Έχουμε ξαναπεί ότι κάποιοι εξομοιάζουν τον Ελληνισμό με το σουβλάκι. Άλλος απορρίπτει την θρησκευτική του συνιστώσα, άλλος απορρίπτει την βιολογική του συνιστώσα, άλλος απορρίπτει την νομισματική του συνιστώσα, άλλος απορρίπτει την εδαφική του συνιστώσα, άλλος απορρίπτει την γλωσσική του συνιστώσα. Διαμορφώνουν έναν Ελληνισμό όπως ταιριάζει στην ατομική τους προτίμηση.
Ένα κωμικοτραγικό φαινόμενο της σύγχρονης Ελλάδος είναι να βλέπουμε φυλετιστές χριστιανούς και αντιφυλετιστές εθνικούς.
Εκτός από την κριτική στους χριστιανούς, θα πρέπει λοιπόν να ασχοληθούμε και με τα του οίκου μας.
Επειδή αρκετοί Έλληνες στο θρήσκευμα προέρχονται από την Αριστερά και συγχρόνως αντιπαθούν τον ναζισμό, στο ζήτημα του εποικισμού της Πατρίδος μας, αναβλύζουν από την ψυχή τους αρρωστημένα «ανθρωπιστικά» συναισθήματα.
Αλλά κάνουν και ένα βήμα παραπέρα: αρνούνται την βιολογική κληρονομιά του Λαού μας. Θεωρούν ότι όσοι μιλούν υπέρ της φυλής, είναι εξ ορισμού νεοναζί, φασίστες κλπ.