Η αναδιανομή πλούτου είναι το αντίδοτο της συσσωρεύσεως πλούτου

Η συσσώρευση πλούτου σε χέρια ολίγων ατόμων και οργανισμών, έχει δημιουργήσει τεράστιες κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, θρησκευτικές, και πολιτισμικές ανισότητες. Όπως σε κάθε εποχή, η θεραπεία του προβλήματος θα γίνει είτε με σταδιακή μεταρρύθμιση είτε με βίαιη επανάσταση.

Στην Ελλάδα η κατάσταση έχει ξεπεράσει το μεταρρυθμιστικό όριο. Οποιαδήποτε καθυστέρηση συνεπάγεται απώλεια εκατομμυρίων Ελλήνων.

Απαιτείται άμεση και επαναστατική αναδιανομή πλούτου στο εσωτερικό της Χώρας: α) από τους λαθροεποίκους στους Έλληνες, β) από την ιθύνουσα μεγαλοαστική τάξη στους πτωχούς Έλληνες, γ) από το ρωμέϊκο κράτος, την χριστιανική εκκλησία, και τις συστημικές τράπεζες στον Ελληνικό Λαό.

Το ρωμέϊκο κράτος μαζί με την εκκλησία και τις συστημικές τράπεζες, έχουν συγκεντρώσει πάνω από το 60% του κυκλοφορούντος χρήματος. Πρέπει το χρήμα να αναδιανεμηθεί στον Ελληνικό Λαό.

Συγχρόνως οι θέσεις εργασίας, οι θέσεις στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, οι θέσεις νοσηλείας στα νοσοκομεία, οι θέσεις στα σώματα ασφαλείας, οι θέσεις στα πανεπιστήμια, κ.α., να φυλάττωνται αποκλειστικώς για τους Έλληνες και να αφαιρεθούν από τους αλλοφύλους εισβολείς. Αυτή η αναδιανομή όπως και η προηγουμένη, δεν μπορεί παρά να είναι βίαιη.

Τέλος η συσσώρευση πλούτου από τους ολιγάρχες πρέπει να διακοπεί βιαίως και να επιβληθεί διάχυση και διασπορά του πλούτου, απαγορεύοντας κάθε ολιγοπώλιο και μονοπώλιο, είτε είναι ιδιωτικό, είτε ημι-κρατικό, είτε κρατικό.