Η εφαρμογή της δημογραφικής μηχανικής στην Δυτική Θράκη θα αλλάξει άρδην την εις βάρος μας κατάσταση

Τί μας συμφέρει περισσότερο εις ό,τι αφορά την μειονότητα στην Θράκη, να είναι τουρκική ή μουσουλμανική; Τίποτε από τα δύο.

Επί δεκαετίες το ρωμέϊκο ψευδοκράτος αντιμετωπίζει το ζήτημα της μειονότητος στην Θράκη με το κουτοπόνηρο σόφισμα, «είναι μουσουλμανική και όχι τουρκική μειονότητα», νομίζοντας ότι έτσι θα αναχαιτίσει την Τουρκική διείσδυση στην Θράκη, και ότι θα πείσει την διεθνή κοινότητα ότι δεν καταπιέζονται πολίτες τουρκικής καταγωγής. 

Στην διαχρονική πορεία αυτής της ανθελληνικής πολιτικής το ψευδοκράτος των Αθηνών επέτρεψε τον εκτουρκισμό αρκετών μουσουλμάνων Ελληνικής καταγωγής, φθάνοντας στο σημείο να εισάγει την τουρκική γλώσσα στα σχολεία της περιοχής.

Το κύριο πρόβλημα που καλούμαστε να αναλύσουμε στο άρθρο μας είναι το κατά πόσον ενισχύει ή αποδυναμώνει την εθνική ασφάλεια της Ελλάδος η οχύρωση πίσω από το σύνθημα, «είναι μουσουλμάνοι και όχι Τούρκοι». 

Για να κάνουμε σωστή ανάλυση του προβλήματος, θα πρέπει να εξετάσουμε πώς βλέπει το ζήτημα η νεο-Οθωμανική ηγεσία, και τί έχει γίνει στο πρόσφατο παρελθόν σε άλλες χώρες όπου υπήρχαν μουσουλμανικές μειονότητες.

Για τον Ερντογάν είτε η μειονότητα είναι τουρκική, είτε μουσουλμανική, είναι αδιάφορο διότι θέτει ζήτημα καταλήψεως όλης της Δυτικής Θράκης. Για τον Ερντογάν το ζήτημα δεν είναι πιά θρησκευτικό ή εθνικό, είναι εδαφικό. 

Η νεο-Οθωμανική ηγεσία δεν έχει κανένα πρόβλημα να αποδεχθεί ότι η μειονότητα είναι θρησκευτική και όχι εθνική. Δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να δεχθεί ότι η όλη μειονότητα είναι μεν Ελληνικής καταγωγής, αλλά μουσουλμανική. 

Η τακτική του είναι απλή: «Αφού είναι μουσουλμανική η μειονότητα όπως παραδέχεστε και εσείς οι Έλληνες, εγώ ο Ερντογάν ως νεο-Οθωμανός σουλτάνος, την θέτω υπό την προστασία του νέου Οθωμανικού χαλιφάτου. Πάρτε δάνεια εσείς οι μουσουλμάνοι της Θράκης, ελάτε να σπουδάσετε στα τουρκικά πανεπιστήμια με υποτροφίες, κάντε γάμους  με μουσουλμάνες τουρκάλες, και εγώ θα σας υπερασπιστώ από την καταπίεση των Ελλήνων. Τίθεμαι εγγυητής των θρησκευτικών σας δικαιωμάτων». 

Οπότε δεν έχει νόημα το αν είναι τουρκική ή μουσουλμανική η μειονότητα. Αντιθέτως ο προσδιορισμός της μειονότητος ως μουσουλμανικής εγκυμονεί τεραστίους κινδύνους διότι πολλαπλασιάζει τους πιθανούς ξένους προστάτες της θρησκευτικής μεινότητος, όπως θα δούμε παρακάτω. 

Η Ελληνική απάντηση στο ζήτημα της μειονότητος στην Θράκη πρέπει να είναι η διάλυσή της, είτε με αποϊσλαμοποίηση και επανελλήνιση, είτε με απέλαση των τουρκογενών, είτε με εσωτερική μετεγκατάσταση και διασπορά των μουσουλμάνων σε άλλες περιοχές της Ελλάδος και ταυτόχρονη εγκατάσταση νέου Ελληνικού πληθυσμού στην παραμεθόριο ώστε να αλλάξει τελείως η δημογραφική σύνθεση της περιοχής. 

Πρέπει να κατανοήσουμε την έννοια της δομικής ασφαλείας. Χρειάζονται προληπτικά μέτρα ασφαλείας που να εξασφαλίζουν μόνιμα αποτελέσματα, και όχι προσωρινή ανακούφιση.   

Επιπλέον δεν έχει σημασία μόνον το τί θεωρεί πρέπον ο Τούρκος ηγέτης για την μειονότητα. Σημασία έχει ότι όπως και στην Συρία, μπορεί να επέμβουν δυναμικώς η Σαουδική Αραβία, ή το Κατάρ, ή τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αν θεωρήσουν ότι καταπιέζεται η μουσουλμανική μειονότητα. 

Διότι όταν ως κράτος, λες ότι είναι μουσουλμανική η μειονότητα, δεν λύνεις το πρόβλημα που έχεις με το Τουρκικό κράτος. Αντιθέτως, διευρύνεις ακόμη περισσότερο τους πιθανούς εξωτερικούς δρώντες που θα ήθελαν να επέμβουν στα εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδος. 

Οι Βόσνιοι μουσουλμάνοι δεν είναι αραβικής καταγωγής, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους Σαουδάραβες και αλλα ισλαμικά κράτη να τους υποστηρίξουν ενόπλως στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας στην δεκαετία του 1990. Τα ισλαμικά κράτη είπαν, «υποστηρίζουμε τους μουσουλμάνους αδελφούς, ασχέτως εθνικής καταγωγής». Αυτό έγινε και στην Συρία με την έξωθεν υποστήριξη των σουνιτών. 

Οπότε η κουτοπόνηρη τακτική του, «δεν είναι τουρκική αλλά μουσουλμανική μειονότητα», αντί να περιορίζει, διευρύνει και διεθνοποιεί το πρόβλημα που έχουμε στην Δυτική Θράκη. 

Η βασική, λανθασμένη, σιωπηρή παραδοχή που κάνουν όσοι χρησιμοποιούν αυτό το σόφισμα είναι ότι, «κινδυνεύουμε μόνον από την Τουρκία στην Δυτική Θράκη, οπότε να μην λέμε ότι είναι τουρκική μειονότητα». 

Ενώ αν έχουμε μία μεγάλη μουσουλμανική μειονότητα στην υπόλοιπη Ελλάδα, μη-τουρκικής καταγωγής, οι ανόητοι πιστεύουν ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα παρεμβάσεως στα εσωτερικά της Χώρας από άλλες μουσουλμανικές χώρες. 

Η Συρία, η Βοσνία, η Ρωσσία, και η Υεμένη είναι τέσσερα χαρακτηριστικά παραδείγματα όπου οι τζιχαντιστές και τα σουνιτικά κράτη παρεμβαίνουν, ασχέτως εθνικής καταγωγής, υπέρ των σουνιτικών μειονοτήτων.

Μετά την ίδρυση μουσουλμανικού «ΝΑΤΟ» το να λές ότι η μειονότητα στην Δυτική Θράκη είναι μουσουλμανική, είναι άκρως επικίνδυνο. 

Αν κάποιος μας έβαζε το όπλο στον κρόταφο και μας έλεγε ότι έχουμε μόνον δύο επιλογές, τουρκική ή μουσουλμανική κοινότητα, τότε και μόνον τότε, θα ήταν καλύτερα να θεωρείται εθνική παρά θρησκευτική μειονότητα, προκειμένου να περιοριστεί το εύρος των πιθανών παρεμβάσεων στην Θράκη από σουνιτικά κράτη. Αλλά όπως γράψαμε πιο πάνω υπάρχουν ένα σωρό επιλογές, από την επανελλήνιση και την αποϊσλαμοποίηση, μέχρι την απέλαση και την αναγκαστική μετεγκατάσταση σε άλλες περιοχές της Ελλάδος. 

Όποιος εμμένει στο να αποκαλεί την μειονότητα μουσουλμανική, θεωρεί αφελώς ότι οι βαχαμπιστές και οι σαλαφιστές δεν μπορούν να επέμβουν υπέρ των εξισλαμισμένων Πομάκων. Ακόμη και αν δεν το θέλουν οι εξισλαμισμένοι Πομάκοι, υπάρχουν ένα σωρό τρόποι να δημιουργήσουν τετελεσμένα οι τζιχαντιστές. Δια της δημιουργίας τζαμιών και πολιτιστικών κέντρων, δια της διεισδύσεως στην τοπική κοινότητα με βαχαμπιστές κληρικούς, δια της εξαγοράς συνειδήσεων, δια της δανειοδοτήσεως. Υπάρχουν ένα σωρό τρόποι να περιέλθει μία ισλαμική κοινότητα στην Θράκη υπό τον έλεγχο των θεοκρατικών σουνιτικών κρατών.  

Για εμάς δεν τίθεται ζήτημα ούτε τουρκικής ούτε μουσουλμανικής μειονότητος. Η υψηλή στρατηγική της Ελλάδος για το λεγόμενο μειονοτικό ζήτημα στην Θράκη είναι η αποτουρκοποίηση, η αποϊσλαμοποίηση, και η απο-οθωμανοποίηση πληθυσμών και εδαφών εντός και εκτός Ελλάδος, μαζί με τεχνικές δημογραφικής μηχανικής εναντίον εχθρικών πληθυσμών. 

Τονίζουμε ότι η Υψηλή μας Στρατηγική πρέπει να στοχεύει κυρίως εκτός Ελλάδος. Δεν αρκεί η αποϊσλαμοποίηση και αποτουρκοποίηση στο εσωτερικό της Χώρας. Πρέπει να επεκταθεί σε όλα τα σημεία του ορίζοντος, εκτός Ελληνικών συνόρων, στο έδαφος του εχθρού, μέσα στην κατεχόμενη Ιωνία. 

Στην Αθήνα οι μουσουλμανικές κοινότητες δεν είναι τουρκικές. Είναι αραβικές, αφγανικές, πακιστανικές, κλπ. Άρα τί θα απαντήσουμε σε περίπτωση παρεμβάσεως της Σαουδικής Αραβίας στα εσωτερικά της Ελλάδος; Ότι δεν υπάρχουν αραβικές μειονότητες στην Ελλάδα; Υπάρχουν(λόγω λαθρομεταναστεύσεως). Άρα το κουτοπόνηρο σόφισμα αρκετών ελληνόφωνων πολιτικών, ότι η μειονότητα είναι θρησκευτική και όχι εθνική, δεν σώζει την κατάσταση στην υπόλοιπη Χώρα. Αυτή την στιγμή στην Ελλάδα ζουν (παρανόμως) αραβικές μουσουλμανικές κοινότητες. 

Αν εμφανιστεί ένας βαχαμπιστής μονάρχης στην Δυτική Θράκη, τί θα του απαντήσουμε; ότι δεν είναι αραβική η μειονότητα, είναι μουσουλμανική, άρα δεν δικαιούται να παρέμβει στην περιοχή; Όπως παρεμβαίνουν παντού σε όλο τον κόσμο, οι διεθνείς ισλαμικές οργανώσεις και οι διεθνείς ισλαμικοί οργανισμοί, έτσι θα μπορούν να παρέμβουν και στην Δυτική Θράκη. Είναι αδιάφορο ζήτημα για τους βαχαμπιστές η εθνικότητα των μουσουλμανικών μειονοτήτων. Θρησκευτικό πόλεμο διεξάγουν, δεν κάνουν στατιστική απογραφή πληθυσμών.

Την νεο-Οθωμανική Τουρκία την συμφέρει ο όρος μουσουλμανική μειονότητα διότι διευρύνει τον παρεμβατικό της ρόλο και σε μη-τουρκικούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς, καθώς αποκτά δικαίωμα παρεμβάσεως και σε μουσουλμάνους Ελληνικής, ή τσιγγάνικης καταγωγής. 

Για την Τουρκική ηγεσία από τα χρόνια της Συνθήκης της Λωζάνης ο μουσουλμάνος είναι εξ  ορισμού Τούρκος. Οι μη-τουρκικοί μουσουλμανικοί πληθυσμοί της Τουρκίας δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν μειονοτικά δικαιώματα βάσει της συνθήκης της Λωζάνης.

Συνεπώς ακόμη και στην περίπτωση που αποδεχτεί πλήρως η νεο-Οθωμανική Τουρκία ότι δεν είναι τουρκική αλλά μουσουλμανική η μειονότητα, δεν έχει κανένα πρόβλημα. Διότι είτε θα την θεωρήσει εξ ορισμού τουρκική με βάση την εξίσωση μουσουλμάνος=τούρκος, είτε θα προσπαθήσει να την εκτουρκίσει, είτε θα προσπαθήσει να αλλάξει την δημογραφική σύνθεση της περιοχής δια της λαθρομεταναστεύσεως, είτε θα προσπαθήσει να διεθνοποιήσει το πρόβλημα ισχυριζόμενη ότι καταπιέζονται οι μουσουλμάνοι της περιοχής και ζητώντας την βοήθεια του αρτιγενούς μουσουλμανικού «ΝΑΤΟ».

Οπότε δεν έχει νόημα η προσέγγιση του προβλήματος στην Θράκη με κουτοπόνηρες και στατικές λογικές. Στην Δυτική Θράκη πρέπει να εφαρμοστούν τεχνικές δημογραφικής μηχανικής ώστε να αλλάξει πλήρως η δημογραφική σύνθεση του τοπικού πληθυσμού,  και να εξαλειφθεί τελείως η μειονότητα με τους τρόπους που αναφέραμε: αποϊσλαμοποίηση, επανελλήνιση, απέλαση, μετεγκατάσταση, εποικισμό.