Η Σικελία δεν κείται μακράν

Αξίζει να γραφτούν ακαδημαϊκές μελέτες και φοιτητικές εργασίες με θέμα την εγκατάλειψη της κατεχομένης Magna Graecia.

Πρέπει να αναζητηθούν οι ευθύνες και τα αίτια για την καταστροφή που υπέστη ο Ελληνισμός της Σικελίας και του Νότου.

Για ποιούς λόγους εγκαταλείφθηκαν οι αδελφοί μας και σφαγιάστηκαν από τους Ιταλούς εθνικιστές του Garibaldi.

Απ' ό,τι φαίνεται, κατά την συνήθη πρακτική του ρωμέϊκου πολιτικού κατεστημένου, "η Σικελία κείται μακράν".

Για τους Έλληνες δεν κείται μακράν. 

Χρειαζόμαστε άμεσα μία Ελληνική αναθεωρητική ιστοριογραφική σχολή για το ανοικτό Νότιο Ζήτημα του Risorgimento

Ο αριστερός ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης στο βιβλίο του "Μικρά Ασία - ένας οδυνηρός μετασχηματισμός 1908-1923", αναφέρεται στις ιστοριογραφικές μάχες που εδόθησαν τον 20ο χριστιανικό αιώνα στην Ελλάδα, προκειμένου να αναγνωριστεί η Ποντιακή Γενοκτονία.

Εν ολίγοις ο κ. Αγτζίδης γράφει ότι μόλις στην δεκαετία του 1980 άρχισε να αλλάζει στάση το πολιτικό κατεστημένο και να βλέπει θετικώς το ζήτημα της αναγνωρίσεως. Χρειάστηκε να φτάσουμε στην δεκαετία του 1990, όπου το διεθνές περιβάλλον περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων έδωσε περαιτέρω ώθηση, και είχε ως αποτέλεσμα την αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας.

Εδώ ξεκινά το δικό μας σχόλιο.

Οι ιστοριογραφικές μάχες αποτελούν προάγγελο πολιτικών εξελίξεων. Μπορεί για δεκαετίες ή αιώνες να διεξάγωνται σκληρές μάχες επί χάρτου, αλλά μία μέρα όταν τα ανταγωνιστικά αφηγήματα αιχμαλωτίσουν τις πολιτικές συνειδήσεις, τότε επίκεινται σοβαρές αλλαγές συνόρων.

Ο φυλετικός και ιδεολογικός διεθνισμός δεν πρέπει να αποτελεί βάση της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής

Αν αναλύουμε τα πολιτικά ζητήματα σφαιρικώς, θα διαπιστώσουμε ότι αυτό που συμβαίνει τώρα στις ΗΠΑ με τις φυλετικές συγκρούσεις, δεν διαφέρει σε τίποτε απ' αυτό που προξένησαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στην Συρία και στην Λιβύη.

Δέκα χρόνια μετά από την έναρξη των εσωτερικών συγκρούσεων, και οι δύο χώρες δεν έχουν σταθεί στα πόδια τους.

Συνεπώς δεν έχουμε κανέναν λόγο να λυπούμαστε για τα εσωτερικά προβλήματα των ΗΠΑ, ούτε πρέπει να ευθυγραμμιζόμαστε μαζί τους.

Για να κατανοήσουμε την πολιτική τέχνη, πρέπει να στεκόμαστε απέναντι της με σκληρή και ειλικρινή ματιά.

Ο πρόεδρος Τραμπ αυτή την στιγμή απειλεί ότι θα θέσει εκτός νόμου τους αντίφα και θα τους χαρακτηρίσει τρομοκρατική οργάνωση. Αλλά συγχρόνως χρηματοδοτεί τρομοκράτες κατά του Άσσαντ στην Συρία. Και επιτρέπει στον Ερντογάν να εισβάλλει και να τρομοκρατεί πληθυσμούς στην Συρία και στην Λιβύη.