H Σερβία του προέδρου Vucic αντιγράφει την Ρωσσία στο ζήτημα της πολιτικής "ολοκληρώσεως"(integration policy)=επεκτατική πολιτική.
Μιλά και αυτή για Σερβικό Κόσμο, κατά το πρόγραμμα Ρωσσικός Κόσμος. Ο Σερβικός Κόσμος είναι ένας ευφημισμός του πραγματικού όρου, Μεγάλη Σερβία.
Αρχικώς η Σερβία προσπαθεί να ενσωματώσει/υποτάξει το Κόσοβο, την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, και το Μαυροβούνιο.
Σε δεύτερη φάση ενδιαφέρεται να προσαρτήσει περιοχές που σήμερα ανήκουν στην Βουλγαρία, στην Ουγγαρία, και στην Ρουμανία.
Εννοείται ότι στόχος του Σερβικού Κόσμου είναι και η Βόρειος Μακεδονία, η οποία σύμφωνα με τους χαζοχαρούμενους ελληνόφωνους ζητωπατριώτες, είναι "σλαβική".
Οι άλλες βαλκανικές χώρες διαθέτουν ένστικτα αυτοσυντηρήσεως και απωθούν την ιδέα της Μεγάλης Σερβίας.
Ενώ στην Ελλάδα της πλειοψηφίας των γυφτορωμιών η Μεγάλη Σερβία δεν χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ για να επιτύχει τους σκοπούς της. Απολαμβάνει δωρεάν υπηρεσίες από τους ζητωπατριώτες του "η Μακεδονία είναι Ελληνική", εννοώντας την Νότιο Μακεδονία. Την Βόρειο Μακεδονία την χαρίζουν στους Σλάβους-Σέρβους, διότι οι ζητωπατριώτες είναι και εθνολογικώς "κατηρτισμένοι".
Η υψηλή στρατηγική των Ελλήνων στην περιοχή των Βαλκανίων οφείλει να εμποδίζει την δημιουργία μεγάλου κράτους, πλην της Ελλάδος. Δεν πρέπει να ανεχθούμε ούτε Μεγάλη Σερβία, ούτε Μεγάλη Αλβανία, ούτε Μεγάλη Βουλγαρία, ούτε Μεγάλη Ρουμανία, ούτε Μεγάλη Ουγγαρία.
Οφείλουμε να διατηρούμε, ενίοτε και να υποθάλπουμε, διενέξεις μεταξύ των αντιπάλων κρατών, και αναλόγως ποιός ενισχύεται, να δημιουργούμε αντίρροπη συμμαχία. Αν πχ τείνει να δημιουργηθεί Μεγάλη Αλβανία, πρέπει να ενισχύουμε αντίρροπες συμμαχίες. Αν τείνει να δημιουργηθεί Μεγάλη Σερβία να ενισχύουμε κάθε αντίρροπη συμμαχία.
Αυτή την στιγμή η Σερβία θέλει να ξαναδημιουργήσει την Μεγάλη Γιουγκοσλαβία. Δεν έχουμε καμμία απολύτως διάθεση να δούμε στα βορειοδυτικά μας σύνορα ένα μεγάλο σλαβικό κράτος. Πρέπει οπωσδήποτε να ενισχύεται κάθε αποσχιστική τάση, και κάθε εθνοτική ταυτότητα που διαφοροποιείται από τον λεγόμενο Σερβικό Κόσμο. Στον αντίποδα η σερβική πολιτική προσπαθεί να μιλήσει για κοινή σερβική ιστορική ταυτότητα, πολιτική που είναι copy-paste του προγράμματος Ρωσσικός Κόσμος.
Αυτά τα δύο προγράμματα αποσκοπούν στην επαναπροσάρτηση των κρατών που αποσχίστηκαν μετά την διάλυση της Σερβίας και της Ρωσσίας στην δεκαετία του 1990.
Η Ελλάδα δεν έχει κανένα συμφέρον να στέκεται παθητικώς εμπρός στην ανάδυση μίας Μεγάλης Σερβίας.
Ειδικώς στην περιοχή της Βορείου Μακεδονίας, η Ελλάδα πρέπει να ακολουθεί την δική της πολιτική σταδιακής ολοκληρώσεως-προσαρτήσεως, χρηματοδώντας κάθε αντισλαβική-αντισερβική τάση, και κάθε εκδήλωση επανελληνίσεως των εκσλαβισμένων ελληνογενών κατοίκων.
Ειδικώς σε αυτό το ζήτημα πρέπει να συγκρουστούμε μετωπικώς με όσους θεωρούν τα Σκόπια σλαβική γή και σλαβικό έθνος. Αλλιώς τα σύνορα της Μεγάλης Σερβίας, θα φτάσουν στην Θεσσαλονίκη. Θέλουμε τα σύνορα της Μεγάλης Ελλάδος να φτάσουν στα Σκόπια.
Η πολυπλοκότητα των Βαλκανικών σχέσεων αποδεικνύεται από τις τελευταίες εξελίξεις στο Μαυροβούνιο. Ηττήθηκε στις πρόσφατες εκλογές ο πρόεδρος Djukanovic, ο οποίος επί αρκετές δεκαετίες ήταν ο άνθρωπος των ΗΠΑ στο Μαυροβούνιο. Νίκησε ο Milatovic, ο οποίος είναι φιλοσέρβος.
Τώρα ο λεγόμενος Σερβικός Κόσμος έχει πρόσβαση στην Αδριατική θάλασσα, ένα γεωπολιτικό πλεονέκτημα που είχε απολέσει η Σερβία όταν αποσχίστηκε το Μαυροβούνιο το 2006.
Πρώτα είχαμε ένα φιλοαμερικανικό Μαυροβούνιο. Τώρα ένα φιλοσερβικό Μαυροβούνιο. Και στις δύο περιπτώσεις δημιουργούνται στρατηγικά προβλήματα για την Ελλάδα.
Oύτε η Σερβία, oύτε οι ΗΠΑ πρέπει να έχουν επιρροή στο Μαυροβούνιο. Στο παρόν, τo Μαυροβούνιο πρέπει να παραμείνει εκτός σερβικής επιρροής, η Σερβία δεν πρέπει να αποκτήσει πρόσβαση στην θάλασσα. Στο μέλλον, το Μαυροβούνιο πρέπει να απελευθερωθεί από την νατοϊκή κατοχή.
No comments:
Post a Comment