουσιότερος Έλλην.

Μυστική ψήφος, η αποθέωση της ανευθυνότητος. Οι ψηφοφόροι απαιτούν εξουσία χωρίς ευθύνες, χωρίς ικανότητες, και χωρίς κριτήρια επιλογής. Επιζητούν το ακαταλόγιστο.

Συνεπώς η ψηφοφορία σήμερα είναι δημοκρατικός θεσμός. Η παράθεση αποσπασμάτων εκτός ιστορικού πλαισίου αποδεικνύει διαστρέβλωση των θεσμών της ολιγαρχίας.

Ο Αριστοτέλης στο 4ο βιβλίο των Πολιτικών του, γράφει ότι για να χαρακτηριστεί ένα πολίτευμα δημοκρατικό ή ολιγαρχικό, εξετάζουμε και άλλους παράγοντες, όπως τον χαρακτήρα και τα ήθη του πολιτεύματος. Όχι μόνον τον τρόπο εκλογής των αρχόντων. (ίδε απόσπασμα 1292b 15).

Η δεύτερη σιωπηρή παραδοχή, εφ' όσον γίνεται αναφορά στον Αριστοτέλη, είναι η αντιδιαστολή δημοκρατίας και ολιγαρχίας, αποσιωπώντας το γεγονός ότι ο Αριστοτέλης στο συγκεκριμένο έργο, στο 4ο βιβλίο, στο 2ο κεφάλαιο, στο απόσπασμα 30, αναφέρει ξεκάθαρα ότι η δημοκρατία, η ολιγαρχία, και η τυραννία είναι παρεκβάσεις της ορθής πολιτείας, της αριστοκρατίας, και της μοναρχίας, αντιστοίχως.

Για τον Αριστοτέλη η δημοκρατία είναι παρέκκλιση από το ορθό πολίτευμα.