Μελετώντας την ιμπεριαλιστική πολιτική της Βρετανίας εξάγουμε πολύτιμα συμπεράσματα για το σήμερα, και το πώς θα πρέπει να ασκείται η Ελληνική εξωτερική πολιτική.
Παρ' ό,τι δεν υπάρχει πιά η βρετανική αυτοκρατορία, οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι που αντιμετώπισε αποτελούν επαναλαμβανόμενο σχήμα(pattern).
Ενώ ο Hobson στο κλασσικό έργο του Imperialism: A Study, θεωρεί ότι το βασικό κίνητρο του ιμπεριαλισμού είναι το οικονομικό συμφέρον, η μελέτη της ιστορίας δείχνει ότι οι Βρετανοί αξιωματούχοι εμφορούντο κυρίως από γεωπολιτικές ανησυχίες.
Είτε στην εποχή του Ναπολέοντος, είτε στην εποχή του "Μεγάλου Παιχνιδιού" στον Καύκασο κατά της Ρωσίας, είτε στα χρόνια του Α' παγκοσμίου πολέμου, οι Βρετανοί ανησυχούν για τον έλεγχο των στρατηγικών οδών, των επικοινωνιών, των σημαντικών πρώτων υλών, και των πληθυσμών του Τρίτου Κόσμου από κάποια αντίπαλη δύναμη.
Ο γεωπολιτικός Halford Mackinder ανησυχούσε μήπως η αναδυομένη γερμανική αυτοκρατορία του Κάιζερ καταφέρει να κινητοποιήσει Αφρικανικούς και Κινεζικούς πληθυσμούς εις βάρος της Βρετανίας.
Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο η σύμπηξη συμμαχιών και η κινητοποίηση πληθυσμών εκτός Ευρώπης. Άλλαξε το ισοζύγιο δυνάμεων εις βάρος της Ναζιστικής Γερμανίας.
Σήμερα οι Έλληνες αντιμετωπίζοντας πολλαπλούς εχθρούς, δεν επιτρέπεται να ακολουθούν εσωστρεφή πολιτική μικρού κρατιδίου. Η χάραξη πολιτικής ισχύος και μεγάλης δυνάμεως δεν είναι ζήτημα επιλογής. Θα καθορίσει το αν θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε.
Όταν η Τουρκία εκτουρκίζει ασιατικούς πληθυσμούς, αποκτά πολλαπλασιαστές ισχύος, τους οποίους θα βρούμε μπροστά μας στο μέλλον.
Όταν οι βαχαμπιστές της Σαουδικής Αραβίας εξισλαμίζουν και φανατίζουν πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο, όταν δημιουργούν ένα σουνιτικό "ΝΑΤΟ", και εμείς καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια, σημαίνει ότι αγνοούμε βασικά στοιχεία της γεωπολιτικής επιστήμης και της πολιτικής τέχνης(statecraft).
Όταν το 4ο Ράιχ έχει ποδηγετήσει όλη την Ευρώπη, αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν απεγκλωβιστούμε από την ΕΕ, θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν εχθρό που διαθέτει οικονομικούς δορυφόρους και πολιτικούς συμμάχους, τους οποίους θα χρησιμοποιήσει ως πολλαπλασιαστές ισχύος εις βάρος της Ελλάδος.
Συνεπώς η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος πρέπει να αποσκοπεί, αφ' ενός στην διάλυση και τον κατακερματισμό των συμμάχων του εχθρού, και αφ' ετέρου στην προληπτική δημιουργία πολλαπλασιαστών της Ελληνικής ισχύος.
Αυτό πρακτικώς σημαίνει δημιουργία κρατών-δορυφόρων της Ελλάδος, σημαίνει χάραξη Ελληνικών σφαιρών επιρροής, σημαίνει προκεχωρημένες Ελληνικές στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό, σημαίνει απόκτηση στρατηγικού βάθους, σημαίνει Ελληνικά εκπαιδευτικά προγράμματα και επενδύσεις στο εξωτερικό για την ανάπτυξη της ήπιας ισχύος του Ελληνισμού, σημαίνει δημιουργία στρατιωτικών συμμαχιών με επίκεντρο την Ελλάδα, σημαίνει δημιουργία ξένων λεγεώνων από μισθοφόρους οι οποίοι θα πολεμούν στο πλευρό των Ελλήνων σε περίπτωση γενικού πολέμου, σημαίνει δημιουργία κρατών-προφυλακτήρων(buffer states) μεταξύ Ελλάδος και εχθρικών κρατών, σημαίνει οργάνωση και ενίσχυση πολέμων δι' αντιπροσώπων(proxy wars) στο έδαφος των εχθρών μας, σημαίνει δημιουργία Ελληνικών κρατών εκτός της υφισταμένης Ελληνικής επικρατείας, σημαίνει αναγκαστική δημογραφική αύξηση των Ελλήνων, σημαίνει διακρατικές σχέσεις πατρώνων-πελατών(patron-client relationships), σημαίνει μεταφορά της συγκρούσεως σε υπερπόντιες κτήσεις, ώστε στον διαρκή πόλεμο που αντιμετωπίζουμε, να υπερισχύουμε των εχθρών μας.
Αλλιώς πάντα θα μειονεκτούμε.
No comments:
Post a Comment