Ασχέτως με το ποιά θα είναι η κατάληξη της ανταρσίας της στρατιωτικής
εταιρείας Wagner, η ανωτάτη
ρωσσική ηγεσία εδώ και πολλούς μήνες αδιαφορούσε για τις μεγάλες απώλειες των Ρώσσων στρατιωτών, και τα προβλήματα τροφοδοσίας.
Έκρυβε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, δια της αποσιωπήσεως.
Και ενώ η Ουκρανική ηγεσία αντιμετωπίζει τα ίδια και μεγαλύτερα προβλήματα σε απώλειες ανθρώπινου δυναμικού και προβλήματα τροφοδοσίας, εν τούτοις έχει το πλεονέκτημα του αμυνομένου, ότι υπερασπίζει το Ουκρανικό έδαφος. Της δίνεται το περιθώριο να κάνει λάθη, και συγχρόνως να κατευνάζει τις εσωτερικές έριδες.
Αντιθέτως η Ρωσσία ως επιτιθεμένη δεν έχει τέτοιο περιθώριο. Από την στιγμή
που δεν νίκησε γρήγορα τον πόλεμο, έπρεπε να προετοιμαστεί άμεσα για
μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς. Κάτι που σημαίνει προετοιμασία της ρωσσικής
κοινωνίας για οικονομικές θυσίες και μεγάλο αριθμό απωλειών.
Πολλοί Ρώσσοι αυτοπαγιδεύτηκαν στην ορολογία, "ειδική στρατιωτική
επιχείρηση" που επέλεξε ο Πούτιν. Η συγκεκριμένη ορολογία επελέγη για να
αποφευχθεί η λέξη πόλεμος, κάτι που θα σήμαινε αφ' ενός γενική επιστράτευση,
αφ' ετέρου διεύρυνση του πολεμικού μετώπου.
Αρχικώς η ρωσσική ηγεσία ήθελε να αποφύγει την γενική στρατιωτική
κινητοποίηση, θεωρώντας ότι η Ουκρανία θα υποταχθεί εύκολα και γρήγορα.
Όταν μετά τις πρώτες αποτυχίες στο πεδίο της μάχης διεπίστωσε ότι θα
χρειαστεί νέους και πολλούς πόρους για να επιτύχει τους στρατηγικούς στόχους
της, ήταν κάπως αργά.
Δεν μπορείς να στρατολογήσεις και να εκπαιδεύσεις εκατοντάδες χιλιάδες
Ρώσσους στρατιώτες σε ελάχιστο διάστημα. Ούτε να τους εξοπλίσεις, ούτε να τους
εφοδιάσεις με πυρομαχικά.
Τα προβλήματα επιμελητείας άρχισαν να συσσωρεύωνται, με αποτέλεσμα πολλοί
Ρώσσοι να πεθαίνουν επειδή δεν είχαν πυρομαχικά και κατάλληλη ηγεσία. Ό,τι
ακριβώς αντιμετωπίζει επί καθημερινής βάσεως ο Ουκρανικός στρατός, ο οποίος επί
μονίμου βάσεως υφίσταται απώλειες επειδή εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τα δυτικά πυρομαχικά.
Αν δεν κατασταλεί η ανταρσία και ανατραπεί ο Πούτιν, μία νέα σελίδα
ρωσσικής ιστορίας θα γραφτεί.
Αν κατασταλεί, τα προβλήματα της ρωσσικής ηγεσίας δεν πρόκειται να
εξαλειφθούν.
Επί μήνες οι Ρώσσοι bloggers που διοχετεύουν πληροφορίες από τα πεδία των μαχών, ασκούν οξυτάτη κριτική
στην ηγεσία του ρωσσικού στρατεύματος. Δεν ήταν μόνον η Wagner που είχε παράπονα.
Το βασικώτερο παράπονο δεν είναι
η έλλειψη πυρομαχικών, αλλά η έλλειψη στρατηγικού στόχου. Το τί ακριβώς θέλει να επιτύχει η ηγεσία δεν είναι
ξεκάθαρο γι' αυτούς.
Από ελληνικής πλευράς, ο στρατηγικός στόχος παραμένει ο ίδιος. Μακροχρόνιος πόλεμος φθοράς, ώστε να αποδυναμωθούν και τα δύο στρατόπεδα. Και το ευρωατλαντικό, και το ευρασιατικό.
No comments:
Post a Comment