Το υγειονομικό κράτος είναι χειρότερο από το αστυνομικό κράτος

Πρώτα κατηγορούσαμε το αστυνομικό κράτος. Δεν είχαμε φανταστεί ότι υπάρχει κάτι χειρότερο, το υγειονομικό κράτος (sanitary state). Μία μόνιμη κατάσταση πολιορκίας με την σύμφωνη γνώμη των υποδειγματικών ραγιάδων.

Μία δυστοπική κοινωνία, στην οποία η ένδειξη του θερμομέτρου θα αποτελεί το διαβατήριο για να βγει κάποιος από την φυλακή. Τα διαβατήρια ανοσίας και τα υποχρεωτικά εμβόλια θα καθορίζουν το δικαίωμα εργασίας και μετακινήσεως.

Τουλάχιστον τα αστυνομικά κράτη αντιμετωπίζουν συχνές διαδηλώσεις, εξεγέρσεις, συγκρούσεις με πολλούς νεκρούς, και οι τύραννοι δύσκολα επαναπαύονται.

Αντιθέτως τα αποβράσματα που στήριξαν την δικτατορία του υγειονομικού κράτους μάς ειρωνευόντουσαν κιόλας, κατάμουτρα, "ο λαός επέδειξε υποδειγματική πειθαρχία στα μέτρα", επαναλάμβαναν με χαιρεκακία.

Οι υποδειγματικοί ραγιάδες έφτιαξαν μάλιστα και δικό τους εσχατολογικό κίνημα, το "ΜένουμεΣπίτι". Καλοδέχτηκαν τον εγκλεισμό τους με "χαριτωμένα" βίντεο μαγειρικής, γυμναστικής, και ό,τι άλλο μπορεί να εφεύρει ένας φυλακισμένος καρπαζοεισπράκτορας για να διαφημίσει την ηλιθιότητά του.

Οι υποδειγματικοί ραγιάδες είχαν όντως μία μεγάλη επιτυχία. Μέσα σε δύο μήνες κατάφεραν να επιστρέψουν την ανθρωπότητα τρεις αιώνες πίσω από πλευράς πολιτικών δικαιωμάτων, στην προεπαναστατική Γαλλία.

Περιττό να πούμε ότι η τρομακτική εξουσία που απέκτησε το υγειονομικό κράτος με την βοήθεια των υποδειγματικών ραγιάδων, ήδη χρησιμοποιείται για κατασταλτικούς λόγους εναντίον οιασδήποτε κοινωνικής διεκδικήσεως και αντιπολιτεύσεως.

Οι μηχανισμοί παρακολουθήσεως του υγειονομικού κράτους σε συνδυασμό με το αστυνομικό κράτος, συγκροτούν το τέλειο επιτηρητικό κράτος (surveillance state).

Το εσχατολογικό τους κίνημα οφείλει να μετονομαστεί σε "ΜένουμεΗλίθιοι", "ΜένουμεΡαγιάδες".

Το ρητό, "του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει", ουδεμία σχέση έχει με τους "ΜένουμεΡαγιάδες". Πρόκειται για αφυδατωμένα ανθρωπάκια που έχουν το θράσος να αυτοαποκαλούνται πολίτες.

Πίστεψαν ακρίτως τσαρλατάνους "ειδικούς".
Εν ριπή οφθαλμού, τους αφαίρεσαν όλα τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Απνευστί, τους μετέτρεψαν σε φυλακισμένους.

Και το χάρηκαν. Συμφώνησαν. Τους άρεσε.

Αισθάνθηκαν ασφαλείς.

Είπαν και ευχαριστώ στους τυράννους.

To 2017 είχε κυκλοφορήσει ένα ωραίο βιβλίο με τον σαρκαστικό τίτλο, Dictators without borders (Δικτάτορες χωρίς σύνορα), κατά το Γιατροί χωρίς σύνορα.

Το βιβλίο πρέπει να ξαναγραφεί. Από εδώ και πέρα στα εγχειρίδια για επίδοξους δικτάτορες, το κεφάλαιο για το πώς οργανώνονται πραξικοπήματα, πρέπει να συγγράφεται από λοιμωξιολόγους, και όχι από στρατιωτικούς.