Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του μεταπολεμικού δυτικού κόσμου είναι ότι αποδίδει στους Ναζί ό,τι δεν του αρέσει, ή ό,τι δεν τον συμφέρει, αδιαφορώντας αν η άρνησή του έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με την αλήθεια, με την αντικειμενική ιστορία, και με το καλό της ανθρωπότητος.
Οι δυτικοί νικητές του πολέμου κατηγορώντας τους Ναζί για το ζήτημα της ευγονικής έφτασαν σε σημείο να ποινικοποιήσουν την φυλετική υγιεινή και να εξοβελίσουν την βιολογική ανθρωπολογία από την Παιδεία και από τον πολιτικό διάλογο.
Αν κάποιος ανιστόρητος ακούσει σήμερα την φράση "φυλετική υγιεινή"(racial hygiene), θα νομίζει ότι το ναζιστικό καθεστώς ανεκάλυψε και εφήρμοσε την φυλετική υγιεινή με κακούς σκοπούς.
Λιγώτερα από πέντε λεπτά ερεύνης στο διαδίκτυο, αποδεικνύουν ότι ο Γερμανός ευγενιστής Alfred Ploetz εισήγαγε τον όρο Rassenhygiene στο έργο του "Racial hygiene basics" (Grundlinien einer Rassenhygiene) το 1895.
Η Γερμανική εταιρεία φυλετικής υγιεινής(Deutsche Gesellschaft für Rassenhygiene) ιδρύθηκε το 1905, όταν ακόμη δεν υπήρχε το NSDAP και ο Χίτλερ ήταν μόλις 16 ετών.
Το βασικό πανεπιστημιακό εγχειρίδιο για την φυλετική υγιεινή πρωτοεκδόθηκε το 1921, επί Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, ουδεμία σχέση με τον Χίτλερ. (Principles of Human Heredity and Race Hygiene, by Eugen Fischer, Erwin Baur, and Fritz Lenz).
Η φυλετική υγιεινή θα έπρεπε να διδάσκεται σε όλες τις βαθμίδες της ανυπάρκτου Ελληνικής παιδείας, και φυσικά θα έπρεπε να αποτελεί βασικό στοιχείο εκπαιδεύσεως των πολιτικών ηγετών της Ελλάδος.
Η βιολογική ανθρωπολογία δεν είναι ναζιστική επιστήμη, ούτε ανήκει στους Ναζί. Ζητήματα φυλετικής υγιεινής μελετούσαν και οι δημοκράτες της Βαϊμάρης.
The standard textbook on racial hygiene by Erwin Baur, Eugen Fischer, and Fritz Lenz as viewed by the psychiatric and neurological communities from 1921 to 1940.
No comments:
Post a Comment