Κοινωνική πίστωση, κοινωνική αξιολόγηση, κοινωνική διαφοροποίηση

Αρκετοί πολίτες επηρεασμένοι από τις δημοκρατικές αντιλήψεις, επιζητούν την πολιτική ισότητα. Και επειδή στην Χώρα μας το κατοχικό καθεστώς έχει δημιουργήσει μία δομική πολιτική ανισότητα βασισμένη στην διαφθορά, όπου οι μηχανισμοί αναπαραγωγής της εξουσίας αναδεικνύουν στα ύπατα αξιώματα τους πιό ανίκανους, κάποιοι πολίτες πιστεύουν ότι το αντίδοτο γι’ αυτή την τοξική κοινωνική παθογένεια είναι η πολιτική ισότητα.

Η συγκεκριμένη αντίληψη είναι υπεύθυνη σε μεγάλο βαθμό για την κατάπτωση των πολιτικών ηθών της Ελληνικής κοινωνίας. Πρέπει να αποτραπεί η πολιτική ισότητα ως μελλοντικό ενδεχόμενο. Από το ότι κυβερνούν την Χώρα οι διεφθαρμένοι, δεν επιτρέπεται να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι η ισότητα θα βελτιώσει την ποιότητα των κρατικών αξιωματούχων. Αντιθέτως θα την χειροτερέψει.

Όλοι οι βλάκες, οι αγράμματοι, οι ανιστόρητοι, οι αδιάφοροι, οι ψυχανώμαλοι, οι ανελλήνιστοι, οι ανθέλληνες, οι ανεύθυνοι, έχουν τα ίδια πολιτικά-εκλογικά δικαιώματα, επειδή η ιδιότης του πολίτου έχει αποσυνδεθεί από κοινωνικά κριτήρια, από το Ελληνικό αξιακό σύστημα, και από την κοινωνική αξιολόγηση.

Με βάση το ισχύον καθεστώς, δεν υπάρχει διαβάθμιση, ούτε έλεγχος, ούτε αξιολόγηση, ούτε κριτήρια, για να θεωρείται κάποιος πολίτης. Η ιδιότης του πολίτου αποδίδεται στους πάντες, και αφαιρείται σε εξαιρετικές περιστάσεις, τα δε εκλογικά δικαιώματα αποστερούνται μετά από καταδίκη σε ποινικά δικαστήρια.

Ως αποτέλεσμα αυτής της διεστραμμένης λογικής, έχει ισοπεδωθεί η ιδιότης του πολίτου, διότι παραμένει σταθερή, μη-δυναμική, και αναλλοίωτη, οδηγώντας τον πολιτικό μέσο όρο της κοινωνίας προς τα κάτω.

Όπως μία γυναίκα που δεν φροντίζει την διατροφή της, δεν γυμνάζεται, έχει σάπια δόντια, μειώνει σημαντικώς τις πιθανότητες να συνευρεθεί με έναν ωραίον άντρα, και άρα καταποντίζεται στο ανδρικό point-system, έτσι ακριβώς και ένας πολίτης που δεν γυμνάζεται πνευματικώς, δεν φροντίζει την κοινωνική του παρουσία, πρέπει να καταποντίζεται στο citizen point-system. Αλλιώς θα υφιστάμεθα την φαυλοκρατία και την βλακοκρατία, την οποία κάποιοι αποκαλούν δημοκρατία.

Εφ’ όσον λείπει ένας μηχανισμός επιβραβεύσεως ή τιμωρίας της κοινωνικής και πολιτικής συμπεριφοράς των ανθρώπων, γιατί να βελτιωθούν ως πολίτες;

Χωρίς σύστημα βαθμολογήσεως των πολιτών, ουδείς θα βελτιώσει τις πολιτικές του επιδόσεις.

Χωρίς πολιτική αξιολόγηση, ουδείς θα καταστεί υπεύθυνος πολίτης.

Χωρίς αξιολόγηση και βαθμολόγηση της πολιτικής ιδιότητος, άπαντες θα αρνούνται την πολιτική και κοινωνική εξέλιξη.

Η κοινωνική αξιολόγηση θα πρέπει να εδράζεται σε αρκετούς παράγοντες: αναλόγως των γνώσεων, της εμπειρίας, των ευθυνών, των ικανοτήτων, της αποδόσεως, της αποτελεσματικότητος, της εξελίξεως, της ποσοτικής και ποιοτικής συνεισφοράς στο κοινωνικό σύνολο.

Πρέπει να αναπτύξουμε ένα σύστημα κοινωνικής βαθμολογήσεως, το οποίο να αντιστοιχεί σε ένα σύστημα κοινωνικής πιστώσεως(social credit system), όπου οι πολίτες με την μεγαλύτερη συνεισφορά στα κοινά, με τις περισσότερες γνώσεις και ικανότητες, με τις γενναίες πράξεις των, κλπ, θα απολαμβάνουν μεγαλύτερο κοινωνικό μέρισμα, είτε αυτό μεταφράζεται σε διοικητικές θέσεις, είτε σε ηγετικά προνόμια.

Η κοινωνική πίστωση με την σειρά της θα αντιστοιχεί σε ένα σύστημα κοινωνικής διαφοροποιήσεως. Όλοι πολίτες θα πρέπει να φροντίζουν για την πολιτική τους βελτίωση ώστε να απολαμβάνουν καλύτερη θέση στην κοινωνική ιεραρχία.

Τελικός σκοπός αυτού του κοινωνικού συστήματος διαφοροποιήσεως των πολιτών, είναι η βελτίωση της δημοσίας συμπεριφοράς εκάστου. Ο ανεύθυνος πολίτης, θα μειώνεται κοινωνικώς. Ο ανελλήνιστος πολίτης, θα εκβάλλεται από διοικητικές θέσεις. Ο νωθρός πολίτης, θα απαγορεύεται να θέσει υποψηφιότητα για δημόσιο αξίωμα.

Για να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα η Ελληνική κοινωνία πρέπει να συνηθίσει στην καθημερινή αξιολόγηση πολιτικών αξιωματούχων και απλών πολιτών.

Φυσικά υπάρχουν διαφορετικά συστήματα κοινωνικής ιεραρχήσεως, οπότε πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι προάγουμε ένα σύστημα που θα έχει ως βάση το Αρχαίο Ελληνικό Έθος, και το Ελληνικό σύστημα αξιών. Διότι αλλιώς θα καταλήξουμε να αξιολογούμεθα με βάση ξένα πρότυπα και ξένες αντιλήψεις. 

Η πολιτική παρακμή που ζούμε έχει ως αίτια το πρόβλημα στο σύστημα αξιών, το πρόβλημα στην επίσημη ιδεολογία του κράτους, το πρόβλημα στον μηχανισμό αναδείξεως και αξιολογήσεως πολιτών, και το πρόβλημα στους μηχανισμούς επιβραβεύσεως/τιμωρίας κοινωνικών συμπεριφορών.

Η αγωγή του πολίτου πρέπει να διδάσκεται από το δημοτικό σχολείο, και να αφορά την καταναλωτική συμπεριφορά, την συμπεριφορά προς τα ζώα, την δημόσια συμπεριφορά πχ όταν οδηγούμε, όταν καθόμαστε στο λεωφορείο, όταν περιμένουμε στην ουρά σε ένα κατάστημα, αφορά την συμπεριφορά προς τα παιδιά μας ως γονείς, την συμπεριφορά προς την/τον ερωτικό μας σύντροφο, κ.α.

Για να μπορέσουν οι Έλληνες να βελτιωθούν ως πολίτες, πρέπει να γνωρίζουν ότι οι επιθυμίες, οι προτιμήσεις, και οι στρατηγικές επιλογές, οδηγούν σε συγκεκριμένες πολιτικές πράξεις.

Η βελτίωση και η εξέλιξη στον πολιτικό τομέα, γίνεται μόνον όταν το άτομο αφ’ ενός γνωρίζει την Ελληνική ιστορία, την εθνική καταγωγή του, το αξιακό σύστημα των Προγόνων, και την Ελληνική Κοσμοθέαση, αφ’ έτερου βαθμολογεί καθημερινώς την κοινωνική συμπεριφορά των άλλων. Εννοείται ότι το άτομο θα δεχθεί και την βαθμολογία των συμπολιτών του για την δική του κοινωνική συμπεριφορά.

Μόνον ένα δίκαιο σύστημα κινήτρων και αντικινήτρων, το οποίο θα λειτουργεί ως κοινωνικο-πολιτικό κεφάλαιο για κάθε Έλληνα, θα βελτιώσει την συλλογική μας συμπεριφορά.

Ο κάθε πολίτης πρέπει να διαθέτει έναν κοινωνικό πιστωτικό λογαριασμό όπου εκεί θα χρεώνεται τα λάθη και τις αδυναμίες του, και θα πιστώνεται τις επιτυχίες και τις δεξιότητές του. Τα κοινωνικά αρχεία πρέπει να είναι δημόσια ώστε να υπόκεινται σε δημόσιο έλεγχο, και έκαστος πολίτης να δύναται να βελτιώσει την βαθμολογία του. Αν δεν βελτιώνεται ως πολίτης, να υφίσταται κοινωνική υποβάθμιση.

Με την βοήθεια της πολιτικής ψυχολογίας και της πολιτικής κοινωνιολογίας, μπορεί να σχεδιαστούν προγράμματα θετικών συμπεριφορών, τα οποία να βελτιώσουν την συλλογική και ατομική συμπεριφορά των πολιτών, πχ απέναντι στα ζώα, απέναντι στους αγέννητους απογόνους, απέναντι στην φύση, κ.α.

Ο συμπεριφορικός σχεδιασμός(behavioural design), είναι ένα εργαλείο του οποίου το αποτέλεσμα εξαρτάται από το ποιός και πώς το χρησιμοποιεί. Άλλοτε με θετικό, άλλοτε με αρνητικό αντίκτυπο.

Υπάρχουν όντως προγράμματα κοινωνικής μηχανικής, τα οποία έχουν καταστρέψει αρκετές σύγχρονες κοινωνίες. Αντιθέτως, όποιος Έλλην ηγέτης χρησιμοποιήσει τον συμπεριφορικό σχεδιασμό, την κοινωνική μηχανική, τους μηχανισμούς επιβραβεύσεως/τιμωρίας, και την κοινωνική βαθμολόγηση, βάσει του Ελληνικού αξιακού συστήματος, θα προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στο Έθνος.

Αν επιτρέψουμε στους εχθρούς μας να μάς αξιολογούν με βάση τα δικά τους διεφθαρμένα κριτήρια, θα απολέσουμε την ικανότητα συλλογικής επιβιώσεως.

Είναι μεγάλη ευκαιρία, τώρα που έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στους θεσμούς του παλαιού καθεστώτος, οι πολίτες να κατανοήσουν την έννοια της κατανεμημένης εμπιστοσύνης(distributed trust).

Αντί οι πολίτες να εμπιστεύωνται τυφλά τον στρατό, την εκκλησία, την δικαιοσύνη, το κοινοβούλιο, τα μμε, τις τράπεζες κ.α., του παλαιού διεφθαρμένου καθεστώτος, μπορούν οι ίδιοι να βαθμολογούν άτομα και συλλογικότητες μέσα από ένα σύστημα κοινωνικής πιστώσεως, το οποίο θα αυξομειώνει το κύρος που διαθέτουν οι ελεγχόμενοι, σε καθημερινή βάση.

Η κοινωνική αφερεγγυότης ενός ατόμου ή μίας συλλογικότητος θα οδηγεί σε απώλεια κύρους, και θα υφίσταται ανάλογες τιμωρίες. Αντιστοίχως, η κοινωνική φερεγγυότης, θα οδηγεί σε ενίσχυση του κύρους, σε απόλαυση νέων προνομίων.

Με την βοήθεια της διαδικτυακής τεχνολογίας, όπου ήδη οι άνθρωποι αξιολογούν από εστιατόρια μέχρι φιλίες στα κοινωνικά δίκτυα, και από ξενοδοχεία μέχρι έργα τέχνης, μπορεί να εφαρμοστεί εύκολα η κοινωνική αξιολόγηση των πολιτών.