Yπέρ της αποσχίσεως της Μαριουπόλεως και από την Ουκρανία, και από την Ρωσσία

  

https://www.newsit.gr/ellada/poreia-oukranon-sto-kentro-tis-athinas-i-marioupoli-tha-ginei-ksana-diki-mas/3715014/

Η πλήρης απουσία ελληνοκεντρικής σκέψεως οδηγεί σε κωμικοτραγικά φαινόμενα σαν αυτό: Ουκρανοί διαδηλωτές στο κέντρο της Αθήνας διαδηλώνουν μαζί με ουκρανικές και ρωμέϊκες σημαίες για την επιστροφή της Μαριουπόλεως στην Ουκρανία.

Και καλά, οι Ουκρανοί θέλουν την Μαριούπολη, όσοι ελληνόφωνοι συμμετείχαν γιατί θέλουν την επιστροφή της στους Ουκρανούς; Τους χρωστάμε κάτι και δεν το γνωρίζουμε;

Η Μαριούπολη εδώ και αιώνες διεκδικείται από Τατάρους, Ρώσσους, Ουκρανούς, Τούρκους, Λιθουανούς, Μογγόλους. Και παρά τους απηνείς διωγμούς, σήμερα έχει αρκετούς ελληνογενείς κατοίκους.

Για ποιό λόγο κάποιοι Έλληνες να θέλουν η Μαριούπολη να ανήκει στην Ρωσσία ή στην Ουκρανία; Προφανώς για λόγους βλακείας και μειονεκτικής ψυχολογίας.

Για τους Έλληνες, η ευρύτερη περιοχή της Μαριουπόλεως πρέπει να καταστατεί ανεξάρτητη, είτε με την μορφή ανεξαρτήτου κράτους, είτε με μία μορφή ελληνικής συμπολιτείας.

Το ότι σήμερα δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο επειδή όσοι ρωμιοί κυβερνούν την Ελλάδα μισούν οιαδήποτε μορφή Ελληνικής ισχύος, δεν σημαίνει ότι οι Έλληνες δεν πρέπει να διεκδικούν.

Οι Έλληνες πρέπει να προβάλουν διεκδικήσεις οι οποίες ενδεχομένως να γίνουν πραγματικότητα μετά από 500 χρόνια. Αν όμως δεν διεκδικείς κάτι, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει πραγματικότητα.

Το ότι υπάρχουν εξίσου ανόητοι υποστηρικτές της Ρωσσίας οι οποίοι χαίρονται με την προσάρτηση της Μαριουπόλεως στην Ρωσσική ομοσπονδία, αυτό δείχνει ότι είναι εξίσου αφελληνισμένοι με όσους υποστηρίζουν την επαναφορά της στην Ουκρανία.

Είναι αδιανόητο να διεκδικούν την Μαριούπολη Ρώσσοι, Ουκρανοί, Τατάροι, κ.α. και να μην την διεκδικούν οι Έλληνες.

Η συμμετοχή ωρισμένων ανιστόρητων και μειονεκτικών ελληνόφωνων στις όποιες διεκδικήσεις των Ουκρανών ή των Ρώσσων στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου, δείχνει ότι δεν έχουν εξοβελίσει ακόμη τον ραγιαδισμό. Τους είναι αδύνατον να οραματιστούν μία Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάδα. Όχι ότι είναι αδύνατον σε επίπεδο φαντασιακού, αλλά τους είναι δύσκολο να χωνέψουν ότι για να γίνει πραγματικότητα, θα πρέπει να αγωνίζωνται επί αιώνες. Αυτό δεν μπορούν να χωνέψουν. Οπότε προτιμούν να τάσσωνται είτε στο πλευρό της Ουκρανίας, είτε στο πλευρό της Ρωσσίας για το θέμα της Μαριουπόλεως.

Εγώ τάσσομαι υπέρ της αποσχίσεως της Μαριουπόλεως και από την Ουκρανία, και από την Ρωσσία. Το ότι δεν είναι άμεσα εφικτό, δεν αποτελεί δικαιολογία για να απεμπολούμε κυριαρχικά δικαιώματα υπέρ άλλων εθνοτήτων και άλλων κρατών. Αυτό που δεν είναι εφικτό σήμερα, μπορεί να γίνει εφικτό στο μέλλον, φυσικά μετά από σκληρούς και μακροχρονίους αγώνες.

Η Μαριούπολη θα ξαναγίνει Ελληνική, ανεξάρτητη, και θα ενταχθεί στον κρατικό κορμό του Ελληνικού Έθνους.

Όταν από νεοθωμανούς μέχρι ρώσσους αξιωματούχους ακούς συνέχεια με βάση ποιούς χάρτες και ποιά ιστορική αφετηρία διεκδικούν το τάδε ή το δείνα έδαφος στον Εύξεινο Πόντο, όταν από εβραίους μέχρι ιρανούς αξιωματούχους ακούς ότι η τάδε περιοχή της Μέσης Ανατολής τους ανήκει, όταν ευρωπαίοι αξιωματούχοι θέλουν να επεκτείνουν την ευρωπαϊκή αυτοκρατορία μέχρι την Αρμενία και τον Καύκασο, τότε είναι αστείο να μην γνωρίζεις περιοχές που κάποτε ήταν Ελληνικές και θα μπορούσαν να ξαναγίνουν.

Η σημερινή εποχή δεν διαφέρει σε τίποτε από το παρελθόν. Είναι η εποχή των διεκδικήσεων, είναι η εποχή της αλλαγής συνόρων, με ή χωρίς βία, δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι τα κράτη πάντοτε διεκδικούν την μεγέθυνσή τους. Κάποια κράτη καταφέρνουν να διογκωθούν, άλλα μένουν στάσιμα, άλλα απορροφώνται από μεγαλύτερους σχηματισμούς, και άλλα αφανίζονται δια παντός από την ιστορία.

Διαχρονικώς υφίσταται ένας φυσικός κρατικός δαρβινισμός, θα επιβιώσει το ισχυρότερο κράτος εις βάρος του αδύναμου.

Το Έλληνικό Έθνος δεν διαθέτει το δικό του κράτος, είναι υπόδουλο στο μισελληνικό ρωμέικο ψευδοκράτος, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για να μην διεκδικεί αφ' ενός την απελευθέρωσή του, αφ' ετέρου την μεγέθυνσή του με βάση ιστορικά, πολιτισμικά, δημογραφικά, και γεωγραφικά κριτήρια.