Οι πρόσφατες ανοησίες που εκστόμισε ο Τόσκας και η (β)ρωμέικη αστυνομία, "προσποιηθείτε ότι κοιμάστε σε περίπτωση ληστείας", δεν ήταν δείγμα ηλιθιότητος ή αδιαφορίας.
Προφανώς υπάρχει και ένα σκέλος εξουσιαστικής οιήσεως, διότι ο Τόσκας και οι συν αυτώ απολαμβάνουν προνομιακής ενόπλου προστασίας, κάτι που δεν διαθέτουν οι κοινοί θνητοί.
Αλλά δεν ήταν αυτό το βασικό ελατήριο που τον ώθησε να εκστομίσει την πομφόλυγα, "όχι στην αυτοδικία, δεν είμαστε Φαρ Ουέστ".
Αυτό που τον ανησυχεί, όπως και την (β)ρωμέικη κατοχική αστυνομία, είναι να μην καταστεί κυρίαρχη ιδεολογία ο εξοπλισμός του Λαού και η αυτοάμυνα.
Δεν θέλουν επ' ουδενί λόγω να αποκτήσει όπλα ο Λαός για την αυτοπροστασία του από τις ληστείες. Διότι ξέρουν πολύ καλά οι κυβερνητικοί ληστοσυμμορίτες, ότι μία μέρα ενδέχεται ο Λαός να τα στρέψει πάνω τους.
Οι κρατικοί ληστοσυμμορίτες είναι 1000 φορές χειρότεροι από τους ευκαιριακούς ληστές. Οι πρώτοι διαπράττουν κάθε μέρα χιλιάδες ληστείες.
Το 2017 η κατοχική κυβερνητική ληστοσυμμορία διέπραξε 1.700.000 ληστείες εις βάρος των πολιτών. Φυσικά, τις βάπτισε "κατασχέσεις για χρέη προς το δημόσιο", αλλά όλοι ξέρουν ότι πρόκειται για ληστείες με κρατική σφραγίδα.
Είναι δεδομένο ότι οι Έλληνες πρέπει να αποκτούν όπλα, είτε με νόμιμο είτε με μη-νόμιμο τρόπο, προκειμένου να αμυνθούν για την ζωή τους. Αρκεί πρώτα να στοχεύουν τους νόμιμους ληστές. Βρισκόμαστε υπό κατοχή, και όποιος αναμένει προστασία της ζωής του από τον κατακτητή, είναι επικίνδυνος για τον εαυτό του και την οικογένειά του.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να στιγματίσουμε την στάση της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνόφωνης αριστεράς στο ζήτημα της οπλοκατοχής και οπλοχρησίας. Ακολουθεί τυφλά την γραμμή των κεντροαριστερών και αριστερών κομμάτων του Δυτικού κόσμου, αδιαφορώντας για το στενό ταξικό της συμφέρον. Ζητά την μονοπώληση της βίας και των όπλων από το αστικό-καπιταλιστικό κράτος, όντας εκτός εξουσίας.
Με εξαίρεση το αναρχικό κίνημα, το οποίο σωστά παλεύει για την κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στα όπλα και την βία, η υπόλοιπη ελληνόφωνη αριστερά, στο συγκεκριμένο ζήτημα, παραδίδει μαθήματα πολιτικής ηλιθιότητος.
Κόμματα τα οποία δηλώνουν αντικαθεστωτικά, δεν έχουν κανένα συμφέρον να αναγνωρίζουν στο εχθρικό καθεστώς, το μονοπώλιο της βίας και των όπλων. Ο Λένιν ποτέ δεν είχε ως πολιτικό πρόταγμα το να κατέχει το μονοπώλιο των όπλων και της βίας το τσαρικό καθεστώς. Αντιθέτως, έκανε ό,τι μπορούσε για να αφοπλίσει το τσαρικό καθεστώς, και να εξοπλίσει την εργατική τάξη.
Αλλά στην σημερινή Ελλάδα, όπου οι περισσότερες ιδέες έχουν διαστρεβλωθεί, και οι περισσότερες αξίες έχουν αντιστραφεί, ένα σωρό "αντισυστημικά" κόμματα ομνύουν πίστη στο κατοχικό καθεστώς, ανακράζοντα την μόνιμη επωδό: "πού είναι η αστυνομία για να μας φυλάξει;". Τέτοιες κραυγές αγωνίας προέρχονται από ραγιάδες, από διεφθαρμένους, και από πλήρως ενσωματωμένους στο κατοχικό καθεστώς πολίτες.
Δεν ζητούν αφοπλισμό, αλλά περισσότερη ενίσχυση των ενόπλων σωμάτων του κατοχικού καθεστώτος. Δεν ζητούν εξοπλισμό του Λαού, διότι δεν τους ενδιαφέρει η Επανάσταση και η κατάληψη της εξουσίας. Η δειλή τους ψυχή, τούς ωθεί να υποτάσσωνται παντί τρόπω στον εχθρό.
Συνεπώς, καλώς πράττει ο Τόσκας και η καθεστωτική ληστοσυμμορία όταν διαπράττει 1.700.000 ληστείες μέσα σε έναν χρόνο. Όταν υπάρχουν ένα σωρό ηλίθιοι που ζητούν από τους κρατικούς-νόμιμους ληστές να τους προστατεύσουν από τους ιδιώτες-παράνομους ληστές, γιατί να μην συνεχίσει η καθεστωτική ληστοσυμμορία το αποκρουστικό έργο της;
No comments:
Post a Comment