Πανάρχαιο λίκνο του Ελληνισμού η περιοχή της Σκοπίων!
Πολλοί ισχυρίζονται ότι τα Σκόπια δεν έχουν ιστορικό δικαίωμα να ονομαστούν Μακεδονία ή Βόρειος Μακεδονία, διότι το αρχικό Μακεδονικό βασίλειο δεν περιελάμβανε τα εδάφη των σημερινών Σκοπίων!
Δεν ξέρω αν αυτή η άποψη είναι «φιλελληνική» ή «ανθελληνική». Σίγουρα είναι ανιστόρητη. Αν το πάμε έτσι το αρχικό βασίλειο των Μακεδόνων δεν περιελάμβανε ούτε τα εδάφη της Μακεδονίας που περιλαμβάνονται στο σημερινό ελληνικό κράτος. Άρα κακώς το ελληνικό κράτος έχει αυτά τα εδάφη δικά του!
Το επιχείρημα ορισμένων Ελλήνων ότι τα Σκόπια δεν είναι Μακεδονία, διότι δεν θα συμπεριλάβουμε στα γεωγραφικά όρια της Μακεδονίας τις κατακτήσεις των Μακεδόνων είναι αφελές και ανιστόρητο. Μπερδεύουν τις κατακτήσεις των Μακεδόνων για να εδραιώσουν το βασίλειό τους με τις εκστρατείες του Μ. Αλεξάνδρου!
Δεν σκέφτονται μάλιστα όλοι αυτοί οι Έλληνες «πατριώτες» «μακεδονομάχοι», ότι και βορειότερα των αρχαίων μακεδονικών «συνόρων» κατοικούσαν φύλα μη-μακεδονικά, αλλά ελληνικά!
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα πράγματα.
Από τα αρχαιότατα χρόνια, η Μακεδονία ως γεωγραφική έννοια είχε διαφορετική έκταση. Κατά τους προϊστορικούς χρόνους περιελάμβανε την περιοχή μεταξύ του Αξιού και του Αλιάκμονα και την χώρα που αρδευόταν από τον Λουδία, δηλαδή την Ημαθία, με πρωτεύουσα τις Αιγές.
Με την πάροδο του χρόνου το Μακεδονικό κράτος, που ιδρύθηκε περίπου τον 9ο π.Χ. αι., αυξανόταν με την προσάρτηση νέων εδαφών. Κατά τον 7ο αιώνα, την εποχή του Περδίκκα Α’, προσαρτήθηκε η Πιερία, η Βοτταία, η Μυγδονία, η Εορδαία και η Αλμωπία.
Ο Αλέξανδρος ο Α’ (498-454) κατέκτησε την Κρηστωνία, την Βισαλτία, την Ελιμία, την Ορεστίδα και τη Λυγκηστίδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Λυγκιστίδα περιελάμβανε τα εδάφη της Φλώρινας και την περιοχή του Μοναστηρίου (σημερινή Bitola).
Τί καταγωγής ήταν οι κάτοικοι της Λυγκηστίδας; Ήσαν άνθρωποι μακεδονικής καταγωγής, όπως μας πληροφορεί ο Θουκυδίδης (Β99): «Των γαρ Μακεδόνων εισί και Λυγκησταί». Οι βασιλείς των Λυγκηστών υποστήριζαν ότι κατάγονταν από τους Βακχιάδες της Κορίνθου. Άρα γνήσιοι Έλληνες, ελληνικότατοι.
Ο Φίλιππος ο Β’ ίδρυσε εκεί την Ηρακλεία προς τιμή του Ηρακλέους και ως προπύργιο εναντίον των Ιλλυριών. Αν ο Φίλιππος ο Β’ δεν ήταν ελληνικής καταγωγής, όπως ισχυρίζονται οι Σκοπιανοί, γιατί ίδρυσε οικισμό με το όνομα Ηρακλεία, δηλαδή με το όνομα ήρωα της ελληνικής μυθολογίας; Άρα και μόνο αυτό, καταδεικνύει ότι οι Μακεδόνες ήταν ένα αρχαιοελληνικό φύλο.
Αργότερα ο Φίλιππος ο Β’ πρόσθεσε στην Μακεδονία και άλλες περιοχές, όπως την Πελαγονία, την Παιονία, την Σιντική, την Οδομαντική, την Ηδωνίδα και την Χαλκιδική. Στα χρόνια της βασιλείας του Φιλίππου η Μακεδονία εκτεινόταν από τον Όρβηλο μέχρι τον Όλυμπο, και από την Πίνδο μέχρι το Νέστο. Αυτά ήταν λοιπόν τα ιστορικά γεωγραφικά όρια της Μακεδονίας.
Προσέξτε ότι σε αυτά τα όρια της Μακεδονίας, συμπεριλαμβανόταν και η Παιονία. Και όμως όλοι οι μακεδονολογούντες ανιστόρητοι ισχυρίζονται ότι το κρατίδιο των Σκοπίων δεν θα πρέπει να ονομάζεται Μακεδονία, αλλά Παιονία!
Αναφέραμε ότι με τον Φίλιππο τον Β’ στα όρια του μακεδονικού κράτους συμπεριλήφθηκε και η Πελαγονία. Η Πελαγονία βρισκόταν βόρεια της Λυγκηστίδας, και περιελάμβανε τις περιοχές Μοριχόβου, Πέστανης και Κόκρας, και έφτανε μέχρι τον Πρίλαπο (Περλεπέ). Και τα όριά της έφθαναν μέχρι την γραμμή Σκάδρου (το Sar κοντά στα Σκόπια), ένα βουνό το οποίο αποτελεί κατά τους περισσότερους ερευνητές και το όριο της Βόρειας Μακεδονίας. Άρα αυτό αποτελεί πανηγυρική επιβεβαίωση ότι η μεγαλύτερη γεωγραφική έκταση της FYROM ανήκε σε αυτό που ονομάζουμε Βόρεια Μακεδονία.
Τί καταγωγής ήταν οι Πελαγόνες; Επρόκειτο περί πρωτοελληνικού φύλου. Ο Στράβωνας (Ζ. 331, 38) μας πληροφορεί ότι οι Πελαγόνες θεωρούσαν ως γεννήτορά τους τον Πηλεγόνα, γιο του Αξιού. Όταν ήρθαν οι Παίονες, απώθησαν τους Πελαγόνες σε δυτικότερες περιοχές του Εριγώνα, και εγκαταστάθηκαν στο βόρειο τμήμα που ονομάστηκε Δερρίοπος. Πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι η Δερρίοπος περιελάμβανε τις σημερινές περιοχές του Τσεπίκοβου, της Bela Crkva, του Markov Grad και του Περλεπέ.
Η χώρα των Παιόνων διαιρείται σε τρεις περιοχές: την Δυτική Παιονία, την Αμφαξίτιδαν και την Ορβηλία ή Παρορβηλία. Η Δυτική Παιονία κατείχε το βόρειο μέρος του Αξιού και του Εριγώνα (Τσέρνα) (Δερριόπος χώρα), και όταν κατελήφθη από τους Δαρδάνους ονομάσθηκε Δαρδανία. (Δαρδανία ονομαζόταν η ευρύτερη περιοχή του νυν Κουμανόβου και Τετόβου).
Η Αμφαξίτης Παιονία περιλάμβανε τις πόλεις Βυλαζόρα (Βελεσσά), Στόβους, Αμυδώνα, Αντιγόνεια, Στενά, Αίστραιον (Στρώμνιτσα), Δόβηρο (Δοϊράνη), Άστιβο (Ιστίβ), Τρανάπουρα και Ταυρίανα.
Την Παρορβηλία Παιονία αποτελούν οι περιοχές του Κρατόβου, Κουστεντίλ, Δούπνιτσα, Μαλέσιο, και αρχαίες πόλεις της ήταν ο Όρβηλος, ο Γαρησκός και η Παυτάλια.
Τί καταγωγής ήταν οι Παίονες; Πολλοί τους θεωρούν μη-ελληνικής καταγωγής. Αυτό είναι λάθος. Τα ονόματα των βασιλέων και των αρχηγών τους όπως και των πόλεών τους ήταν ελληνικά.
Κατά τη γνώμη μου ήταν πρωτοελληνικό φύλο, συγγενές με τους Θράκες. Αλλά και ελληνικό φύλο να μην ήταν, εξελληνίσθηκαν. Δεν υπάρχει χώρος σε αυτή τη σύντομη εργασία να αναλύσουμε διεξοδικά το θέμα της καταγωγής των Παιόνων.
Αξίζει απλώς να καυτηριάσουμε το γεγονός ότι η επίσημη ελληνική ιστοριογραφία θεωρεί τους Θράκες ως μη-ελληνικό φύλο που ένα σημαντικό μέρος τους σιγά σιγά εξεληνίσθηκε, εξού και η Θράκη είναι περιοχή κέντρου του ελληνικού πολιτισμού διαχρονικά.
Υπ’ αυτή την έννοια και η Παιονία ήταν κέντρο του ελληνικού πολιτισμού. Παρά ταύτα, δεν θεωρώ τους Θράκες μη-ελληνικό φύλο, αλλά πρωτοελληνικό φύλο, άποψη που ανήκει στη λεγόμενη πρωτοϊωνική θεωρία με τελευταίο εκφραστή της τον Jean Faucounau, που θεωρεί τόσο τους Θράκες, όσο και τους Τρώες και τους Πελασγούς ως πρωτοϊωνικά (πρωτοελληνικά) φύλα, αλλά και σύμφωνα με την ελληνοπελασγική θεωρία που έχω εκφράσει από το 2011, σύμφωνα με την οποία τόσο οι Έλληνες, όσο και οι Ιλλυριοί και οι Θράκες, κατάγονται από το πρωτοελληνικό φύλο των Πελασγών. «Ην γαρ δη και το των Πελασγών γένος ελληνικόν εκ Πελοποννήσου το αρχαίον», κατά τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα.
Η σημερινή πόλη των Σκοπίων (στην αρχαιότητα Σκούποι) ανήκε στην αρχαία Δαρδανία. Το μεγαλύτερο μέρος της Δαρδανίας ήταν τμήμα της Παιονίας που κατέλαβαν οι Δάρδανοι. Τον πυρήνα της Δαρδανίας αποτελούσε τμήμα της Άνω Μοισίας, βόρεια του Σκάρδου.
Τί καταγωγής ήταν οι Δάρδανοι; Aν ψάξετε στις Αρχαίες Ελληνικές παραδόσεις θα δείτε ότι οι Δάρδανοι σχετίζονταν με τους αρχαίους Έλληνες. Στην πραγματικότητα όχι απλώς σχετίζονταν, αλλά ήταν ένα πρωτοελληνικό φύλο που ξεκίνησε από την Πελοπόννησο και εγκαταστάθηκε στην Δαρδανία (σημερινό Κόσοβο).
Στην εγκυκλοπαίδεια Ήλιος (τόμος Ζ, σελ. 630) διαβάζουμε:
«Ο Δάρδανος και ο Ιασίων ήσαν υιοί της θυγατρός του βασιλέως της Αρκαδίας Ηλέκτρας και του Διός…Τότε ο Δάρδανος, ο υιός του Ιδαίος και ο αδερφός του Ιασίων, παραλαβόντες και πολλούς άλλους Αρκάδας, διεπεραιώθησαν εις την Σαμοθράκην, όπου και εγκατεστάθησαν, ιδρύσαντες και Ναόν των μεγάλων Θεών.
Κατά την παραμονήν των εις την Σαμοθράκην επεχείρησεν ο Ισίων να πλησιάση με αθέμιτους σκοπούς την Θεάν Δήμητρα, τότε δε ο Ζευς εξοργισθείς τον κατεκεραύνωσε. Περίλυπος διά την απώλειαν του αδερφού του διεπεραιώθη ο Δάρδανος μετά του υιού του Ιδαίου και των άλλων Αρκάδων εις την απέναντι μικρασιατικήν ακτήν όπου εβασίλευεν ο Τεύκρος, υιός του ποταμού Σκαμάνδρου και της νύμφης Ιδαίας. Ούτος υπεδέχθη τους Αρκάδας ευμενώς, έδωσε δε και την θυγατέρα του Βάττιαν ή Αρίσβην ως σύζυγον εις τον Δάρδανον…
Ο Δάρδανος έκτισεν εκεί πόλιν η οποία έλαβε το όνομα Δάρδανος ή Δαρδανίς, ιδρύσας τον Ναόν της Αθηνάς, εντός του οποίου έκτισε τα Παλλάδια…
Μετά τον θάνατον του Τεύκρου περιήλθεν η όλη χώρα ονομασθείσα Δαρδανία ή Δαρδανίς. Εκ της Βαττίας ή Αρίσβης απέκτησεν ο Δάρδανος δύο υιούς, τον Ίλον που απέθανε άτεκνος, και τον Εριχθόνιον, ο οποίος και διεδέχθη τον πατέρα του.
Κατά κάποιον υπολογισμόν, ο Δάρδανος εβασίλευσεν επί 31 έτη, απέθανε δε περί το 1451 π.Χ. Περί του Δαρδάνου υπάρχουν και πολλαί άλλαι παραδόσεις, εκ των οποίων μία αναφέρει ότι ούτος προήλθεν από την Ιταλίαν, άλλη από την Κρήτην και άλλη άλλοθεν. Το πιθανώτερον είναι εν τούτοις ότι διά του μύθου του Δαρδάνου ως Αρκάδος συμβολίζεται η προς την Μικράν Ασίαν άγνωστον εκ ποίας αιτίας γενομένη μετανάστευσις Πελασγών εξ Αρκαδίας.
Η μετανάστευσις αύτη, γενομένη εις προϊστορικούς χρόνους, επιβεβαιούται και από τα ήθη και έθιμα, όπως και από άλλα δεδομένα περιελθόντα μέχρις ημών από τα ομηρικά έπη και άλλας περιγραφάς».
Θα συμπληρώσω την εγκυκλοπαίδεια Ήλιος, γράφοντας ότι ως άποικοι, τράβηξαν ο ένας κλάδος βόρεια στη Δαρδανία(περιοχή σημερινών Σκοπίων), όπου και κατοικούσαν κατά τους κλασσικούς χρόνους και απ’ όπου σαν Δάρδανοι συγκρητισμένοι και με γείτονες Ιλλυριούς προεκτάθηκαν βόρεια. Ο άλλος κλάδος των Δαρδάνων έφθασε στην Τρωάδα και Σαμοθράκη. Να λοιπόν η ταυτότητα των όρων Δαρδανία και Δαρδανέλια.
Ο Οικονόμος εξ Οικονόμων σε ένα παλαιό βιβλίο των μέσων του 19ου αιώνα με τίτλο «Δοκίμιον περί της πλησιεστάτης συγγενείας της Σλαβονο-Ρωσσικής γλώσσης προς την Ελληνικήν (εκδ. 1828, σελ. 76, 80) γράφει τα εξής ενδιαφέροντα:
«Θρακών συγγενείς ήσαν και οι αρχαίοι Ιλλυριοί…Εις δε τους Ιλλυριούς ανάγονται Δαλμάται και Δάρδανοι και Παννόνιοι και Παίονες(άποικοι των εκ Τροίας Τευκρών) και Σικελοί και Ιάπυγες. Και άλλα έθνη Θρακικής ή Πελασγικής αρχής.
Και αυτό δε της Ιλλυρίας το όνομα έχει την αυτήν αρχήν με το Ίλιον(Τρωάδα) παρά το Ίλος, και αιολικώς Ίλυς, Ίλυρ καθώς πάλιν η της Ιλλυρίας διακρινόμενη Υλλική χερσόνησος λέγεται μεν από του Ύλλου του Ηρακλέους, είχε δε και πόλιν Ύλλην ή Ύλην, συνώνυμον της εν Βοιωτία Ύλης. Και ο Σκύμνος τους της Υλλικής κατοίκους Ύλλους ονομάζει διαρρήδην, Έλληνες εκβαρβαρωθέντας τω χρόνω…
Και αυτή δε η σημερινή Αλβανική, παραφυάς τις ούσα της αρχαίας Ιλλυρικής, φαίνεται τις ημιελληνική, περιέχουσα πλέον ή το εν τρίτον Ελληνικά και μάλιστα Αιολικά ονόματα».
Από το απόσπασμα αυτό φαίνεται ότι οι Δάρδανοι ήταν Ιλλυριοί και σχετίζονταν με τους Θράκες. Αξιοσημείωτη μάλιστα είναι η παρατήρηση ότι το όνομα Ιλλυριοί σχετίζεται με το Ίλιον (Τρωάδα), προερχόμενο από το Ίλος. Επίσης κατά τον Οικονόμο το εν τρίτο της Αλβανικής γλώσσας έχει αιολική προέλευση.
Από όλα αυτά φαίνεται ξεκάθαρα ότι όλη η περιοχή του σημερινού κράτους των Σκοπίων (FYROM) κατοικείτο από καθαρώς ελληνικά ή πρωτοελληνικά φύλα, και ως εκ τούτου όλοι οι κάτοικοι της περιοχής, είτε σλαβόφωνοι είτε αλβανόφωνοι θα πρέπει να θεωρηθούν σε ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό απόγονοι των πρωτοελληνικών αυτών φυλών.
Τα γεωγραφικά όρια της Μακεδονίας άλλαξαν πολλάκις μετά τον Φίλιππο τον Β. Δείτε σε χάρτες που παραθέτω πώς άλλαξαν από το 168 π.Χ. στο 146 π.Χ. επί ρωμαιοκρατίας που περιλαμβάνει και μέρη της Ηπείρου. Πολλές αλλαγές έγιναν και επί Βυζαντίου.
Δείτε χάρτη του Βυζαντίου του 5ου αιώνα όπου η Μακεδονία ξεκινά από την κεντρική Ελλάδα και φτάνει ώς τα βάθη των Σκοπίων. (Προσέξτε τα βελάκια στον χάρτη).
Πλην τούτου, στον μεσαίωνα η ευρύτερη περιοχή των Σκοπίων ήταν χώρος δράσης ελληνικών φυλών (πρβλ. Βλαχόφωνος ελληνισμός, Σαρακατσάνοι).
Κατά την προσωπική μου μάλιστα άποψη κοιτίδα της πρωτοελληνικής-πελασγικής πρωτογλώσσας και ως εκ τούτου λίκνον των συμβατικά λεγόμενων ινδοευρωπαϊκών γλωσσών ήταν η περιοχή της Βόρειας Μακεδονίας και Δαρδανίας, κάτι που δεικνύει ότι η όλη αυτή η περιοχή ήταν ελληνική, ελληνικότατη, το λίκνον του Ελληνισμού.
Γνωρίζοντας πλέον όλη αυτή την αλήθεια, οι συμπατριώτες μου που θα βροντοφωνάξουν στο συλλαλητήριο της Αθήνας ότι η «Μακεδονία είναι Ελληνική» και ότι τα «Σκόπια δεν είναι Μακεδονία», δεν θα διαφέρουν σε τίποτα από τους ψευδοϊστορικούς των Σκοπίων που λένε ότι τάχα οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν αρχαιοελληνικό φύλο.
Στα συλλαλητήρια νεοελλήνων και Σκοπιανών απαντώ με την γραφίδα, ήτοι την γνώση!
Αυτό που θα έπρεπε να βροντοφωνάξουμε είναι: Η Βόρειος Μακεδονία είναι Ελληνική!
Μάριος Δημόπουλος
Φιλόλογος-Γλωσσολόγος, Διατροφολόγος, Φυσικοπαθητικός, Συγγραφέας,
Υποψήφιος για PhD in Integrative Medicine
Μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition, Μέλος του American Association of Drugless Practitioners, Μέλος του American Association of Nutritional Consultants, Μέλος του Canadian Association of Natural Nutritional Practitioners, Μέλος της Association for Natural Medicine in Europe, Μέλος του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοπαθητικών
Φωτογραφίες
Macedonian map 1: Με το μπλε χρώμα το αρχικό μακεδονικό κράτος.
Macedonian map 2: Το μακεδονικό κράτος στα χρόνια του Φίλιππου Β’
Δείτε πώς άλλαξαν τα όρια της Μακεδονίας επί ρωμαιοκρατίας και στο Βυζάντιο
Macedonian map 3: Χάρτης της Μακεδονίας το 168 π.Χ.
Macedonian map 4: Χάρτης της Μακεδονίας το 146 π.Χ. επί ρωμαικοκρατίας
Macedonian map 5: Χάρτης της Μακεδονίας στο Βυζάντιο τον 5ο αιώνα μ.Χ. (προσέξτε τα κόκκινα βελάκια)
No comments:
Post a Comment