Σύγκριση "Ελληνικού" και Τουρκικού πεζικού

     του Ιφικράτους Αμυρά

Εδώ και αρκετό καιρό ασκώ σκληρή κριτική στις "ελληνικές" ένοπλες δυνάμεις από διάθεση καυτηριασμού των κακώς κειμένων, διότι αλλιώς ο Λαός θα υποστεί νέα καταστροφή σε περίπτωση πολεμικής συρράξεως.

Έχοντας υπηρετήσει σε αυτό το δήθεν στράτευμα στην δεκαετία του 1990 ως πεζικάριος, διεπίστωσα το τί σημαίνει αδιαφορία και εγκατάλειψη. Μας έδωσαν εξοπλισμό εποχής δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.

Το G3A3 παραμένει ακόμη σε χρήση, αποδεικνύοντας το πόσο λίγο σέβονται οι ταγοί αυτού του στρατεύματος τον Έλληνα πεζικάριο.

Σήμερα λοιπόν, μετά τόσα χρόνια, τίποτε δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Ο Έλλην πεζικάριος, ο οποίος θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον Τούρκο πεζικάριο, δεν διαθέτει σκοπευτική διόπτρα στο τυφέκιό του. Οι επιτελάρχες μάλλον θεωρούν ότι δεν την χρειάζεται, διότι ο μέσος Έλλην πεζικάριος είναι εκ γενετής πρωταθλητής στην σκοποβολή από μεγάλη απόσταση...

Το τυφέκιό του δεν μπορεί να συγκριθεί με την αντοχή ενός σύγχρονου Καλάσνικωφ, άρα δεν διαθέτει εξοπλιστική αξιοπιστία στην μάχη.

Δεν διαθέτει διόπτρες νυχτερινής οράσεως, άρα δεν μπορεί να πυροβολήσει με ασφάλεια κατά την διάρκεια της νύχτας, παρά μόνον στην λογική, "βαράω στον γάμο του καραγκιόζη".

Ούτε του έχουν δοθεί θερμικές κάμερες, ώστε να εντοπίζει γρήγορα τον εχθρό από το θερμικό ίχνος.

Δεν του έχουν δώσει αλεξίσφαιρα γιλέκα, άρα είναι ευάλωτος στο παραμικρό τραύμα.

Δεν του παρέχουν αντιασφυξιογόνες μάσκες και εξοπλισμό προστασίας σε περίπτωση ΡΒΧΠ. 

Το κράνος του συνεχίζει να είναι σαν κατσαρόλα, όπως τότε που το φορούσα και εγώ. Οι ταγοί του κωμικοτραγικού στρατεύματος ούτε που σκέφτηκαν να διαθέσουν στον Έλληνα πεζικάριο τα σύγχρονα κράνη από υλικό kevlar.

Η εξάρτυση Μ71 είναι αναχρονιστική. Ο σύγχρονος πεζικάριος πρέπει να φορά εξάρτυση που να του επιτρέπει να μεταφέρει διαφορετικά είδη πυρομαχικών και βοηθητικών εργαλείων.

Η στολή παραλλαγής που δίνουν στον Έλληνα πεζικάριο, όπως και η σκελέα, είναι για αγγαρειομάχους, και όχι για εκστρατευτικούς σκοπούς. Ο Έλλην πεζικάριος θα κληθεί να αντέξει το κρύο, την βροχή, την ζέστη, την υγρασία. Επομένως η στολή του πρέπει να κατασκευαστεί με ειδική πλέξη που να μπορεί να θωρακίσει τον στρατιώτη στις δύσκολες καιρικές συνθήκες όπου καλείται να πολεμήσει.

Τα γάντια που δίνουν στον Έλληνα πεζικάριο είναι για γέλια και για κλάματα. Θα έπρεπε να του παρέχουν ειδικά γάντια με ειδική ενίσχυση, που να τον βοηθούν να κρατά άνετα το όπλο του στο κρύο και στην βροχή, σαν αυτά που είδαμε να φορούν όλοι οι Αμερικανοί στρατιώτες στις εκστρατείες στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.

Δεν του παρέχουν επιγονατίδες. Απ' ό,τι φαίνεται οι επικεφαλής του στρατεύματος θεωρούν ότι οι αρθρώσεις του Έλληνος πεζικάριου δεν χρήζουν προστασίας, ή τον περνούν για robocop, οπότε δεν πειράζει αν τραυματιστεί στα γόνατά του.

Δεν του παρέχουν σύγχρονο εξοπλισμό ενδοεπικοινωνίας, ώστε να μπορεί να επικοινωνεί με τους συμπολεμιστές του γρήγορα. Μάλλον με τα προσωπικά τους κινητά θα συνεννοούνται οι πεζικάριοι σε περίπτωση πολεμικής συρράξεως.

Κάποια από αυτά τα παρελκόμενα τα διαθέτουν ωρισμένες μονάδες των ελληνόφωνων ειδικών δυνάμεων, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των πεζικάριων καλείται να πολεμήσει με πρωτόγονο εξοπλισμό. Επίσης άλλο το τί υπάρχει μέσα στις ζελατίνες και στις αποθήκες, και άλλο το τί φορούν οι στρατιώτες. Ο ρυθμός αντικαταστάσεως των παλαιών με καινούργια γίνεται με ρυθμούς χελώνας.

Εν ολίγοις ο μέσος πεζικάριος του "ελληνικού" στρατού, δεν μπορεί να πολεμήσει σε συνθήκες χαμηλής ορατότητος, δεν μπορεί να σκοπεύσει μακριά με αξιοπιστία, δεν είναι προστατευμένος από μικροτραύματα που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, δεν διαθέτει σύστημα ενδοεπικοινωνίας, δεν μπορεί να πολεμήσει για πολλή ώρα σε ακραίες καιρικές συνθήκες διότι η ενδυμασία του δεν τον βοηθά, το τυφέκιό του δεν θα αντέξει σε πολλές βολές κατά ριπάς, δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε ραδιοβιοχημική απειλή.

Αντί να συνεχίσω την αρνητική κρητική, ας δούμε τώρα την άλλη πλευρά, τον Τούρκο πεζικάριο. Το κάτωθι άρθρο περιγράφει ανάγλυφα τον αντίπαλο και το τί οπλισμό διαθέτει.

Συνθήματα παρελάσεων του τύπου, "περνάει ο στρατός της Ελλάδος φρουρός", συγκαλύπτουν πλήρως την τραγική εικόνα που παρουσιάζει το ελληνόφωνο στράτευμα. Πρόκειται για εικόνες ντροπής, και την ευθύνη την φέρουν κυρίως οι στρατιωτικοί, και όχι οι πολιτικοί, διότι ανέχονται αυτή την κατάσταση επί δεκαετίες.

"Ο Τούρκος πεζικάριος στο Αφρίν και ο εξοπλισμός του. 

Κατ’ αρχάς είναι πλέον εμφανέστατη η προσπάθεια για βελτίωση του επιπέδου προστασίας του στρατιώτη. Αυτή, όχι μόνο διά της πλήρους υιοθετήσεως σύγχρονου αντιβαλλιστικού κράνους kevlar αλλά και με την προσθήκη ατομικής θωρακίσεως, η οποία πλέον έχει επηρεάσει και στην υιοθέτηση νέου τύπου ατομικής εξαρτύσεως.

Βλέπουμε την συντριπτική πλειοψηφία των πεζικάριων να φέρει διαμορφούμενη εξάρτυση με λωρίδες προσαρμογής φυσιγγιοθηκών και θηκών κάθε είδους, και ενσωματωμένα θυλάκια για αντιβαλλιστικές πλάκες.

Οι εξαρτύσεις τύπου γιλέκου σύγχρονης σχεδιάσεως με φερμουάρ ή πλαστικά κλιπ στο κέντρο, οι οποίες όμως δεν επέτρεπαν την μεταφορά αντιβαλλιστικής πλάκας εμπρός, αντικαθίστανται. Συνεπώς, η στρατιωτική ηγεσία έχει πράξει ό,τι είναι δυνατόν για την εξασφάλιση του μέγιστου βαθμού προστασίας του στρατιώτη. Επιτρέπει δε την κατά περίπτωση προμήθεια κρανών ελαφρού τύπου στις μονάδες καταδρομών, που καλύπτουν μικρότερο μέρος της κεφαλής αλλά διευκολύνουν την προσαρμογή ακουστικών ή ηλεκτρικών ωτοασπίδων.

Το νέο τυφέκιο φέρει κάποια παρελκόμενα αποστολής, δεν δείχνει όμως να έχει χορηγηθεί ακόμη η πλήρης σειρά που πιθανότατα έχει προγραμματισθεί να τεθεί σε υπηρεσία. Στα ΜΡΤ-76 φέρονται θερμικές διόπτρες σκοπεύσεως κυρίως Piton πρώτης γενιάς της Aselsan.

Έναντι αυτών των περιορισμένης αναλύσεως παρατηρήσεων, διαπιστώνεται η αντίστοιχη τριτοκοσμική εικόνα που παρουσιάζει ο Έλληνας πεζικάριος.

Ο Ελληνικός Στρατός εξακολουθεί να χρησιμοποιεί ξεπερασμένα μεταλλικά κράνη Μ1, χωρίς επαρκή στήριξη υποσιάγωνου. Η χρήση αντιβαλλιστικού κράνους kevlar, δεν έχει γενικευθεί ακόμη.

Η οιαδήποτε πρόνοια για ατομική θωράκιση, λάμπει διά της απουσίας της.

Η εξάρτυση Μ71, κατασκευασμένη πλέον από νάυλον υλικά, είναι ένα ακόμη ανεπαρκέστατο κομμάτι ατομικών υλικών και σημάδι αναχρονισμού.

Τέλος, από πλευράς οπλισμού, το ελληνικό Πεζικό είναι εφοδιασμένο με περιορισμένο αριθμό διοπτρών νυκτερινής σκοπεύσεως τεχνολογίας Ενισχύσεως Ειδώλου, στερείται όμως παντελώς θερμικές διόπτρες σκοπεύσεως.

Ο σεβασμός της ηγεσίας προς το προσωπικό, δεν εκδηλώνεται μόνο με χαριστικές άδειες ή υποσχέσεις για διευκόλυνση – αποπληρωμή δανείων. Εκδηλώνεται και από την μέριμνα για την ατομική προστασία και ελάφρυνση της προσωπικής ανέχειας, κατά τις σκληρές στιγμές δοκιμασίας, στην εκπαίδευση και στον πόλεμο."