Πώς και γιατί διχάζει ο χριστιανισμός την Ελλάδα

Επιτέλους μετά από πολλές δεκαετίες κοινωνικών αγώνων επανέρχεται στην επιφάνεια το ζήτημα Ελληνισμού-χριστιανισμού αλλά αυτή την φορά με πολιτική χροιά, λόγω ότι εμφανίζονται πολιτικοί σχηματισμοί όπως η ΙΕΡ.ΑΚ.Σ. με αμιγώς Ελληνική ιδεολογία.

Η πρώτη αντίδραση κάποιων χριστιανών είναι τα γνωστά σοφίσματα: «Μην διχαστούμε τώρα, ενότητα, η Πατρίδα προηγείται, έχουμε τόσους εχθρούς να αντιμετωπίσουμε, θα τα βρούμε αργότερα».

Αυτή η δέσμη σοφισμάτων εμφανίζεται συχνώς προκειμένου να αποφύγουν τα θεμελιώδη ερωτήματα: Ποιοί είμαστε; Ποιός είναι ο σκοπός μας;

Το ζήτημα περί του δήθεν διχασμού είναι αστείο και έχει απαντηθεί πολλάκις από τα γραπτά μου. Δεν υπήρξε ποτέ δίλημμα διχασμού Ελλήνων και χριστιανών διότι απλούστατα οι όροι Έλλην και χριστιανός είναι αμοιβαίως αποκλειόμενοι.

Υπάρχει ζήτημα διαχωρισμού Ελληνισμού και χριστιανισμού, διότι ο χριστιανισμός προσπαθεί να υποτάξει τον Ελληνισμό στον ιουδαϊσμό. Επομένως είναι αστείο να ισχυρίζεται κάποιος ότι κινδυνεύουμε ως χώρα αν διχαστούμε από τους εβραίους, ή αν διαχωριστούμε από τον ιουδαϊκό τρόπο σκέψεως.

Αντιθέτως ο πλήρης διαχωρισμός και το οριστικό διαζύγιο μεταξύ Ελληνισμού και χριστιανισμού θα ενώσει το Έθνος μας με τις Πατρώες Παραδόσεις. Θα το ενισχύσει βιολογικώς και πολιτισμικώς.

Το Ελληνικό Έθνος για να επιβιώσει πρέπει να στηρίζεται στην Ελληνική Θρησκεία και στην Ελληνική Φυλή.

Όποιος υποστηρίζει την Ελληνική Φυλή αλλά υποτάσσεται στον χριστιανισμό, και όποιος στηρίζει την Ελληνική Θρησκεία αλλά υποτάσσεται στον αντιφυλετισμό, καταστρέφει τα θεμέλια του Έθνους.

Δεν μπορούμε να αποκαλούμεθα Έλληνες, χωρίς να ενστερνιστούμε την Ελληνική Θρησκεία και να αναπαράγουμε την Ελληνική Φυλή. Αυτά τα δύο στοιχεία είναι αλληλένδετα.

Φυσικά μέσα στην ιδεολογική παραζάλη της εποχής μας, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν κάποιοι Έλληνες εθνικιστές/φυλετιστές που υποστηρίζουν τον χριστιανισμό, και κάποιοι Έλληνες στο θρήσκευμα που υποστηρίζουν την φυλετική επιμειξία.

Πρόκειται για παρακμιακά φαινόμενα.

Η βασική γραμμή της ΙΕΡΑΚΣ σε αυτό το θεμελιώδες ζήτημα για τον Ελληνισμό, στηρίζεται στην ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ συνοχή μεταξύ πνεύματος και ύλης, μεταξύ πνεύματος και αίματος.

Για εμάς όποιος διαχωρίζει το αίμα από το πνεύμα παραβιάζει κατάφωρα την αρχή του Ησιόδου* (όμαιμον, ομόθρησκον, ομότροπον, ομόγλωσσον).

Θα παραθέσω τις απόψεις δύο σημαντικών διανοουμένων, οι οποίοι προέρχονται από εκ διαμέτρου αντίθετους ιδεολογικούς χώρους. Δεν ισχυρίζομαι ότι συμφωνούν με τις δικές μου απόψεις. Απαντούν όμως με τον δικό τους τρόπο στο ερώτημα περί διχασμού:

........................

Στέφανος Γκέκας, εθνικοσοσιαλιστής, επικεφαλής του ΑΡΜΑΤΟΣ: 

Ὁ διαχωρισμὸς Αἵματος καὶ Πνεύματος κατεβαράθρωσεν ἀμφότερα, ἀπεγύμνωσε τὰ σώματα ἀπὸ τὴν ψυχή, ἀπὸ τὴν φυσικήν των κίνησιν ὅπως οἱ ὡραῖοι καὶ οὐσιώδεις ἄριοι χοροί μας προτύπως τὴν ἐξέφραζαν διὰ σωμάτων ἐμψύχων καὶ εὐβούλων – ἐκ τῶν ὁποίων σωμάτων ἐν τῷ μεταξύ εἰσβολαὶ ἀλλότριοι καὶ ἀνηκούστως βάρβαροι ἐξέβαλον ψυχήν τε καὶ ἁρμονίαν, διὰ ῥυθμῶν δηλητηριωδῶς ἀποσυντονιστικῶν καὶ κατακερματιστικῶν τῆς οἰκείας των φυσικῆς ἁρμονίας,
ἰδιοσυχνότητος καὶ ἰδιοσυστασίας.

Ὁ Ἄριος ποὺ υἱοθετεῖ καὶ ὑποτάσσεται εἰς ῥυθμούς νεγροειδεῖς ἢ Μεσανατολικούς ἢ τουρανογενεῖς ἔχει τραγικῶς ἀπωλέσει τὸν ἄριον χαρακτῆρά του, ὄχι μόνον πνευματικῶς καὶ ψυχικῶς ἀλλὰ καὶ φυσικῶς!

Βλάσης Ρασσιάς, δημοκράτης, επικεφαλής του ΥΣΕΕ:     

Το «ενιαίον» του Κόσμου που διετύπωσε ο πρώτος Υλοζωϊσμός των Ιώνων φιλοσόφων, ο οποίοι εταύτισαν την Ψυχή με την Φύση («ΘΑΛΗΣ ΑΠΕΦΗΝΑΤΟ ΠΡΩΤΟΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΦΥΣΙΝ ΑΕΙΚΙΝΗΤΟΝ ΟΥΣΑΝ Ή ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΝ») εδέχθη αργότερα μία πρώτη επίθεση από τους Ελεάτες και, εν συνεχεία, την πολεμική των Πυθαγορείων και Πλατωνικών, οι οποίοι, προσπαθώντας να δώσουν κάποια ικανοποιητική απάντηση στο εμπειρικώς απρόσιτο θέμα του μετασχηματισμού της Ουσίας, εχώρισαν τον ενιαίο Κόσμο σε «πραγματικό» και «φαινομενικό», προκαλώντας έτσι τη διάσπαση της εννοίας της υλοζωϊστικής Ουσίας σε Ύλη και Ενέργεια (ή, Σώμα και Ψυχή) και την παρουσίαση της σχέσεως του ειδικού με το γενικό ως σχέση του «φαινομενικού» με το «πραγματικό», και, εν συνεχεία, οδηγώντας προς το γνωστό δίπολο πνευματοκρατία – υλισμός.

......................

Ο χριστιανισμός διαχωρίζει το πνεύμα από το αίμα. Αντιθέτως, Ελληνική Θρησκεία και Ελληνική Φυλή έχουν δεσμούς πνεύματος και αίματος, πνεύματος και ύλης. 

Το πρόβλημα είναι να μην διχαστούμε από τους Θεούς μας. Να μην χάσουμε την Αρχαία μας Παράδοση και Ταυτότητα. Να μην λησμονήσουμε να τιμούμε τους Προγόνους τηρώντες τα ίδια ήθη και έθιμα που είχαν και αυτοί. 

Το να «διχαστούμε» από τον ιουδαιοχριστιανισμό, μόνον αξιοπρέπεια, κύρος, ελευθερία, και ισχύ θα μας προσφέρει.

Ο επιφανειακός πατριωτισμός και οι ανόητες κραυγές περί διχασμού δεν βοηθούν σε τίποτε τον Ιερό Αγώνα.

Επειδή κάποιοι χρησιμοποιούν διαρκώς το ίδιο σόφισμα περί ενότητος, χωρίς να το αναλύουν, φανταστείτε τον εξής τρόπο εθνικής ενότητος: Θα θέσουμε εκτός νόμου την χριστιανική θρησκεία στην Ελλάδα, θα γκρεμίσουμε όλες τις χριστιανικές εκκλησίες, θα κατάσχουμε όλη την εκκλησιαστική περιουσία, οι χριστιανοί που τώρα μας καλούν σε ενότητα θα διαμαρτύρωνται εντόνως, και εγώ θα τους απαντώ με τον εξής μονότονο τρόπο: "Μην διχάζετε τον Λαό, τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους τούρκους και τους σιωνιστές".

Ας σταματήσουν το χριστιανικό τροπάριο, διότι καταντά κουραστικό.

*Ο Ησίοδος προηγείται του Ηροδότου. 

Η ταυτότης και η αρχή της συνεχείας του Γένους μας καταγράφεται στην Ησιόδειο Θεογονία και στα Έργα και Ημέραι.

Ιφικράτης Αμυράς