Η εκλογική αποχή της 25ης Ιουνίου προκλήθηκε από την ηττοπάθεια των αντιπολιτευομένων κομμάτων

 

Επειδή η εκλογική αποχή είναι πάλι μεγάλη, διαισθάνομαι ότι οι εκλογομανείς πολίτες θα αρχίσουν πάλι να ωρύωνται κατά της αποχής, η οποία ευνοεί το πρώτο κόμμα.

Ως συνήθως η πολιτική εθελοτυφλία υπερισχύει της πραγματικότητος.

Εδώ και περίπου έναν μήνα, τα κόμματα που βγήκαν χαμένα στις προηγούμενες εκλογές, καλούν τους ψηφοφόρους τους να πάνε να τα ξαναψηφίσουν για να υπάρχει ισχυρή ...αντιπολίτευση!

Η πολιτική τους γραμμή είναι περίπου η εξής: "Για να μην γίνει ο Μητσοτάκης πανίσχυρος, ψηφίστε μας".

Δηλαδή ψηφίστε μας, για να γίνει ο Μητσοτάκης κυβέρνηση, αλλά όχι πολύ ισχυρή κυβέρνηση.

Θα θέλαμε να ξέρουμε ποιούς επικοινωνιολόγους πληρώνουν και πόσα τους πληρώνουν για να εκστομίζουν τόσες βλακείες.

Ακόμη και αν ήταν 1000% σίγουρο ότι θα επανεκλεγεί ο Μητσοτάκης, ποτέ δεν λέμε στους ψηφοφόρους μας, ελάτε να μας ψηφίσετε για να μην καταστεί πολύ ισχυρός ο αντίπαλος. Αγνοούμε παντελώς το προηγούμενο εκλογικό αποτέλεσμα, και καλούμε τους ψηφοφόρους σε σκληρή μάχη για την πρώτη θέση.

Αν περνάμε μήνυμα στους δικούς μας ότι ο αντίπαλος σίγουρα θα νικήσει, οι δικοί μας ψηφοφόροι απογοητεύονται, και δεν πάνε να ψηφίσουν. Θα πάνε να ψηφίσουν οι ψηφοφόροι που στις προηγούμενες εκλογές τα πήγε καλά το κόμμα τους, ώστε να εξασφαλίσουν και πάλι την νίκη.

Αυτή την φορά την εκλογική αποχή σε μεγάλο βαθμό την προκάλεσαν οι δηλώσεις των αντιπολιτευομένων κομμάτων που θεωρούσαν ότι η ΝΔ θα είναι σίγουρα κυβέρνηση. Διαχέοντας έτσι την ηττοπάθεια και την λογική της χαμένης ψήφου στους οπαδούς τους.

Αν όντως ενδιαφερόντουσαν για μεγαλύτερη συμμετοχή σε αυτές τις εκλογές, αμέσως μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου έπρεπε να μιλάνε για ανένδοτο αγώνα, μέσα και έξω από την Βουλή.

Έπρεπε να θέτουν διλήμματα άσπρο-μαύρο, πχ Δημοκρατία ή Μητσοτάκης.

Έπρεπε να καλούν σε μαζική κινητοποίηση όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις για να μην ξανακερδίσει η ΝΔ.

Έπρεπε να καλλιεργούν κλίμα δυνάμεως, κλίμα ανατροπής, κλίμα μαζικών διαδηλώσεων.

Έπρεπε να μιλάνε για εκτεταμένη νοθεία στις προηγούμενες εκλογές.

Έπρεπε να καταθέτουν προσφυγές στα εκλογοδικεία.

Έπρεπε να κατεβαίνουν με συνθήματα όπως, "Κάτω η χούντα του Μητσοτάκη".

Έπρεπε να απαιτούν δυναμικώς την απαλλοτρίωση των τηλεοπτικών συχνοτήτων από τους ολιγάρχες που λειτουργούν ως γραφεία τύπου του Μητσοτάκη, και την αναδιανομή τους σε ουδέτερους δημοσιογραφικούς οργανισμούς, αλλιώς να προκηρύξουν γενική πολιτική απεργία, κλπ, κλπ.

Αντ' αυτών, εδώ και ένα μήνα εμφανίζονται ως επαίτες και καλούν τους ψηφοφόρους τους να πάνε να ξαναψηφίσουν τα κόμματα που ηττήθηκαν στις περασμένες εκλογές, για να μην αποκτήσει ισχυρή αυτοδυναμία ο Μητσοτάκης.

Αυτό το μήνυμα ηττοπάθειας και απαισιοδοξίας θα συμβάλλει σημαντικά στην αποχή. Αλλά και χωρίς την αποχή, ακόμη και αν έπαιρναν καλύτερα ποσοστά τα καθεστωτικά αντιπολιτευόμενα κόμματα, δεν θα έκαναν κάτι διαφορετικό από την ΝΔ.

Το απέδειξαν στα χρόνια της πλανδημίας. Είχαν φτάσει στο γελοίο σημείο να κατηγορούν τον Μητσοτάκη ότι δεν παίρνει αρκετά σκληρά μέτρα. Ο Σύριζα έφτασε στο σημείο να κατηγορεί την ΝΔ επειδή άνοιξε τα σύνορα την τουριστική περίοδο, και τάχα η ελεύθερη μετακίνηση θα προκαλέσει θανάτους από κοροϊδοϊό.

Η απώλεια της αυτοδυναμίας της ΝΔ δεν είναι σοβαρό εκλογικό κίνητρο. Η καθίζηση και ο πολιτικός αφανισμός της ΝΔ είναι σοβαρό εκλογικό κίνητρο, αλλά ουδέποτε προβλήθηκε ως στόχος μετά την 21η Μαΐου.

Φρόντισαν τα καθεστωτικά αντιπολιτευόμενα κόμματα να εσωτερικεύσουν την ήττα τους, και να την μετατρέψουν σε εκλογική στρατηγική.

Οπότε να μην διαμαρτύρωνται οι αντιπολιτευόμενοι ψηφοφόροι των καθεστωτικών κομμάτων για την αποχή. Οι ηγεσίες των κομμάτων τους την προκάλεσαν.