Η εθνική ασφάλεια της Ελλάδος εδράζεται στην διάλυση της Ενωμένης Ευρώπης και τον κατακερματισμό των μεγάλων ευρωπαϊκών κρατών

Το Ισραήλ είναι η μόνη στρατιωτική δύναμη στην Μέση Ανατολή που υποστηρίζει την Κουρδική ανεξαρτησία, και έχει κάθε λόγο να το κάνει. Θέλει να τεμαχίσει τα μεγάλα κράτη της περιοχής στην οποία βρίσκεται: Ιράν, Ιράκ, Συρία, Τουρκία, τα οποία διάκεινται εχθρικώς απέναντί του. 

Και εμείς στην θέση του το ίδιο θα έπρεπε να κάνουμε. Το Ισραήλ για καλή του τύχη δεν διοικείται από αλλοπαρμένους εθνικιστές που να φωνάζουν, "Είμαστε όλοι σημιτικά φύλα, ζήτω η Ενωμένη Μέση Ανατολή, να υποστηρίξουμε τον Μεσανατολικό Πολιτισμό", κλπ.

Τέτοιου είδους ανοησίες έχουμε την δυστυχία να τις ακούμε μόνον στην Ελλάδα από μυαλοφυγόδικους εθνικιστές που κάθε λίγο και λιγάκι καλούν τον κόσμο να υπερασπιστεί την Ενωμένη Ευρώπη, τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, την ευρωπαϊκή ομοεθνία, αποδεικνύοντες ότι πάσχουν από εθνική αναισθησία. Δεν διαισθάνονται κανέναν κίνδυνο προερχόμενο από την Ευρώπη και τους λευκούς "αδελφούς".

Γι' αυτό κάθε λίγο και λιγάκι ανακαλύπτουν εβραϊκές συνωμοσίες, την στιγμή που θα έπρεπε να υποστηρίζουν κάθε κίνημα διασπάσεως της Ενωμένης Ευρώπης, από αναρχοκομμουνιστικό, μέχρι αναρχοκαπιταλιστικό. 

Φανταστείτε ότι ζούμε περίπου στο -230, όταν ήταν ήδη φανερό ότι η Ρώμη ως ιμπεριαλιστική δύναμη ετοιμαζόταν να επιβληθεί σε όλη την Μεσόγειο.

Φανταστείτε τότε να παρουσιαζόταν μία φωνή σαν την δική μου, και να έλεγε στους Αρχαίους Έλληνες: "Πρέπει να διαλύσουμε τους Ρωμαίους, να υποκινήσουμε εμφυλίους πολέμους στο έδαφός τους, να υποστηρίξουμε αποσχιστικά κινήματα στην επικράτειά τους, να συμμαχήσουμε με τους Καρχηδονίους, τους Σκύθες, και κάθε αφρικανική ή ασιατική εθνότητα εναντίον των Ρωμαίων, αλλιώς θα μας κατασπαράξουν οι ρωμαϊκές λεγεώνες".

Και αντί καταφατικής απαντήσεως, να εμφανιζόντουσαν κάποιοι "Ελληναράδες" και να έλεγαν στο πλήθος: "Μην ακούτε τον Αμυρά, είναι πράκτορας. Οι επαναστάσεις και τα αποσχιστικά κινήματα υποκινούνται από τους Εβραίους. Οι σιωνιστές κρύβονται πίσω από τέτοιες προτάσεις. Μα θα διαλύσουμε την Ευρώπη μας; Θα συμμαχήσουμε με Αφρικανούς εις βάρος των Ρωμαίων; Και τί θα απογίνει ο ελληνο-ρωμαϊκός πολιτισμός;"

Μετά από χίλια έτη σφαγών, γενοκτονιών, ολοκαυτωμάτων που υπέστη ο Ελληνισμός, και από την Δυτική και από την Ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία, οι ανιστόρητοι και αδιόρθωτοι "Ελληναράδες", συνεχίζουν το εθνοκτόνο έργο τους.

Επιμένουν ότι οι "κακοί σιωνιστές" υποκινούν τις αποσχιστικές τάσεις. Δεν έμαθαν τίποτε από την χιλιετή γενοκτονία που υπέστημεν από τους λευκούς ρωμαίους "αδελφούς".

Αν ως Χώρα ζούσαμε στην Μέση Ανατολή και ήμασταν στην γεωπολιτική θέση των Εβραίων, οι σημερινοί ελληνόφωνοι ευρωπαϊστές είναι ικανοί να υποστήριζαν την ακεραιότητα του Ιράν, του Ιράκ, της Συρίας, και της Τουρκίας, προκειμένου να μην κατηγορηθούν όπως οι σιωνιστές για υποκίνηση επαναστάσεων. 

Δεν υπάρχει καμμία συνωμοσία πίσω από την διάσπαση του Ιράκ. Πρόκειται για μόνιμη και φανερή τακτική που χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες όταν ένα κράτος απειλεί ένα άλλο κράτος. Είτε το ένα ή το άλλο κράτος θα εξαπολύσει έναν προληπτικό πόλεμο, ή θα προσπαθήσει να υποκινήσει έναν εμφύλιο πόλεμο, ή θα ενισχύσει αποσχιστικά κινήματα στην επικράτεια του αντιπάλου, προκειμένου να απομειώσει την ισχύ του εχθρού.

Δηλαδή ό,τι ακριβώς θα έπρεπε να κάνουμε εδώ και δεκαετίες με όποιον ισχυρό αντίπαλο αντιμετωπίζουμε είτε στην Δύση, είτε στον Βορρά, είτε στην Ανατολή, είτε στον Νότο. 

Σήμερα, εκτός από την νεο-οθωμανική Τουρκία στην Ανατολή, στον Βορρά αντιμετωπίζουμε την γαλλο-γερμανική αυτοκρατορία, και στην Δύση την ενωμένη Ιταλία.

Επίσης στα Βαλκάνια αντιμετωπίζουμε τρεις πιθανούς κινδύνους, την ανάδυση μίας Μεγάλης Σερβίας, την ανάδυση μίας Μεγάλης Βουλγαρίας, και την ανάδυση μίας Μεγάλης Αλβανίας.

Σαν να μην έφθαναν αυτοί οι κίνδυνοι, οι κεντρο-ανατολικές χώρες της Ευρώπης προχωρούν το γεωπολιτικό τους σχέδιο Intermarium, με την ανοικτή υποστήριξη των ΗΠΑ ως ανάχωμα στην Ρωσσία και την Γερμανία.

Και εμείς, αντί να καταστρώνουμε διασπαστικά σχέδια των ευρωπαϊκών αντιπάλων μας, ακούμε συνεχώς ανοησίες ελληνόφωνων ευρωπαϊστών, είτε εθνικιστών, είτε σοσιαλοφιλεύθερων, είτε κομμουνιστών, που ανησυχούν για την τύχη της Ευρώπης.

Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ ενός κράτους που έχει σκοπό να επιβιώσει και ενός κράτους που βαδίζει προς τον θάνατο. Το Ισραήλ με την στάση του στο Κουρδικό δείχνει ότι θέλει να επιβιώσει, κατακερματίζον τους αντιπάλους του. Το ρωμέικο ψευδοκράτος δείχνει ότι θέλει να αφανιστεί. Κανένα πρόβλημα, συμφωνούμε μαζί του. Αρκεί να μην πάρει στον τάφο του το Ελληνικό Έθνος.

Ιφικράτης Αμυράς